علت و راه رفع بوی بد واژن
علل بوی غیرطبیعی در ناحیه تناسلی یا واژن زنان
در حالت عادی، ناحیه واژن
کمی بو دارد. اما اگر بوی تندی دهد، غیرطبیعی است و می تواند نشانه یک
مشکل باشد. معمولا بوی غیرعادی واژن با علائم دیگری در واژن مانند خارش،
سوزش و ترشحات غیرطبیعی همراه است.
علل بوی غیر طبیعی واژن
– مقاربت جنسی : بوی واژن در طی دوره قاعدگی تغییر می کند، به خصوص بلافاصله بعد از مقاربت جنسی با همسر، قابل توجه است.
– تعریق عادی ناحیه تناسلی :
تعریق عادی ناحیه تناسلی نیز باعث بوی بد واژن می شود. اگرچه خانم ها سعی
می کنند با استفاده از دوش واژینال و یا دئودورانت، بوی آن را کم کنند، ولی
این فراورده ها باعث ناراحتی واژن و بروز علائمی مانند خارش و سوزش می
شود.
– واژینوز باکتریایی : واژینوز
باکتریایی (رشد بیش از حد باکتری هایی که به طور طبیعی در واژن زندگی می
کنند)، شایع ترین نوع عفونت واژن است که باعث بوی نامطبوع در واژن می شود.
-تریکومونیاز : تریکومونیاز
(عفونت منتقله از راه تماس جنسی) نیز باعث بوی واژن می شود. عفونت های
کلامیدیا و سوزاک معمولا باعث بوی واژن نمی شوند. عفونت های قارچی واژن نیز
بو ندارند.به طور کلی اگر بوی واژن با سایر علائم آن مانند سوزش و خارش
همراه نباشد، غیرطبیعی نیست.
علل شایع بوی غیرعادی واژن عبارتند از:
– تریکومونیاز
– واژینوز باکتریایی
– تمیز نگه نداشتن ناحیه تناسلی
– عدم تعویض به موقع نوار بهداشتی کثیف موقع قاعدگی
بیماری های زیر نیز با شیوع کمتری باعث بوی غیرعادی واژن می شوند:
– سرطان گردن رحم
– سرطان واژن
– فیستول واژن مقعد (رکتوواژینال) :
وجود منفذ غیرطبیعی بین واژن و مقعد باعث ورود مدفوع از مقعد به واژن می
شود. اگر شما در مورد بوی غیرطبیعی و یا دائمی واژن خود نگران هستید، به
پزشک مراجعه کنید، به خصوص اگر سایر علائم مانند سوزش، خارش و ترشحات
غیرعادی واژن را دارید.
کارهایی که برای کاهش بوی واژن میتوان انجام داد عبارتند از :
√ قسمت بیرونی ناحیه تناسلی خود را بشویید.
هنگام
استحمام با کمی صابون، قسمت خارجی اندام تناسلی خود را کف مالی کنید و سپس
با آب فراوان بشویید. توجه داشته باشید که هرگز قسمت داخلی اندام تناسلی
خود را با صابون نشویید، زیرا این کار باعث خارش و عفونت واژن می شود.
√ از دوش واژینال استفاده نکنید.
واژن
سالم به طور طبیعی دارای تعدادی باکتری و قارچ است. اسیدیته طبیعی واژن،
این باکتری ها و قارچ ها را تحت کنترل قرار می دهد تا بیماری زا نشوند. ولی
استفاده از دوش واژینال این تعادل طبیعی را به هم می ریزد و باعث بیماری
ناحیه واژن می شود.
علت و راه درمان عفونت های ادراری زنانه
ممکن است بعضی از خانم ها و دختران به دلایل مختلف دچار عفونت های ادراری شوند که یکی از این علل سفر کردن است. امروزه عفونت ادراری زنانه بسیار شایع شده است و باید برای جلوگیری از عوارض بعدی جلوی این بیماری گرفته شود.
عفونت ادراری در زنان
اغلب،
زنان در طول سفر بیش از سایرین دچار عفونتهای ادراری میشوند که این
عارضه به دلیل تاخیر دفع ادرار و عدم تخلیه کامل ایجاد میشود. فرد سالم
هنگام دفع ادرار نباید هیچ گونه احساس سوزش و ناراحتی داشته باشد اما اگر
غلظت ادرار تغییر کند، نشانهای از بیماری مثانه است، در ناراحتی مثانه
ادرار تیره رنگ میشود.
۱۸ درصدی عفونتهای ادراری در دختران جوان شایع است و حداکثر شیوع
عفونتهای ادراری در دختران هنگام بلوغ و در زنان در سنین باروری است که با
علایمی مانند تکرر ادرار، سوزش و بوی بد ادرار و گاه خون در ادرار نمایان
میشود. عفونت مثانه یا cyctite بدون تب و لرز است و در صورت عدم درمان
عفونت مثانه، خطر ایجاد عفونت کلیه افزایش مییابد. برخی از میکروبها به
دلیل دارا بودن پرزهای چسبنده، نسبت به میکروبهای هم خانواده خود
تهاجمیتر عمل میکنند که E-Coli از این گروه است. E-Coli شایعترین عامل
عفونت ادراری است.
علایم عفونت های ادراری در خانم ها
درباره
عوامل مستعد کننده عفونتهای ادراری میتوان گفت که عوامل زمینهساز
محیطی، کاهش مصرف مواد مغذی و اختلال کارکرد مثانه، زمینهساز ایجاد
عفونتهای ادراری هستند. تحقیقات انجام شده در این زمینه طی سالیان متمادی
نشان میدهد که ارتباط مستقیمی میان یبوست و عفونت ادراری وجود دارد، لذا
کارکرد مناسب و منظم رودهها به طور روزانه موجب کاهش قابل ملاحظه ابتلا به
عفونتهای ادراری در افراد مستعد عفونت میشود.
مصرف خودسرانه آنتیبیوتیک برای درمان این گونه عفونتها عوارضی به
همراه دارد. بر هم زدن تعادل همزیستی مسالمتآمیز میکروبهای مجاری ادراری،
واژن و رودهها مهمترین عارضه مصرف نابجای آنتیبیوتیک است و نامتعادل
شدن فعالیت میکروبهای مفید و مضر در اثر مصرف نابجای آنتی بیوتیکها، موجب
کاهش توان دفاعی بدن و افزایش مقاومت دارویی در برابر میکروبها میشود.
ایجاد عفونت ثانویه باکتریایی در سیستم ادراری نیز از عوارض مصرف نابجای
آنتیبیوتیک است.
اغلب عفونتهای ثانویه باکتریایی سیستم ادراری در برابر درمانهای
آنتیبیوتیکی مقاوم هستند. بنابراین جهت پیشگیری از این عارضه باید آنتی
بیوتیک تحت نظر پزشک متخصص مصرف شود. رعایت نکات لازم هنگام مصرف آنتی
بیوتیکها ضروری است. کامل کردن دوره درمانهای آنتیبیوتیکی همراه با مصرف
منظم دارو، مصرف مقادیر فراوان میوهجات، سبزیها و لبنیات بویژه شیر در
افرادی که تحت درمانهای آنتی بیوتیکی هستند و مصرف مقادیر کافی مایعات
مهمترین نکاتی است که موجب تسهیل دفع ویروسها و میکروبها از سیستم
ادراری و روده میشود.
درمان عفونت ادراری در زنان
برای
درمان عفونتهایی که به رغم درمانهای اولیه بهبود نمییابند (خصوصا در
مواردی که عفونت همراه با تب مقاوم است)، باید پس از انجام کشت ادرار و
انجام آنتیبیوگرام، داروها توسط پزشک متخصص تجویز شود. یبوست نیز در
ایجاد عفونتهای ادراری نقش دارد. جهت دفع سریع میکروبها از سیستم ادراری
باید روزانه حداقل یک نوبت رودهها به طور کامل تخلیه شود.
رعایت نکات لازم مانند نوشیدن آب فراوان، ۲ لیوان صبح ناشتا، یک لیوان
در میانه روز، یک لیوان نیم ساعت قبل از صرف غذا یا یک ساعت پس از صرف غذا،
جلوگیری از ایجاد رطوبت در لباس زیر و تخلیه کامل مثانه در هر نوبت دفع
ادرار از عوامل موثر در پیشگیری از بروز عفونتهای مکرر ادراری در زنان
بویژه در طول سفر محسوب میشوند.