افسردگی با رژیم غذایی رابطه دارد؟
زمانی که تغذیه نامناسبی داریم، مغز بدون مواد شیمیایی موجود در یک رژیم غذایی متعادل به سختی میتواند کار خود را انجام دهد.
به گزارش نیک صالحی به نقل از جام نیوز ؛ به گفته یک موسسه سلامتی، مشکل
رژیم غذایی نامناسب میتواند آمار اضطراب، افسردگی و بیقراری را بالا
ببرد. میوهها و سبزیجات تازه، ماهی، حبوبات و مغزها، ویتامینها و املاح
مورد نیاز مغز را تامین میکنند.
علاوه بر خطرات سلامت جسمی ، رژیم غذایی ناسالم می تواند سلامت عاطفی
شما را نیز مختل کند. یادگیری بیشتر در مورد این عوارض ، موجب می شود تصمیم
گیری های عاقلانه ای در مورد رژیم غذایی داشته باشید.
افرادی که در رژیم غذایی “سنتی” خود از سبزیجات، میوه ها، ماهی، گوشت و
غلات سبوس دار استفاده می کردند در مقایسه با کسانی که در رژیم غذایی
“غربی” خود ، غلات تصفیه شده، شکر، غذاهای سرخ شده و فرآوری شده مصرف می
کردند ، کمتر دچار اختلالات افسردگی می شوند. الگوی غذایی غربی ، فاقد
ویتامین ها، مواد معدنی، چربی های سالم ، فیبر و مواد مغذی است که نقش مهمی
در عملکرد مغز ، کنترل قند خون و خلق و خو دارند.
مطالعات نشان داده است که زنانی که از رژیم غذایی به سبک غربی پیروی می
کنند ، در مقایسه با زنانی که غذاهای طبیعی و ارگانیک مصرف می کنند ، بیشتر
دچار اضطراب می شوند. گر چه عادات غذایی موجب ایجاد اختلالات اضطرابی نمی
شوند ، اما سبب غضب ناگهانی و یا بدتر شدن علائم شما می گردند. حالات
اضطرابی ممکن است به دلیل پیروی از رژیم های غذایی محدود کننده برای کاهش
وزن باشد. مصرف کالری و مواد مغذی بسیار کم ، اضطراب ناشی از رژیم گرفتن و
کاهش وزن را افزایش می دهد. برای ترویج آرامش و پیشگیری از افزایش اضطراب
ناشی از رژیم ، بر حسب گروه خونتان مصرف کربوهیدرات های پیچیده، مانند غلات
سبوس دار و حبوبات ، توصیه می شود.
افرادی که از رژیم غذایی پیروی می کنند در مقایسه با دیگران ، بیشتر
دچار استرس روحی و روانی می شوند. خوردن کالری کم و یا کربوهیدرات کم موجب
افزایش استرس می شود ، زیرا هر دو برای عملکرد مناسب مغز و تولید مواد
شیمیایی شاد کننده مانند سروتونین بسیار ضروری هستند. پرخوری نیز استرس زا
است. پرخوری یا خوردن غذاهای چرب در شب موجب ایجاد سوزش معده و اختلالات در
خواب می شود که خود یکی دیگر از عوامل افسردگی، اضطراب و استرس است. اگر
مصرف روزانه کافئین و شکر را برای جبران کمبود خواب و کمبود مواد مغذی ،
افزایش دهید ، این روند تبدیل به چرخه ای ناسالم می شود که یکی از عوامل
افزایش وزن است. خوردن وعده های غذایی و تنقلات مناسب در طول روز و محدود
کردن مصرف تنقلات و غذاهای نا مناسب قبل از خواب ، از این عوارض جلوگیری می
کند.
بیماری روحی بیماری نیست که به طور ناگهانی بروز کند بلکه در اثر یک
رشته علل پیش می آید. خوشبختانه بعضی از دلایل بروز بیماری های روانی صرفاً
به تغذیه مربوط می شوند ، بنابراین می توان با تغییر شیوه رژیم غذایی آن
را برطرف کرد. از مدت ها پیش ثابت شده است که کمبود ویتامین های گروه B می
تواند یک نوع جنون ایجاد کند.
تحقیقات نشان می دهد کسانی که تحت رژیم های غذایی فاقد ویتامین های گروه
B قرار گرفته اند ، به اختلال روانی ، اضطراب شدید و افسردگی مبتلا شده
اند . این آزمایش ها به صراحت ثابت می کندکه کمبود ویتامین های B می تواند
یکی از علل اصلی بعضی از اختلالات روانی باشد. گروهی از دانشمندان در سوئد
مغز اشخاصی که در حالت جنون از دنیا رفته بودند ، با مغز اشخاصی که با مرگ
های ناگهانی و به طور عادی مرده بودند تشریح و مقایسه کردند و دریافتند که
چهار ماده در مغز اشخاص عادی وجود داردکه در مغز کسانی که در اثر جنون جان
خود را از دست داده بودند ، وجود ندارد. این چهار ماده عبارتند از : آدنین ،
تیامین ، سیتوزین ، گوآنین.این چهار ماده در گوشت ها مانند گوشت گوساله یا
گوسفند ، جگر ، مغز و قلوه وجود دارد.
ثابت شده است، غذاهایی که تریپتوفان کمی دارند، افسردگی را به دنبال
خواهند داشت. تریپتوفان، یک اسید آمینه می باشد که در غذاهایی پروتئینی
یافت می شود. پروتئین در غذاهایی از قبیل: گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ ،
پنیر، ماست و شیر وجود دارد.
به طور خلاصه، رژیم غذایی که به مقدار کافی ویتامین، عناصر معدنی ، اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب نداشته باشد، موجب افسردگی می گردد.
ویتامین های گروه B برای سلامتی روان و روح بسیار مفید می باشند. آن ها
در بدن ذخیره نمی شوند، پس مقدار آن ها بستگی به رژیم غذایی دارد.
کمبود ویتامین های گروه B ،مخصوصا ویتامین های B1, B2, B3, B6, B9 می تواند باعث افسردگی گردد.
مهم ترین منابع غذایی ویتامین های گروه B ه طور کلی: مخمر(ماءالشعیر)، جوانه گندم و جو، غلات و نان سبوس دار ، جگر و گوشت ها هستند.
ویتامین 1B (تیامین): مغز به کمک این ویتامین کربوهیدرات ها را می
سوزاند و به عنوان سوخت و انرژی به کار می برد. کمبود این ویتامین موجب
کاهش وزن، بیماری های معده ای، کم خوابی و در آخر موجب افسردگی می گردد.
ویتامین 3B (اسید نیکوتنیک): پلاگر یکی ازمهم ترین علائم کمبود این
ویتامین می باشد. از دیگر علائم کمبود آن می توان خستگی، عصبانیت، آشفتگی و
کُندی در اعمال بدنی و روانی را نام برد.
ویتامین 5B (اسید پانتوتنیک): علائم کمبود این ویتامین، عبارت است از:
گرسنگی، استرس و افسردگی. این ویتامین برای درست عمل کردن هورمون ها و تهیه
اسیدهای آمینه نقش اساسی را بر عهده دارد.
ویتامین 6B (پیرودوکسین): علامت های کمبود این ویتامین بسیار محدود می
باشد. در الکلیسم ها، بیماران کلیوی و خانم هایی که داروهای ضد بارداری
مصرف می کنند، علائم کمبود ظاهر می شود.
ویتامین 12B : علائم کمبود این ویتامین شامل: کم خونی ، شخصیت دوگانه،
سوءظن شدید، هذیان گویی، زود رنجی، توهم، پریشانی، کاهش اشتها ، سرگیجه،
ضعف، کمبود تنفس و اسهال است. منابع ویتامین 12B عبارت است از ماهی، گوشت،
مرغ و لبنیات.
ویتامین C:
کمبود این ویتامین موجب افسردگی می گردد. داشتن استرس، بارداری و شیردهی و خوردن آسپرین موجب کمبود این ویتامین می شود.
املاح:
کمبود منیزیم، کلسیم، روی، آهن، منگنز و پتاسیم نیز می تواند منجر به افسردگی گردد.
کربوهیدرات:
وقتی فردی دچار افسردگی می گردد، مقدار انرژی در بدن آن شخص کم می شود و به همین نسبت میل به غذا خوردن در او کاهش می یابد.
اشخاص افسرده، غذاهایی که کربوهیدرات دار را با ولع و اشتیاق میل می
کنند، زیرا کربوهیدرات محرک ساخت سروتونین می باشد. سروتونین ماده شیمیایی
در مغز می باشد که بر روی حالت و وضعیت فرد اثر می گذارد.
مصرف زیاد چربی ها، برای سلامتی بسیار خطرناک می باشد. اما برعکس، به
مقدار کافی چربی خوردن، موجب سلامت روح و روان و درست عمل کردن سیستم های
عصبی می گردد. مصرف چربی های غیر اشباع (مانند امگا 3 موجود در ماهی ها) در
رابطه با سلامتی روح و روان و جلوگیری از افسردگی بسیار مهم می باشد.
کافئین
برای بالا بردن انرژی در اشخاص افسرده از مواد کافئین دار استفاده می
شود. کافئین تحریک کننده سیستم عصبی می باشد. لذا افرادی که به مقدار زیاد
قهوه می نوشند، خواب و استراحت کمتری دارند.
کافئین از مواد غذایی بی خواب کننده می باشد و همان طور که می دانیم،
خواب کافی و راحت برای افزایش سلامتی بسیار مهم می باشد. ا گر فردی خوب
نخوابد، دچار افسردگی و عصبانیت می گردد. پس کافئین را به مقداری که بدنتان
نیاز دارد، بخورید یا بنوشید.
مواد غذایی دارای کافئین مثل قهوه، چای، کاکائو و نوشابه ی سیاه است.
