آغوش گرم مادر بهترین مکان برای نوزاد نارس
آغوش گرم مادر بهترین مکان برای نوزاد نارس
سازمان بهداشت جهانی این روش را به عنوان یک روش مراقبت نوزاد نارس، در
سراسر جهان تایید نموده و آن را قابل اجرا بیان کرده است و همچنین اعلام
نموده است که از این روش می توان برای نوزادان رسیده هم سود جست. این روش
شامل قسمتهای زیر می باشد:
همیشه و هر جا شنیده ایم که آغوش مادر برای نوزاد آرامش بخش است و به
سلامت جسم و روان او کمک می کند این بار می خواهیم به نقش درمانی آ ن اشاره
کنیم.
مراقبت مادرانه آغوشی نوعی مراقبت از نوزادان نارس است که در آن نوزاد
در تماس پوستی طولانی با مادر قرار می گیرد. این روش قابل استفاده ، آسان و
موثر برای ارتقای سلامتی و بهداشت نوزادان نارس می باشد و همچنین کمک می
کند تا نوزاد مورد نظر به سطح نوزادان رسیده برسد.
* تماس پوست نوزاد با پوست مادر
* تغذیه انحصاری با شیر مادر
* حمایت از ارتباط عاطفی نوزاد و مادر
روش قرار دادن نوزاد در وضعیت مراقبت مادرانه آغوشی
نوزاد
را در وسط سینه مادر و در حالت عمودی به صورت سینه به سینه قرار دهید و او
را با یک بند محکم ببندید. سر را به یک طرف برگردانید و گردن را در وضعیت
کمی کشیده به عقب نگه دارید . قسمت فوقانی بند درست زیر گردن نوزاد است.
این حالت موقعیت سر را برای باز نگه داشتن راه هوایی مناسب تر می کند و سبب
تماس چشم به چشم بین مادر و نوزاد می شود و از خم شدن سر به جلو و خم شدن
بیش از حد آن به عقب جلوگیری می کند .
باید رانها خم شده و در یک حالت قورباغه ای قرار گیرد. بازوها نیز خم
شده باشد . لباس نوزاد باید جلو باز باشد که تماس پوست جلوی تنه نوزاد با
جلوی سینه مادر برقرار گردد . برای حفظ درجه حرارت سر نوزاد بایستی به
وسیله کلاه پوشیده شود . در زایمان های چند قلویی پدر و یا دیگر افراد
فامیل می توانند برای انجام این روش در کنار مادر قرار گیرند. تماس پوست به
پوست در موقع تولد به مادر کمک می کند که بلافاصله با فرزندش ارتباط عاطفی
برقرار کند و همچنین ترشح اکسی توسین باعث آرامش مادر و کمک به شروع تولید
شیر مادر می شود.
ویژگی های اصلی این روش مراقبت عبارتنداز:
– تماس پوستی زود هنگام ، طولانی مدت و مداوم بین مادر و نوزاد
– تغذیه انحصاری با شیر مادر (بطور ایده آل)
– قابل اجرا بودن در بیمارستان و امکان ادامه آن در خانه
– امکان ترخیص زودتر نوزادان کم وزن و نارس
– حمایت و پیگیری مناسب مادرانه در خانه
– روشی موثر و مناسب برای کاهش و جلوگیری از استرس موجود در بخش های شلوغ نوزادان
فواید مراقبت مادرانه آغوشی برای مادر
تماس
پوست به پوست در موقع تولد به مادر کمک می کند که بلافاصله با فرزندش
ارتباط عاطفی برقرار کند و همچنین ترشح اکسی توسین باعث آرامش مادر و کمک
به شروع تولید شیر مادر می شود. شیردهی باعث آزاد شدن هورمون هایی می شود
که با انقباض رحم باعث بهبودی مادر در موقع زایمان می شود. مادر وکالت
فرزندش را به عهده می گیرد و در مرکز تیم مراقبت کننده نوزادش قرار می
گیرد. به مادر و نوزاد کمک می کند که در یک ریتم خواب و بیداری با یکدیگر
قرار گیرند. بطوری که مادر خواب بیشتری می کند. در زایمان های زودرس مادر
احساس گناه و هیجان می کند و مستعد افسردگی بعد از زایمان می باشد که روش
مراقبت مادرانه آغوشی آن را کاهش می دهد.
کودک
گرفتن
بچه در تماس با قفسه سینه اش به او کمک می کند که بتواند ادامه سن حاملگی
فرزندش را کامل کند و امکان مراقبت بهتری به او بدهد. حمل بچه در مراقبت
مادرانه آغوشی به این مفهوم است که مادر قادر است زودتر حرکت کند و هر چه
سریعتر از بیمارستان ترخیص شود و به زندگی عادی خود برگردد. این روش به
گونه ای می باشد که مادر در حالی که فرزندش را به سینه حمل می کند، دستهایش
هم از آزادی کامل برخوردار می باشد ومی تواند به راحتی کارهای روزمره اش
را انجام دهد.
فواید آن برای نوزاد
این
پوشش باعث می شود که وضعیت راههای هوایی ثابت بماند و حمایت گردن بطور
کامل انجام می شود. این پوشش برای نوزاد محیطی امن فراهم می آورد و تمام
مزایای فیزیولوژی تماس پوست به پوست شامل حفظ درجه حرارت نوزاد، ضربان قلب،
تنفس و متابولیسم خوب را دارد. تماس پوست به پوست استرس را در بچه نارس
کاهش می دهد. در یک بچه آرام، غذا به خوبی هضم می شود و بچه سریعتر رشد می
کند. پیوند اولیه بین مادر و نوزاد برقرار می گردد و بچه ثبات خلقی بهتری
در دراز مدت پیدا می کند . این نوع مراقبت بچه را از اثرات مضر انکوباتور
حفظ می کند. در زایمان های زودرس مادر احساس گناه و هیجان می کند و مستعد
افسردگی بعد از زایمان می باشد که روش مراقبت مادرانه آغوشی آن را کاهش می
دهد.
در روش مراقبت مادرانه آغوشی چه اتفاق هایی می افتد؟
– بیماری های شدید ، عفونت های بیمارستانی در بین نوزادان مراقبت مادرانه آغوشی کمتر است.
– وزن گیری روزانه نوزاد در این روش مراقبت بیشتر و کنترل حرارتی موثری فراهم می کند و خطر افت درجه حرارت در نوزاد کمتر است.
– تاثیر مبتنی بر تغذیه با شیر مادر دارد.
– فشار روحی مادران کمتر است و اعتماد به نفس مادران در مراقبت از فرزندشان افزایش می یابد.
– قطع تنفس و سیاه شدن که در نوزادان نارس به وفور دیده می شود با این روش کاهش می یابد.
علائم خطرناک
علایمی که لازم است با پزشک یا بیمارستان محل تولد نوزاد ، مشورت شود عبارتند از:
– تنفس مشکل، فرورفتگی قفسه سینه و ناله کردن
– تنفس خیلی سریع یا خیلی آهسته
– دوره های مکرر و طولانی قطع تنفس (توقف تنفس به مدت چند ثانیه یا
بیشتر و یا کبودی لب ها و صورت نوزاد می تواند علامت یک بیماری خطرناک
باشد)
– علیرغم گرم کردن مجدد، نوزاد احساس سردی می کند و دمای بدن او زیر حد معمول است.
مشکلاتی در امرتغذیه:
نوزاد زیاد برای غذا خوردن بیدار نمی شود ، غذا نمی خورد یا استفراغ می کند.
نسخه ای برای آرزوی مادر شدن
ولین نکته‌ای که همه ما باید بدانیم این است که رنج و زحمت و تلاشی که
برای پرورش یک بچه متحمل می‌شویم باعث می‌شود احساس والد و فرزندی به وجود
بیاید؛ نه صرفا طی مراحل بارداری و زایمان بچه. و فرزندی نیست و نباید لفظ
پدر و مادر واقعی تنها برای والدین بیولوژیک به کار برده شود. چه بسیارند
بچه‌هایی که والدین بیولوژیک خود را غیرواقعی و پدر و مادری که آنها را
پرورش داده‌اند، اصلی و واقعی خطاب می‌کنند. به زوجینی که به دلایل متعدد
بچه‌دار نمی‌شوند، به عنوان یک راه‌حل بسیار خوب پیشنهاد می‌کنم با پذیرش
یک فرزندخوانده از تمام احساسات و لذت‌های والد بودن بهره‌مند شوند. و به
کودکی که هیچ پناه و حامی ندارد، پناه داده و او را زیر چتر حمایتی خانواده
خود ببرند. اجازه بدهید اضافه کنم که پذیرش فرزندخواندگی مزیت‌هایی هم
دارد.
اولا
اینکه والدین می‌توانند آن بچه‌ای را که می‌خواهند انتخاب کنند. کودکی که
از نظر جنسیت، مشخصات ظاهری و حتی رنگ پوست و یا سن، مطابق با خواست آنها
خواهد بود، در حالی که هیچ کدام از والدین نمی‌توانند مشخصات فرزند خود را
انتخاب نمایند؛ تجربه ثابت کرده است که وقتی پس از مدتی این بچه‌های انتخاب
شده با والدخوانده‌های خود زندگی می‌کنند از نظر ظاهری به آنها شبیه
می‌شوند، به طوری که غریبه‌ها اجزای چهره آن بچه را به یکی از والدین شبیه
می‌کنند و این نشان می‌دهد شرایط زیستی و محیطی در این مورد موثر است.
دومین
مزیت فرزندخوانده‌ها این است که بچه‌های خود شما معمولا این تفکر را دارند
که چون آنها را به وجود آورده‌اید موظف‌اید آنها را بزرگ کنید و همه
امکانات لازم را در اختیارشان قرار دهید. حتی شاید بارها اتفاق افتاده باشد
که کم و کاستی‌های شرایط زندگی را به رخ والدین می‌کشند اما یک
فرزندخوانده می‌داند که والدین غیربیولوژیک او، او را بزرگ کرده‌اند و این
لطف و مهربانی را ارج می‌نهند. معمولا وقتی با فرزندخوانده‌ها صحبت
می‌کنیم، می‌بینیم بسیار قدردان زحمات والدخوانده‌های خود هستند و هرگز به
نقیصه‌ها توجهی نمی‌کنند. شاید بتوان این‌طور گفت که در برآورد کلی ارزیابی
آنها از والدین مطلوب‌تر است و در نتیجه احساس خوشبختی بیشتری دارند. اما
پذیرش یک کودک و قبول مسوولیت او آداب و شرایطی دارد که لازم است حتما قبل
از تصمیم به چنین کاری از آن مطلع باشید.
5 شرط پذیرش فرزند خوانده
1
مهم‌ترین شرط، آمادگی کامل زوجین برای پذیرش یک بچه است که باید تمام
مسوولیت‌های او را تا آخرین مراحل رشدش بر عهده بگیرند. زن و شوهر باید
آمادگی فرزنددار شدن را داشته باشند، گویا تصمیم دارند باردار شوند، نه
اینکه با تفکر یک سرگرمی یا صرفا برای ثواب بردن به صورت گذرا و موقتی به
این پدیده نگاه کنند.
بهترین
زمان برای بیان این واقعیت موقعی است که بچه‌ها در کودکی ثانویه هستند؛
مثلا حدود 7 تا 11 سالگی باید موضوع را کم‌کم و در قالب قصه به بچه‌ها
بگویید.
2 دومین مساله این است که باید بدانند برای چه
می‌خواهند این بچه را به فرزندخواندگی بپذیرند و چه احساسی نسبت به او
خواهند داشت. در غیر این صورت پس از مدتی مجبور خواهند شد بچه را به مکان
اولش برگردانند و این اقدام ضربه روحی شدیدی به آن بچه وارد می‌کند. به
خصوص اگر در سنین پایین باشد.
3 نکته سوم که نباید مورد غفلت قرار
گیرد بررسی همه جانبه وضعیت کودکی است که می‌خواهند سرپرستی‌اش را
بپذیرند.برخی از زوجین ترجیح می‌دهند بچه‌های بازمانده از سوانح را انتخاب
کنند تا وقتی در آینده در مورد پدر و مادر بیولوژیک بچه واقعیت را
می‌گویند، به راحتی توضیح دهند که پدر و مادرش در سانحه تصادف، زلزله و …
فوت کرده‌اند و این موضوع را ختم کنند. گاهی اوقات هم زوجین ترجیح می‌دهند
فرزندخوانده خود را از فامیل انتخاب کنند. زیرا ترکیب ژنتیکی و خصوصیات
ذاتی او را می‌دانند، افراد بسیاری را می‌شناسیم که از خواهر یا برادر خود
خواسته‌اند فرزندی را به نام آنها و به قصد اینکه بلافاصله پس از تولد
تحویل‌شان بدهد، به وجود آورند.
4
شرط چهارم این که قبل از پذیرش قرار بگذاریم این واقعیت را به بچه بگوییم.
بهترین زمان برای بیان این واقعیت موقعی است که بچه‌ها در کودکی ثانویه
هستند؛ مثلا حدود 7 تا 11 سالگی باید موضوع را کم‌کم و در قالب قصه به
بچه‌ها بگویید. گفتن داستان جوجه اردک زشت و آماده کردن ذهن کودک برای بیان
واقعیت می‌تواند نمونه‌ای از هزاران راهی باشد که باید به کار بگیرید و
بگویید ما تو را خیلی دوست داریم و خواهیم داشت. اگر کودک، از زبان شما با
همان کلام مهربان و در کمال آرامش مطلع شود می‌تواند به خوبی از خودش دفاع
کند و دچار شوک نشده و ضربه عاطفی هم نمی‌خورد. اگر فرزندتان به این مساله
پی نبرد، باید حتما قبل از ازدواج‌اش موضوع را بداند و این حق مسلم او و
همسر آینده‌اش است. به تعویق انداختن این مساله گاهی باعث می‌شود بچه‌ها در
سن نوجوانی و جوانی به این واقعیت پی ببرند و توأم شدن این مساله با
بحران‌های خاص بلوغ برایشان سخت‌تر از وقتی است که کودک هستند.
5
شرط پنجم، نگرانی و ترس را از خودتان دور کنید و باور کنید می‌توانید از
این بچه‌ها در هر شرایطی که باشند یک انسان موفق بسازید و از اینکه آن فرد
موفق، فرزند شماست، لذت ببرید. تجربه سال‌ها مشاوره به من و همکاران‌ام
نشان داده است احساس این بچه‌ها قبل و بعد از فهمیدن این موضوع نسبت به
والدین غیربیولوژیک خود هیچ تغییری نمی‌کند.قبل از پذیرش یک بچه، در صورتی
که نگرانی‌های بی‌مورد دارید با روان‌شناس یا مشاور صحبت کنید.
نسخه‌ای حتی برای من و شما
می‌توانید
با پذیرش یک دختر یا پسر (در صورت تمایل از جنسی که نداشته‌اید) به
فرزندی، به او کمک کنید تا طعم کانون گرم خانواده را بچشد، چرا گاهی حاضریم
از کسی که دوست‌اش داریم جدا شویم، تنها به این دلیل که نمی‌توانیم
بچه‌دار شویم! بیایید همه ما به این موضوع فکر کنیم و این نسخه را برای
خانواده خود تجویز کنیم، البته به شرط آنکه شرایط و امکانات رسیدگی به یک
بچه دیگر را علاوه بر فرزندان خود داشته باشیم.
