آنوريسم هاي مغزي
آنوريسم مغزي چيست؟
آنوريسم
يك بيرون زدگي بصورت حباب در جدار شريان هاي مغزي است در حقيقت آنوريسم
عروق مغزي ناشي از يك ضعف در جدار شريان هاي مغزي است كه بتدريج به علت
بالا بودن فشار در داخل عروق سبب برجستگي و ايجاد حباب مي شود و چون جدار
آن ها ضعيف تر از جدار طبيعي شريانها است ممكن است پاره شود و سبب خونريزي
مغزي شود خونريزي مي تواند در فضاي ساب ارداكنوييد اتفاق افتد كه خون
همراه با CSF ( مايع مغزي نخاعي) است و يا در داخل خود نسج مغز ايجاد شود كه خونريزي داخل مغزي (اينتراسربرال هماتوما ) گويند.
علائم بيماري
علائم
خونريزي ناشي از آنوريسم مغزي بصورت سردرد بسيار شديد و ناگهاني است و
معمولاً بدون سابقه قبلي است و در بيماراني كه قبلاً سردرد هاي معمولي
داشته اند اين سردرد بسيار شديدتر و متفاوت است.
علائم ديگر شامل تغيير سطح هوشياري و حتي كوما- اختلالات حركتي در دست و پا ، استفراغ ، تشنج مي باشد.
اقدامات تشخيصي
اولين اقدام تشخيصي انجام سي تي اسكن مغزي است در موارد مشكوك بررسي مايع مغزي نخاعي (CSF) نياز است و وقتي به ضايعه عروق مغزي شك كرديم اقدامات بعدي مثل سي تي اسكن ، آنژيوگرافي ضروري است.
درمان
امروزه روش درمان در آنوريسم هاي مغزي به دو نوع تقسيم مي شود.
روش اندوواسكولار ( اينترونشن )
كه در
اين روش از طريق عروق مغزي بدون عمل جراحي باز و بدون باز كردن جمجمه با
استفاده از كاتتر و مواد مخصوص وارد شريان شده و آنوريسم را پيدا كرده و با
تزريق مواد خاص يا بالون اين ضايعه عروق را مسدود مي كنند.
روش عمل جراحي باز
در اين روش با عمل جراحي ضايعه عروق را پيدا كرده و با استفاده از كليپس هاي مخصوص آنوريسم را مي بندند.
هر دو روش داراي فوايد و عوارض هاي مي باشد. لذا انتخاب هر روش بهتر است با نظر پزشك معالج باشد.
درمان آنوريسم هاي كه بطور اتفاقي كشف مي شوند:
در صورتي كه اندازه آنوريسم بيش از 3 ميلي متر باشد اين آنوريسم بايد درمان شود و بسته شود.
در
صورتي كه اولين آنژيوگرافي در بيمار منفي بود بعد از آن بايد سي تي
آنژيوگرافي شود و اگر منفي بود دو هفته بعد آنژيوگرافي تكرار شود.
زمان جراحي
زمان
جراحي در اولين فرصت مي باشد و هر چه زودتر انجام شود فقط در مواردي كه حال
عمومي بيمار خوب نباشد و بيمار در حالت ساب كوما و يا كوما است عمل جراحي
تا به هوش آمدن بيمار بايد به نعويق افتد.
تومورهاي نخاع
تومور
نخاع بسيار متفاوت هستند و بطور كلي به سه دسته تقسيم مي شوند اين تومور
ها مربوط به نخاع و و پرده هاي اطراف نخاع و مهره هاي ستون فقرات مي باشند
اين سه گروه تومور شامل:
1. تومور هاي اينترامدوكاري (داخل نخاع) كه انواع شايع آن عبارتند از:
• آستروستيويا
• اپانديمرما
• هم آنژيو بلاستوما
2. تومورهاي اينترادورال – اكسترامدولاري كه معمولا از ريشه هاي عصبي و پرده هاي نخاع ايجاد مي شود كه شامل:
• نورينوما
• مننژيوما
3.
تومورهاي اكسترادورال كه خارج نخاع و بيشتر مربوط به مهره هاي ستون فقرات
هستند كه شايع ترين آنها تومورهاي هستند كه ناشي از تومورهاي بدخيم در ساير
نقاط بدن هستند.(متاستاز)
تومورهاي اوليه مهره ها مثل :
• استوئيد استئوما
• انواع كنددروما
• ساركوما
• هما آنژيوما
