آخرالزمان و تطبیق با شرایط کنونی
این
ها معلوم نیست سندش از کجاست، لابد فردا هم می آیند می گویند فلانی خود
امام زمان بوده و …» اما من می گویم کمی صبر داشته باش. و باز تو می
توانی بگویی «این ها آینده را در نظر نگرفته اند، ممکن است یکی در
آینده…» ولی من می گویم بمان و بخوان که به طور کاملا اتفاقی «الیماني
تنطبق مواصفاته على السيد حسن نصرالله(3و4) » و این جمله را بخوان و به یاد
داشته باش که خودم با دو واسطه از آیه الله بهجت شنیده ام که … عربی اش
می شود این(!):«إن كهول هذا العصر سوف يشهدون ظهور الإمام (5)» و اینجاست
که می فهمی فرصتی برای جایگزینی نمانده.(6)
اما یک نکته می خواستم
بدانی که من این ها را برای تعریف یا تکبیر کسی نگفتم، گفتم که «یادمان
باشد» اگر ظهور این قدر نزدیک است؛ به قول خودمان رتبه ما در رنکیگ این
عالم چند است؟ آیا می توانیم روی خودمان حساب باز کنیم؟ و «یادمان باشد»
اگر این رتبه بیشتر از 313 باشد به خودمان ظلم کرده ایم.
نکته ای هم
در ضمن این عرایض طویل نا عمیق به واسطه گوینده و نه محتوا(!) بگویم و آن
این که در مورد سفیانی همین بس که مرحوم آیه الله بهلول(ره) چند سال پیش در
دانشگاه رضوی در جواب سوال دانشجویان در مورد علایم ظهور گفته:«من در
سوریه لباس سفیانی را گرفتم و گفتم:«کی قیام می کنی؟» و او گفت:«هنوز وقتش
نرسیده.»»، چیزی در چنته ام نمانده.
«نَصرُ مِنَ اللهِ وَ فَتحٌ قَریبٌ وَ بَشِّرِ المُومِنین(7)»
جا نمانیم…
1) توصیف های سید خراسانی بر آیه الله خامنه ای منطبق می شود.
2)«عصرظهور/
علامه علی کورانی/ 224 و 225/ الایرانیون و دورهم فی عصر ظهور/ أما
رواياته الواردة في مصادر السنة، وكذا في مصادرنا المتأخرة، فهي تدل بوضوح
على أنه رجل من ذرية الإمام الحسن أو الإمام الحسين، وتسميه الهاشمي
الخراساني ، وتذكر صفاته البدنية وأنه صبيح الوجه في خده الأيمن خال ، أو
في يده اليمنى خال . الخ وأما رواياته الواردة في مصادر الدرجة الأولى
عندنا، كغيبة النعماني وغيبة الطوسي فهي تحتمل تفسيره بصاحب خراسان أو قائد
أهل خراسان أو قائد جيشهم ، لأنها تعبر بـ( الخراساني) فقط ، ولا تنص على
أنه هاشمي. ولكن مجموعة القرائن الموجودة حوله تدل على أنه شخص معين، يكون
خروجه مقارناً لخروج السفياني واليماني ، وأنه يرسل قواته إلى العراق فتهزم
قوات السفياني… نعم يمكن القول إن نسبته إلى خراسان لا تعني بالضرورة أن
يكون من محافظة خراسان الفعلية ، فإن اسم خراسان والنسبة إليها يستعمل في
صدر الإسلام بمعنى بلاد المشرق ، التي تشمل إيران والمناطق الإسلامية
المتصلة بها.»
«ترجمه: روایاتی که از منابع اهل سنت و منابعی از
شیعیان به دست ما رسیده، به روشنی دلالت به این دارد که او –سید خراسانی-
مردی از فرزندان امام حسن مجتبی (ع) و یا امام حسین(ع) است و گاهی از او به
عنوان هاشمی خراسانی یاد شده و این صفات جسمی برای او آمده که: دارای صورت
نورانی است و ضعفی بر گونه راست و یا دست راست او نمایان است.
اما
وقتی به احادیثی که در منابع درجه اول ما شیعان مانند «غیبت نعمانی» و
«غیبت» اثر شیخ طوسی می نگریم، می بینیم که در این منابع تنها به «خراسانی»
اشاره شده و نه «هاشمی» و بنابراین احتمال دارد که که کلمه «خراسانی» به
معنای یاور خراسانی و یا رهبری از خراسان و یا رهبر سپاهیان باشد. که از
مجموعه قرائن موجود می توان فهمید که وی همزمان با قیام سفیانی و یمانی
نیروهای خود را به عراق می فرستد و سپاهیان سفیانی را شکست می دهد…بله!
ممکن است که بگوییم نسبت او به خراسان حتما به این معنی نیست که او اهل
خراسان فعلی باشد زیرا نام خراسان و اهلش در صدر اسلام به مناطق شرق
عربستان و ایران و مناطق مسلمان متصل به آن اطلاق می شده.»
علامات آیه الله خامنه ای: سيد هاشمي حسيني، از خراسان، صورت نورانی، ضعف در دست راست، فرماندهی کل قوا.
3) توصیف های یمانی بر سید حسن نصرالله منطبق می شود.
4)برای
مشاهده صفات یمانی به منابع مربوط به ظهور مراجعه شود. از جمله صفاتی که
در احادیث آمده«سید حسینی، نامش حسن است، نام دومش «نصر» است، از یمن-جنوب
لبنان امروزی- است، صاحب سپاه، سپاهیانش پیرو ولایت حضرت مهدی هستند، از
سید خراسانی پیروی می کند.»
5) پیران این زمان هم ظهور امام زمان را خواهند دید.(ان شاءالله)
6)
از جمله علامات ظهور که محقق شده اند: تجمع یهودیان در سرزمین فلسطین،
قیام مردی از قم و تشکیل حکومت زمینه ساز ظهور، ظهور افرادی با عمامه سیاه
-سیّد- قبل از ظهور در مقابله با دشمنان امام ( در ایران: امام خمینی و سيد
علي خامنه ای، در عراق:شهيد محمد باقر صدر و قبل از آن شهيد محمد صادق صدر
و شهيد الحكيم، آیه الله سيستاني، عبد العزيز حكيم و مقتدا صدر و در لبنان
بنیانگذار مقاومت امام موسى صدر و سيد عباس موسوي وسيد حسن نصر الله)، جنگ
در دروازه های قدس، کشته شدن فردی پاک به همراه 70 نفر در کوفه-نجف
امروزی- (شهید محمد باقر حکیم پس از نماز جمعه)، رخت بربستن علم از نجف به
قم قبل از ظهور، وارد شدن سپاهیانی از غرب به عراق و این که نام آخرین حاکم
عربستان قبل از ظهور عبارتست از «عبدالله» که امام صادق فرمودند: هر کس
کشته شدن عبدالله را برای من تضمین کند، من نیز برای او ظهور را تضمین می
کنم. (شاید ملک عبدالله!)
7) یاری تنها از سوی خداوند است و پیروزی نزدیک و مومنان را بشارت ده (به این پیروزی بزرگ!)/سوره مبارکه صف-آیه 13
اوضاع و شرایط آخرالزمان
بنابر آنچه در مجموعه رهنمودهای پیامبراکرم
صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار وارد شده است، در دوره غیبت به دلیل
عدم دسترسی مردم به امام (عج) و غرق شدن در زرق و برق دنیا و همین طور دور
شدن از فضائل اخلاقی و انسانی و بی توجهی به احکام و ارزش های الهی، انسان
ها با انواع مشکلات فرهنگی و اجتماعی و اعتقادی روبرو می شوند.
از این پیشامدهای
تلخ که سعادت افراد بشر را تهدید خواهد کرد با تعبیرات مختلف یاد شده است
تا شاید مردم از طریق تامل در آثار زیانبار این امور، از پدید آمدن این
وقایع جلوگیری به عمل آورند. در این باره امیرالمؤمنین علی علیه السلام می
فرمایند: در این زمان بی توجهی به احکام و ارزش های الهی به اندازه ای رواج
پیدا خواهد کرد که مردم کسی را که امر به معروف می کند آدم پست و ذلیل به
حساب می آورند. در مقابل، کسی را که به انواع گناهان و آلودگی ها مرتکب می
گردد ستایش خواهند کرد.1
در جای دیگر تصریح دارند که در این دوره مردم فقیر خوار
و زبون و انسان های مؤمن ضعیف و حقیر و اندیشمندان و افراد با فضیلت پست و
بی مقدار شناخته می شوند. در مقابل، شخص فاسق محترم به حساب آمده و ستمگر و
ظالم مورد تعظیم و احترام قرار می گیرد. حق ضعیف در بینشان پایمال شده و
انسان های قوی از نظر مال و امکانات زمام امور را به دست می گیرند.2
امام صادق علیه السلام هم در این باره چنین می فرمایند:
در این زمان
انسان های فاسق توانمند و پسندیده محسوب شده… راه های خیر خالی از رهرو
شده و راه های ناشایست پر از رهرو می گردد. مردم این زمان ثروتمندان را از
انسان های با ایمان گرامی تر می دانند… انواع گناهان نظیر رباخواری و
قمار و… رواج می یابد و کسی از آن ها جلوگیری به عمل نمی آورد. افراد پست
و لاابالی انسان های با فضیلت و بزرگوار را تحقیر می کنند. هرج و مرج
عمومیت پیدا کرده اغلب مردم به جای حق3
تابع قدرت
می شوند… ترک احکام الهی شیوع یافته حکم های باطل و برخلاف حکم خدا رواج
پیدا می کند… لازم به تذکر است که این بی توجهی به احکام و ارزش های
دینی فقط در مورد تعالیم اسلام نخواهد بود بلکه در نتیجه هواپرستی مردم از
آموزه های همه ادیان رویگردان خواهند شد. امام صادق علیه السلام در این
باره تصریح دارند که: در آن زمان می بینی که پیروان همه ادیان تحقیر می
شوند و حتی هر کس که یک فرد دیندار را دوست داشته باشد. مردم ارتباط با او
را تحریم می کنند و از خود می رانند. 4
اما
این را بدان که در ایام آخر، زمان های سخت پدید خواهد آمد، زیرا که مردمان
خودپرست خواهند بود و طماع و لاف زن و متکبر و بدگو و نامطیع والدین و
ناسپاس و ناپاک و بی الفت و کینه توز و غیبت گر و ناپرهیز و بی مروت و
متنفر از نیکی و خیانت کار و تند مزاج و مغرور که عشرت و عیاشی را بیش تر
از خدا دوست می دارند. گاهی به ظاهر صورت دینداران را دارند ولی در واقع
منکر آنند
توضیحاتی که در کتاب های سایر ادیان نیز در این باره ذکر شده است جالب به نظر می رسد. به عنوان مثال در آیاتی از انجیل آمده است:
اما این را بدان که در ایام
آخر، زمان های سخت پدید خواهد آمد، زیرا که مردمان خودپرست خواهند بود و
طماع و لاف زن و متکبر و بدگو و نامطیع والدین و ناسپاس و ناپاک و بی الفت و
کینه توز و غیبت گر و ناپرهیز و بی مروت و متنفر از نیکی و خیانت کار و
تند مزاج و مغرور که عشرت و عیاشی را بیش تر از خدا دوست می دارند. گاهی به
ظاهر صورت دینداران را دارند ولی در واقع منکر آنند. 5
بدیهی است زمانی که جامعه ای این
ویژگی های اخلاقی و فرهنگی را پیدا کرد، با انواع مشکلات و گرفتارهای فردی و
اجتماعی روبرو خواهد شد. از جمله این گرفتاری ها جنگ های خانمان سوز و
پیدایش سلطه های استکباری و رواج ظلم و ستم در سرتاسر جهان، و شیوع انواع
امراض و آلودگی های بهداشتی و وقوع زلزله و سیل های ویران گر و قحطی ها
و…
لازم به ذکر است که علی رغم این
پیشامدها، که ناشی از عملکردهای غلط افراد جوامع است، این گونه نیست که به
طور کلی زمین از افراد باتقوا و شایسته خالی شود، بلکه عده ای انسان های
بسیار بزرگواری هم خواهند بود که در آن شرایط بسیار سخت از طریق رعایت
احکام الهی به مراتب والای اخلاق و تقوا دست خواهند یافت و حتی حکومت و یا
حکومت هایی را در آخرالزمان ایجاد خواهند کرد که خود زمینه ساز حکومت جهانی
حضرت مهدی (عج) خواهند بود.
افراد شایسته ای در سایه چنین حکومت هایی
تربیت می شوند که یاران حضرت از میان آن ها برگزیده خواهند شد. امام صادق
علیه السلام از چنین افرادی با این عبارات یاد می کنند: اهل زمان غیبت او
که قائل به امامت او (مهدی عج) و منتظر ظهور او باشند، برتر از مردمان هر
زمان دیگر می باشند. … غیبت امام در پیش آنان چون حضور شده است. خداوند
اهل آن زمان را همانند مجاهدانی قرار داده که در محضر رسول اکرم صلی الله
علیه وآله شمشیر بزنند. آنان مخلصان حقیقی و شیعیان واقعی و دعوت کنندگان
به دین خدا در آشکار و نهان می باشند.6
