به پهلو بخوابید تا آلزایمر و پارکینسون نگیرید
پزشکان آمریکایی راه
تازه‌ای برای پیشگیری از بیماری‌هایی مانند آلزایمر و پارکینسون پیشنهاد
کرده‌اند: سعی کنید شب‌ها به پهلو بخوابید. شکل خوابیدن افراد کارایی حافظه
و ریسک ابتلای به آلزایمر را تحت تأثیر قرار میدهد. تحقیقی که که اخیراً
با همکاری پژوهشگران دو دانشگاه در شهر نیویورک، دانشگاه روچستر و دانشگاه
استونی بروک انجام شده، نشان داده است که افرادی که به پهلو می‌خوابند
نسبت به اشخاصی که به پشت یا روی شکم می‌خوابند کمتر احتمال دارد که به
بیماری‌های مختل کننده مغز یا حافظه مبتلا شوند. علت این است که در این
افراد آسان‌تر از ترکیبات شیمیایی سمی‌که در جریان فعالیت‌های روزمره در
مغز تشکیل شده است، خلاص می‌شوند. این پژوهشگران راه‌حل ارایه شده از سوی
خود را روشی انقلابی برای محافظت از مغز در مقابل بیماری‌ها می‌دانند.
نتیجه پژوهشی که پیش از این در دانشگاه روچستر نیویورک انجام شده بود، حاکی
از این بود که مغز برخلاف بقیه بدن که برای دفع مواد سمی‌به سیستم لنفاوی
متکی است، از روش خاص و منحصر به‌فردی برای آزاد شدن مواد سمی برخوردار
است. پژوهشگران دانشگاه روچستر متوجه شده بودند که فرایند پاکسازی آن‌قدر
انرژی می‌برد که اگر قرار باشد در مدت بیداری انجام می‌شود، جلوی فکر کردن
را می‌گیرد و در نتیجه لازم است که در مرحله خواب این کار انجام شود. دکتر
مایکن ندرگارد سرپرست پروژه پژوهشی در مورد این فرآیند گفته است:
«می‌توانید آن را مانند یک مهمانی در خانه در نظر بگیرید. یا باید مهمان‌ها
را سرگرم کنید یا خانه را جمع‌و‌جور کنید، ولی نخواهید توانست هر دو کار
را با هم انجام بدهید.» در پژوهش‌هایی که از اسکن‌های MRI برای بررسی سیستم
پاکسازی مغزی صورت گرفت؛ نشان داده است که خوابیدن به پهلو به شکل مؤثرتری
مواد سمی تشکیل شده در مغز را دفع می‌کند. به گفته دکتر هلن بِنوِنیست،
یکی دیگر از همکاران پروژه، میان اختلالات خواب و انواع مختلف زوال عقل
همبستگی آماری وجود دارد. وی می‌افزاید اکنون بیش از پیش مشخص شده است که
اختلالات خواب به از میان رفتن حافظه در بیماری آلزایمر شتاب می‌بخشد.
بنونیست می‌گوید: «ما به اتکا به یافته‌های‌مان پیشنهاد می‌کنیم که وضیت
بدن و کیفیت خواب در ارزیابی رها شدن مغز از پروتئین‌های آسیب‌رسان که
می‌توانند در ایجاد بیماری‌های مغز نقش داشه باشند، مورد توجه قرار گیرد.»
آیا از فواید ایستادن در محیط کار اطلاعی دارید؟
بررسی‌های متعددی در مورد مضرات نشستن‌های طولانی مدت
انجام گرفته؛ اما این پرسش مطرح می‌شود که افراد چند ساعت از روز را باید
در محل کار به صورت ایستاده بگذرانند.
بررسی جدید در استرالیا نشان میدهد ایستادن برای مدت زمان دو
ساعت در روز به جای نشستن در محیط کار سطح قند خون و کلسترول را بهبود
می‌بخشد. همچنین راه رفتن هم می‌تواند تاثیرات مثبت بیشتری بر میزان دور
کمر فرد بگذارد.
محقق این مطالعه گفت: یافته‌های بدست آمده شواهد اولیه مهمی ارائه
می‌کند که افزایش میزان مدت زمان ایستادن یا راه رفتن به جای نشستن‌های
طولانی مدت به سلامت قلب و متابولیسم کمک می‌کند.
به گزارش ایسنا، در این مطالعه حدود 700 زن و مرد 36 تا 80 ساله برای
مدت زمان یک هفته در طول 24 ساعت شبانه روز تحت کنترل قرار گرفته و مدت
زمان نشستن، ایستادن، راه رفتن و خوابیدن آنان به ثبت رسیده است.
به طور متوسط این افراد حدود هشت ساعت در روز می‌نشستند، چهار ساعت
می‌ایستادند و دو ساعت راه می‌رفتند. همچنین در طول روز برای مدت زمان یک
ساعت و نیم فعالیت جسمی داشتند.
محققان مشاهده کردند افرادی که مدت زمان دو ساعت را به جای نشستن فعالیت
ایستاده داشتند سطح قند خون ناشتای پایین‌تری داشته و میزان تری‌گلیسیرید
آنان 11 درصد پایین تر بوده است. همچنین اختصاص دو ساعت از روز به پیاده
روی به جای نشستن موجب کاهش 11 درصدی شاخص توده بدنی فرد می‌شود.
همچنین بررسی‌ها نشان میدهد تاثیرات مثبت قلبی – متابولیک به خصوص سوخت
و ساز گلوکز و لیپید زمانی اتفاق می‌افتد که میزان نشستن از طریق افزایش
مدت زمان ایستادن کاهش یابد.
