پرسش و پاسخ درباره آمپولهای تزریقی ماهانه (سیکلوفم)
1- چه تفاوتی میان آمپولهای پیشگیری ماهانه با سهماهه( مدروکسی پروژسترون ) و دو ماهه (نوراتیندرون انانتات ) وجود دارد؟
مهمترین تفاوت بین آمپولها و ترکیبات فوق در این است که این
آمپولها حاوی استروژن و پروژسترون(پروژسترون به مقادیر کمتر از آمپول های
دیگر) هستند در حالیکه آمپولهای سه ماهه( مدروکسی پروژسترون ) و دو ماهه
(نوراتیندرون انانتات ) فقط حاوی پروژسترون می باشند. ضمن اینکه همانطور که
از نامشان پیداست تزریق این آمپول ها هر ماه یک بار ولی آمپولهای
پروژستینی هر سه ماه و هر دو ماه یک بار می باشد.
2- آیا عملکرد آمپولهای تزریقیماهانه مشابه قرصهای خوراکی پیشگیری از بارداری است ؟
بله . به همین دلیل آنها را آمپولهای تزریقی ترکیبی می نامند .
البته مطالعات طولی کمی در مورد آمپولهای تزریقی ماهانه صورت گرفته است
اما«آنچه مسلم است چون این ترکیبات تزریقی بوده و خوراکی نیستند در نتیجه
از کبد عبور نمی کنند . چند مطالعه مقطعی نشان داده اند که این آمپولها
اثرات کمی بر فشار خون، زمان لخته شدن خون و متابولیسم چربی و عملکرد کبد
دارند.
3- آیا آمپولهای تزریقی
ماهانه باعث نقائص هنگام تولد می شوند ؟ به عبارت دیگر اگر زنی بدون اطلاع
از حاملگی خود از این آمپولها استفاده نماید می تواند سبب اثرات زیانبار بر
جنین گردد یا خیر ؟
خیر . مطالعات معتبر با بررسی روشهای هورمونی و تاثیر آ نها بر حاملگی نشان داده اند که این روشها باعث نقائص هنگام تولد نمی شوند.
4- آیا آمپولهای نرکیبی ماهانه سبب سقط می شوند؟
خیر این ترکیبات منجر به سقط نمی شوند و جهت این امر نباید استفاده گردند.
5- آیا تاریخ تکرار تزریقات بعدی باید بر مبنای شروع خونریزی مجدد (قاعدگی بعدی ) باشد ؟
خیرمتاسفانه بعضی از مراقبین فکر می کنند که تزریق بعدی باید
زمانی انجام شود که خونریزی قاعدگی بعدی شروع شود در صورتی که خونریزی
قاعدگی نباید راهنمایی برای تزریقات بعدی باشد بلکه هر 4 هفته تزریق باید
انجام شود .
6- آیا در خانمی که دچار قطع قاعدگی شده ، آمپولهای تزریقی ماهانه سبب خونریزی ماهانه می شوند؟
خیر. ممکن است بدنبال تزریق آمپول مقداری خونریزی ( ناشی از
قطع هورمون) ایجاد شود اما مدرکی وجود ندارد که درموارد خونریزیهای نامنظم
،تزریق یک نوبت از این آمپول ها باعث تنظیم خونریزی ماهانه شود. همچنین
تزریق این آمپولها به زن حامله سبب بروز سقط نمی گردد.
7- آیا استفاده از آمپولهای ماهانه پیشگیری از بارداری در زنان سیگاری بدون خطر است؟
تزریق این آمپولها در زنان جوان تراز 35 سال (هر تعداد
سیگارکه می کشند ) و زنان 35 ساله و بیشتر از آن که کمتر از 15 نخ سیگار در
روز می کشند بدون خطر است . زنان سیگاری 35 ساله و بیشتربدون توجه به
تعداد نخ سیگاری که در روز مصرف می کنند نباید ازقرصهای خوراکی پیشگیری از
بارداری استفاده کنند بلکه باید از یک روش بدون استروژن مانند آمپول های
پروژستینی جهت تنظیم خانواده استفاده نمایند.
8- آیا آمپول های ماهانه، رفتار یا تمایل جنسی زنان را تغییر می دهند؟
معمولا چنین شکایاتی در مصرف کنندگان گزارش نشده است و حتی
گاهی زنان بهبود رفتار یا میل جنسی را بیان کرده اند اما براحتی نمی توان
این تغییرات را به ترکیبات تزریقی نسبت داد و مدرکی مبنی بر تاثیرگذاری این
ترکیبات بر رفتار جنسی وجود ندارد.
9- آیا استفاده از آمپولهای پیشگیری ماهانه در زنان با عروق واریسی مجاز است؟
مصرف آمپولهای یک ماهه تزریقی برای عروق واریسی سطحی پوست بی
خطر است. اما واریس وریدهای عمقی پا و جایی که می تواند لخته تشکیل شود
(ترومبوز) خطرناک است. لذا مصرف این آمپولها در زنان با ترومبوز وریدهای
عمقی ممنوع است.
10- آیا استفاده از آمپولهای پیشگیری ماهانه می تواند باعث نازایی شود؟
خیر.ممکن است بعد از قطع این روش، تاخیر در قاعدگی ایجاد شود
اما الگوی قاعدگی ماهانه معمولا ظرف چند ماه برگشت می کند و نازایی ایجاد
نمی شود. اگرچه با افزایش سن ،باروری زنان کاهش می یابد.
11- چه مدت پس از قطع آمپول های ماهانه ، زنان می توانند حامله شوند؟
بطور متوسط حاملگی یک ماه دیرتر اتفاق می افتد و این بدان
معناست که حاملگی حدودا 5 ماه پس از آخرین تزریق روی می دهد.چنانچه زنی پس
از 12 ماه ازقطع روش حامله نشود نباید نگران شود.در مواردی که قرار است
پیشگیری از بارداری به هر دلیل ادامه یابد،باید استفاده از روش جدید ،قبل
از خونریزی قاعدگی شروع شود.
12- اگر خانمی برای تزریق بعدی دیرمراجعه کند ، چه اقدامی انجام می شود؟
سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که اگر خانمی برای تزریق
ماه بعدی با کمتر از 7 روز تاخیر مراجعه کند نیاز به بررسی از نظر حاملگی
نمی باشد اما در صورتیکه بیش از 7 روز تاخیر داشته باشد، باید از نظر
حاملگی بررسی شود.
ميکرو اينجکشن (ICIS)
ميکرو اينجکشن (ICIS)
|
|
در
اين روش به وسيله يک سوزن بسيار ظريف يک اسپرم با توانايي مناسب باروري
تحت کنترل ميکروسکوپ مخصوص به داخل سيتوپلاسم تخمک تزريق مي شود که باعث
آسانتر شدن باروري تخمک مي گردد .
بررسي هاي قبل از درمان :
تشخيص اوليه از هر دو زوج نيازمند بررسي هاي معمول در روش IVF است .
مي توان از از ارزيابي مايع مني که حاوي اسپرم است جهت اطمينان از تعداد کافي اسپرم بهره برد .
درمان :
در
اين روش ابتدا تخمدان ها با دارو تحريک مي گردد تا تعداد تخمک بيشتري
فراهم گردد و عمل کشيدن تخمک معمولا” 12 تا 15 روز پس از شروع مصرف داروها
انجام مي گيرد و بايد يک يا دو نمونه از مايع مني شوهر به آزمايشگاه تحويل
گردد .
حدود
6 ساعت پس از کشيدن تخمک ها و آماده نمودن تخمک با برداشتن سلول هاي اطراف
ديواره تخمک امبريولوژيست با انتخاب يک اسپرم با توانايي باروري آن را به
کمک ميکروسکوپ به داخل تخمک تزريق مي کند و سپس تخمک به داخل محيط کشت تازه
و مناسب منتقل و سپس در داخل انکوباتور قرار داده مي شود . و زوج نابارور
روز بعد به بيمارستان مراجعه و آزمايشگاه نتيجه باروري تخمک را به آنها
اطلاع مي دهد .
چنانچه لقاح صورت گرفته باشد از آنها خواسته مي شود که روز بعد جهت انتقال جنين ها به داخل رحم زن به بيمارستان مراجعه نمايند .
نتيجه انتقال جنين :
2
هفته از کشيدن تخمک بايد سطح B-HCG اندازه گيري تا مشخص شود که باروري
اوليه صورت گرفته يا نه و نهايتا” انجام سونوگرافي براي چگونگي وضعيت
باروري انجام مي گيرد .
مزاياي ICIS:
– مواقعي که شوهر اسپرم بسيار کمي دارد .
– اسپرم مرد حداقل تحرک لازم را دارد .
معايب ICIS:
– تزريق اسپرم به داخل تخمک به ندرت باعث صدمه در جريان عمل تزريق مي گردد .
– حق انتخاب طبيعي تخمک حذف مي گردد و متخصص آزمايشگاه اسپرم بهتر را جهت لقاح انتخاب مي کند .
ICIS براي چه کساني مناسب مي باشد ؟
– در زوج هايي که سيکل درماني IVF ناموفق بوده است .
– موارديکه اسپرم مني (از نظر تعداد و تحرک) جهت IVF مناسب نباشد .
–
در مردانيکه به دليل بسته بودن مجراي مني بر اسپرم خارج نمي شود . (انسداد
به دليل عفونت ، عمل جراحي يا عدم وجود مجرا به طور مادرزادي)
