خطرات شکم بزرگ داشتن را می دانید
بعضی افراد دارای وزن طبیعی هستند. اما همچنان شکم نسبتا بزرگی دارند.
اما آیا شکم بزرگ و حضور چربی در این ناحیه برای افراد با وزن طبیعی هم
خطرساز است
مضرات شکم بزرگ
بعضی افراد دارای وزن طبیعی هستند. اما همچنان شکم نسبتا بزرگی دارند.
اما آیا شکم بزرگ و حضور چربی در این ناحیه برای افراد با وزن طبیعی هم
خطرساز است؟
دکتر علی کارآموز نوشت : نتایج یک تحقیق جدید به این سوال پاسخ مثبت می دهد. آنها می گویند که حتی این افراد نیز به خاطر چربی اضافه شکم در خطر مرگ زودرس هستند.
موضوع از این هم بدتر است. محققان می گویند احتمال مرگ زودرس در افراد دارای چربی شکم و وزن طبیعی حتی بیشتر از کسانی است که اضافه وزن دارند یا چاق هستند!
دکتر پویریر از انستیتوی قلب و عروق دانشگاه لاوال در کانادا می گوید،
چربی شکم از نوع چربی های بد است و ارتباط آن با کلسترول بالا، التهاب،
بیماری های قلبی، دیابت و سکته مغزی شناخته شده است.
وجود چربی در ناحیه شکم بسیار بدتر از وجود چربی در اطراف لگن است. دکتر
پویریر اضافه می کند که اگر وزن تان طبیعی باشد اما چربی دور شکم داشته
باشید در خطر هستید.
اگر اندازه دور شکم در آقایان بیشتر از ۴۰ اینچ (۱۰۱ سانتیمتر) و در
خانم های بیشتر از ۳۴ اینچ (۸۶ سانتیمتر) باشد به معنی چاقی است. حتی اگر
وزن کلی شخص طبیعی باشد. این افراد از نظر وزنی چاق محسوب نمی شوند اما از
نظر دور کمر چاق هستند.
آنها برای این تحقیق ۱۵۰۰۰ نفر را طی ۱۴ سال مطالعه کرده اند. نتایج
نشان داد که افراد دارای وزن طبیعی با چربی زیاد دور شکم بیشتر از دیگر
افراد دچار مرگ زودرس می شوند. مقایسه جنسیت نیز نشان داد که اوضاع در مورد
آقایان بدتر است و چربی شکم برای آقایان عوارض منفی بیشتری به همراه دارد.
در طی دوران ۱۴ ساله این تحقیق، مردان دارای وزن طبیعی اما شکم بزرگ ۸۷
درصد بیشتر از مردان دارای وزن و شکم طبیعی در خطر مرگ بودند. اگر تنها
شاخص توده بدنی (BMI) در نظر گرفته می شد، مردان دارای چربی زیاد شکم و وزن طبیعی دو برابر بیشتر از دیگر افراد در خطر مرگ زودرس قرار داشتند.
دکتر کتز مدیر بخش تحقیقات پیشگیری دانشگاه ییل می گوید برخی افراد
بیشتر از دیگران مستعد بزرگ شدن شکم و تجمع چربی در این ناحیه هستند. این
موضوع سبب جمع شدن چربی در اطراف اندام های حیاتی مانند کبد می شود.
برخی دیگر هم به خاطر ابتلا به بیماری ها وزن خودشان را از دست می دهند، اما چربی شکم همچنان باقی می ماند.
اما فارغ از دلیل این رخداد، ما سال هاست که می دانیم انواع چاقی و تجمع
چربی در نقاط مختلف بدن تاثیر متفاوتی روی سلامت مان دارد. و تجمع چربی در
ناحیه شکم بدترین نوع آن است.
این اطلاعات به خوبی نشان می دهد که پزشکان باید علاوه بر شاخص توده
بدنی، به نکات مهم دیگر مانند اندازه گیری توده چربی و اندازه دور شکم هم
توجه کنند.
۹ روش برای خلاص شدن از شر چربی شکم
چربی شکم
باعث می شود، هیچ لباسی مناسب شما به نطر نرسد، اما چیزی بدتر از آن در
انتظار شماست! وقتی چربی سفید در شکم شما بیشتر می شود و در ارگان های بدن
لانه می کند، مشکلات شدید سلامتی را برای آینده تان به وجود می آورد. ما
الان می دانیم که این نوع چربی، که چربی احشایی نام دارد، از هورمونی مانند
کورتیزول و ماده ای مانند سیتوکین استفاده می کند که روی محافظت بدن از
انسولین نقش دارند. نتیجه: این خیلی بدتر از فقط اضافه وزن داشتن است. شما
در معرض ریسک گرفتن دیابت نوع دوم و بیماری قلبی قرار دارید.
هیچ وقت از حرکت کردن دست نکشید
فقط
یک چیز هست که می توان در مورد چربی احشایی دوست داشت: به راحتی تسلیم
تمرینات هوازی می شود. سوزاندن کالری از طریق دویدن، دوچرخه سواری، شنا یا
هر چیزی که می تواند ضربان قلب شما را بالا ببرد، در مورد خلاص شدن از این
نوع چربی همیشه نسبت به تمرینات مقاومتی برتر است.
پروتئین مصرف کنید
قطعا” می دانید که پروتئین برای لاغر شدن
مفید است. می خواهیم آن را به طور دقیقی برایتان توضیح دهیم: وقتی سن شما
بالا می رود، بدن شما شروع به تولید انسولین بیشتری می کند. دلیل این امر
هم این است که سلول های عضلانی و چربی شما به خوبی به آن پاسخ نمی دهند.
انسولین
هم ذخیره چربی را بیشتر می کند، مخصوصا” در اطراف شکم. یک رژیم غنی از
پروتئین ممکن است برابر مقاوت انسولینی از شما محافظت کند. در یک مطالعه،
زنان چاقی که رژیمی با ۳۰% پروتئین، ۴۰% کربوهیدرات و ۳۰% چربی را به مدت ۸
هفته رعایت کردند، چربی های بسیار زیاد تری را از دست دادند. آن هم نسبت
به زنانی که رژیم آن ها شامل ۱۶% پروتئین، ۵۵% کربوهیدرات، و ۲۶% چربی بود.
چربی اشباع نشده مصرف کنید
مشخص
شده که چربی های اشباع شده، بیشتر از چربی های اشباع نشده در دور شکم تجمع
می کنند. در یک مطالعه نمونه ها ۷۵۰ کالری بیشتر به صورت روزانه برای ۷
هفته مصرف کردند. یا به صورت روغن پالم (اشباع شده) و روغن آفتاب گردان
(اشباع نشده). گروه اول چربی شکمی بیشتری دریافت کردند. اما گروه دوم نه
تنها چربی کمتری گرفتند، بلکه به حجم عضلانی آن ها هم افزوده شد. به یاد
داشته باشید چربی های اشباع نشده در آجیل، دانه ها و ماهی وجود دارند.
سرکه مصرف کنید
یک
مطالعه ژاپنی در 2009 نشان داد، افراد چاقی که به صورت روزانه برای ۸
هفته، یک یا دو قاشق غذاخوری سرکه مصرف کردند، کاهش قابل توجهی در بافت
چربی خود داشتند، مخصوصا” چربی شکمی.
پاملا پییک پروفسور پزشکی در دانشگاه مریلند می گوید:« یک تئوری این است
که استیک اسید در سرکه پروتئینی تولید می کند که چربی سوز است.»
کاهش استرس
خانم
هایی که وارد دوران یائسگی شده اند نیز با انجام یوگا به مدت ۱۶ هفته،
کاهش قابل توجهی در چربی های شکمی از خود نشان داده اند. اگر شما یک آدم
شدیدا” سخت کوش نیستید، هر گونه تمرین آرامش بخشی، حتی یک تنفس عمیق ساده،
می تواند کمک کند. کلید اصلی، کاهش سطح هورمون استرس یعنی کورتیزول است.
این هورمون به چربی شکمی ارتباط داده می شود. در همین رابطه: چگونه استرس باعث افزایش وزن می شود؟
بخوابید
نتایج
یک تحقیق در سال ۲۰۱۰ در دانشگاه فارست مشخص کرد که خواب ۵ ساعت یا کمتر
در شب سطح چربی شکمی را افزایش می دهد. همانطور که می دانید، مدت ایده آل
برای خواب شبانه ۸ ساعت است.
اما در آخر هفته ها دیر نخوابید
یک
تحقیق در دانشگاه بریقام یانگ بیانگر این است که زنانی که هر روز یک ساعت
مشخص بیدار می شوند یا به رختخواب می روند، سطح پایین تری از چربی بدن را
دارند. خواب دیر وقت و عادت به آن ساعت بیولوژیکی شما را به هم می زند و می
تواند منجر شود بدن شما هورمون های ذخیره چربی مانند کورتیزول را ترشح
کند.
این چای را مرتب مصرف کنید
ورزشکاران
متوسطی که از آنتی اکسیدان های موجود در چای سبز بهره می برند (کاتچین) در
هنگام ورزش شانس بیشتری برای از دست دادن چربی شکمی دارند. مخصوصا” نسبت به
کسانی که این آنتی اکسیدان ها را ندارند. یک مطالعه نشان داد، مصرف روزی
۶۲۵ میلی گرم معادل ۲ تا ۳ فنجان چایی سبز می تواند بسیار مؤثر واقع شود.
حتما” به فیبر گیر بدهید
همیشه
در رژیم غذایی تان فیبر مصرف کنید. یک مطالعه در ۲۰۱۱ نشان داد نمونه هایی
که میزان فیبر دریافتی شان ۱۰ گرم به ازای هر روز زیاد شد، تا ۳.۷ درصد
چربی شکمی شان پس از ۵ سال کاهش پیدا کرد.
