آنچه باید در رابطه با بیماری ابولا بدانیم
آنچه باید در مورد تب خونریزی دهنده ابولا بدانیم
این مطالب بر اساس مصاحبه با دکتر آذر حدادی متخصص بیماریهای عفونی
وعضوهیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در اختیار علاقمندان قرار می گیرد:
1-بیماری ابولا چیست و نحوه انتقال آن چگونه می باشد؟
بیماری ابولا توسط ویروسی به همین نام ایجاد می شودکه این ویروس از جمله
ویروس های مولد تب های خون ریزی دهنده می باشد و میزان مرگ مبتلایان تا 90
درصدگزارش شده است. این بیماری اولین بار در سال 1976 در کشور کنگو در قاره
آفریقا شناخته شده و طبق آمار سازمان بهداشت جهانی تا کنون ابتلاء 10141
نفر مورد تأیید شده از بیماری،در کشورهای آفریقایی گزارش شده است. همچنین
مخزن اصلی ویروس در طبیعت خفاش، میمون، گوریل و شامپانزه می باشد. انتقال
بیماری از طریق تماس پوست ناسالم یا مخاطات؛ خون و ترشحات آلوده بیماران می
باشد. همچنین در پرسنل حرف پزشکی از طریق نیدل آلوده نیز بیماری منتقل می
شود، ولی از طریق هوا قابل انتقال نمی باشد.
2-علایم و نشانه های بیماری چگونه است؟ تب، سردرد، درد عضلانی، ضعف و
خستگی، درد شکم و همچنین وقوع خون ریزی از پوست و مخاطات در فرم شدید می
باشد. بنابراین علائم اولیه آن به راحتی قابل افتراق از سایر ویروس ها نیست
و سفر به مناطقی که بیماری در آن شیوع دارد در تشخیص کمک کننده خواهد بود.
بنابراین مانند هر بیماری دیگری در طب شرح حال دقیق از بیماران بسیار
دررسیدن به تشخیص ، ارزشمند است.
3-پیشگیری ودرمان بیماری از چه راهی صورت می گیرد؟ هنوز درمان اختصاصی
برای بیماری وجود ندارد و درمان به شکل علامتی برای بهبود تب و سردرد
،مانیتورینگ فشار خون و بهبود تعادل آب و الکترولیت های بیمار می باشد اما
با استفاده از آنتی بادی های مونو نوکلئال دارویZMappتهیه شده که هنوز
تایید FDAرا ندارد . این واکسن ها در حال بررسی بوده و هنوز مراحل تحقیقاتی
را طی می کنند. دکتر حدادی همچنین در خصوص پیشگیری از بیماری ابولا بیان
داشت: رعایت بهداشت دست، اجتناب از تماس بدون دستکش ،پوشیدن ماسک ،گان ،
عینک و کفش مناسب در هنگام مراقبت از بیماران و انتقال اجساد متوفیان،
اجتناب از سفر به مناطق آلوده از بهترین راه های پیشگیری از ابتلا به
بیماری می باشد.
چشم‌های شما بیماری‌تان را برملا می‌کنند!
چشم‌ها تنها پنجره‌هایی به سمت روح‌مان
نیستند، اگر خوب دقت کنیم متوجه می‌شویم که این دو عضو بینا می‌توانند
پنجره‌ای به سمت سلامتی‌مان نیز باشند. چشم‌های‌تان چه تحریک، قرمز و یا
کمی تغییر کرده باشد معاینه آن‌ها می‌تواند اطلاعات با ارزشی درباره‌ی
سلامت در اختیارتان قرار دهد، از دیابت و فشار خون گرفته تا آسیب اشعه‌های
خورشید.
مسلما هیچ‌کس نمی‌گوید که نقش متخصص چشم
را در خانه بازی کردن ایده‌ی خوبی است. متخصصان و پزشکان چشم همیشه معاینه
منظم چشم‌ها را توصیه کرده‌اند و شما نیز اگر تغییری ناگهانی و عمده در
بینایی خود حس کردید حتما به پزشک مراجعه کنید.
با این حال نشانه‌هایی وجود دارد که با
نگاه کردن در آینه نیز دیده می‌شوند، در ادامه این موارد را یک به یک
برای‌تان توضیح خواهیم داد:
چشمان‌تان را خسته کرده‌اید: چشم‌های
تحریک شده و قرمز از نشانه‌های خستگی است. چه تمام روز به صفحه نمایش خیره
شده باشید چه بیش از حد لنز گذاشته باشید، خستگی و بیش از حد کار کشیدن از
چشم‌ها خود را با قرمزی، خشکی و ناراحتی نشان می‌دهد. خیره شدن بیش از حد
به صفحه نمایش می‌تواند عوارض جدی را در پی داشته باشد، مانند سندروم
بینایی کامپیوتر، که شامل نشانه‌هایی از جمله خستگی چشم، تاری دید، سردرد، و
درد گردن و شانه‌ها است.
برای اینکه خطر بروز چنین مشکلی را کاهش
دهید، از قانون ٢٠/٢٠/٢٠ پیروی کنید: بعد از استفاده از کامپیوتر به مدت
٢٠دقیقه، به چیزی در ٢٠ فوتی (٦ متر) خود به مدت ٢٠ ثانیه نگاه کنید، تا
چشمان‌تان استراحت کنند.استراحت دادن به عضلات چشم و مرطوب کردن قرنیه، که
پنجره جلوی چشم به حساب می‌آیند باعث می‌شود چشم‌ها بیشتر احساس راحتی
کنند. اگر از لنز استفاده می‌کنید هر زمان چشمان‌تان قرمز، خسته و یا خشک
شد به آن‌ها استراحت دهید.
شرایطی دارید که روی رگ‌های خونی‌تان تاثیر می‌گذارد:
چشم‌ها نقطه‌ای از بدن هستند که پزشکان بدون احتیاج به بریدن بدن
می‌توانند رگ‌ها را مشاهده کنند. یک پزشک می‌داند رگ طبیعی چه شکلی است و
هرگونه تغییر در سایز و اندازه رگ می‌تواند نشان‌دهنده فشار خون یا تصلب
شریان باشد که هر دو، تا طولانی مدت بدون نشانه می‌مانند. به عبارت دیگر
متخصص چشم می‌تواند خیلی زودتر از یک پزشک عمومی تغییرات را تشخیص و مشکل
را متوجه شود، مانند فشار خون، خطر سکته مغزی و یا ایجاد پلاک در شریان‌ها و
این‌ها علایمی نیست که بشود از آن‌ها چشم‌پوشی کرد، چون در بلندمدت
می‌توانند منجر به آسیب‌هایی نظیر کوری شوند.
چشم‌های تحریک شده و قرمز از نشانه‌های خستگی است
از آلرژی رنج می‌برید: اگر
یکی از تبلیغات قرص‌های ضدحساسیت را دیده باشید می‌دانید نشانه‌های حساسیت
قرمزی و اشک آمدن از چشم است.گاهی مقداری قرمزی چیزی نیست که باعث نگرانی
شود، چون می‌تواند عوارض جانبی چیزی مثل واکسن آنفولاآنزا باشد. تحریک
آلرژیک می‌تواند تنها در یک چشم خود را نشان دهد. قرمزی و پف کردگی بر اثر
سرما خود را در هر دو چشم نشان می‌دهد.
دچار استرس شدید هستید و یا به کافئین حساسید:
انقباض پلک اذیت کننده‌ای که گاهی دچارش می‌شوید، می‌تواند نشانه‌های
خستگی، استرس بالا و یا حساسیت به کافئین باشد. ابتدا مقدار قهوه و یا چایی
که استفاده می‌کنید را کم کنید و ببینید آیا تغییری ایجاد می‌شود یا خیر.
اگر مشکل‌تان استرس است، می‌دانم که گفتنش خیلی راحت‌تر از انجامش است، اما
سعی کنید استرس خود را کاهش دهید.
در موارد نادر انقباض پلک می‌تواند
نشان‌دهنده‌ی مشکلات شدید عصبی و یا عضلانی باشد، مانند بلفارواسپاسم، یک
تیک است که به مرور در هر دو پلک افزایش پیدا می‌کند و می‌تواند باعث کوری
موقت، یا اسپاسم همی فاسیال شود، که شامل یک سمت صورت به شکل کلی است و به
دلیل فشرده شدن یک عصب در صورت اتفاق می‌افتد. در چنین شرایطی حتما باید به
پزشک مراجعه کنید.
ممکن است مشکلات عصبی داشته باشید: تغییر
در آناتومی چشم‌ها می‌تواند یک نشانه بارز از مشکلات عصبی باشد. اگر مردمک
چشم نتواند در برابر نور به صورت طبیعی واکنش نشان دهد (به عنوان مثال اگر
بعد از بیرون آمدن از فضایی تاریک همچنان مردمک‌ها باز بود)، به سختی
چشم‌تان را بدون حرکت دادن سر از سمتی به سمت دیگر و یا بالا و پایین
بچرخانید و یا اگر نورهای چشمک‌زن می‌بینید یا با یک چشم یا هر دو دچار دو
بینی می‌شوید، می‌تواند شامل مشکلات عصبی از اسکلروز متعدد تا میگرن شود.
مردمک‌های غیر هم اندازه که با نام
آنیزوکوریا شناخته می‌شود، نیز می‌تواند نشانه‌ی یک مشکل جدی باشد، از جمله
تومور یا آنوریسم. به همین دلیل است که معاینه‌ی سالانه توسط متخصص پزشک
بسیار توصیه می‌شود.
ممکن است کلسترول بالایی داشته باشید:
عادات غذایی‌تان می‌تواند روی ظاهر چشمان‌تان هم تاثیر بگذارد. اگر متوجه
قوس یا حلقه‌ای به نسبت سفید اطراف عنبیه چشم (قسمت رنگی چشم) شدید،
می‌تواند نشانه‌ی کلسترول بالا باشد. این رنگ سفیدی که در عنبیه می‌بینید
توسط چربی‌های لبه قرنیه ایجاد می‌شود که در نتیجه نشان‌دهنده بالا بودن
سطح کلسترول است.
ممکن است مبتلا به دیابت باشید: چشمان
غیرمسلح قادر به دیدنش نیست، تغییرات خاص در قرنیه و رگ‌های خونی چشم
می‌تواند پزشک چشم‌تان را متوجه وجود دیابت کند. پزشک می‌تواند متوجه حضور
پلاک در شبکیه چشم و خونریزی‌های کوچک در مویرگ‌های شبکیه افرادی که دیابت
دارند شود. فقط سن‌تان بالا رفته (همان‌طور که سن همه ما بالا می‌رود)
ناراحتی چشم می‌تواند خیلی ساده فقط نشانه‌ای از بالا رفتن سن باشد.
همین‌طور که سن‌تان بالا می‌رود چشم‌ها خشک‌تر می‌شود، و زیاد اشک تولید
نمی‌کنید، این مورد به خصوص در خانم‌ها تاثیر بیشتری دارد.
