آسیب غذاهای پرنمک برای کبد
برای مثال،
یونهای سدیم در انتقال آب و پیامهای الکتریکی در اعصاب نقش دارند.
بااینحال به گفته مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا، اکثر آمریکاییها
سدیم بسیار زیادی مصرف میکنند که بیشتر آن از نمک تامین میشود. دریافت
سدیم اضافی با پرفشاری خون رابطه دارد که علت اصلی بیماری قلبی و سکته است.
میانگین مصرف روزانه سدیم برای کسانی که 2 سال به بالا سن دارند، در
آمریکا بیش از 3400 میلیگرم است که دوبرابر محدوده 1500 میلیگرمی تعیین
شده توسط دستورالعملهای غذایی ملی برای اکثریت آمریکاییهای بزرگسال است.
بیشتر نمکی که در آمریکا مصرف میشود، از نمکدانها نیست، بلکه پیش از
رسیدن غذا به میز وجود داشته و از غذاهای فرآوری شده و غذاهای آماده
رستورانی میآید؛ بنابراین وقتی از افراد میخواهیم برای کاهش دریافت نمک
به برچسبها نگاه کنند تا محصولات کمنمک را انتخاب کنند، نیاز است تا
تولیدکنندگان هم محتوای سدیم غذاهای بستهبندیشده و آماده را بکاهند
.
مطالعات پیشین نیز تایید میکرد که سدیم فراوان میتواند به کبد صدمه بزند.
پژوهشگران در آزمایشهای خود، به موشهای بالغ رژیم غذایی پرنمک داده و
جنینهای جوجه را در محیط نمکی گذاشتند. نتایج نشان داد که سدیم زیاد به
تعدادی از تغییرات در کبد مانند سلولهای معیوب، افزایش میزان مرگ سلولی و
کاهش تقسیم سلولی میانجامد که همه آنها میتوانند سبب فیبروز کبدی شوند.
فیبروز کبدی هنگامی رخ میدهد که تجمع اضافی از پروتئینهای ماتریکس خارج
سلولی مانند کلاژن وجود دارد.
آسم بارداری را به تاخیـر میاندازد و زادوولـد را کاهـش میدهـد
پژوهشگران دانمارکی که این بررسی را انجام دادهاند، میگویند این یافتهها
به یافتههای بررسیهای پیشین افزوده میشوند که آنها هم رابطه میان آسم و
کاهش باروری را نشان دادهاند. در این تحقیق ۲۴۵ زن بین ۲۳ تا ۴۵ ساله که
به علت باردار نشدن به مرکز ناباروری در کپنهاگ مراجعه کردند، بررسی شدند.
این زنان در طول درمان برای ناباروری، آزمایشهایی برای آسم و آلرژیها
دادند.
در
هنگام آغاز مطالعه، ۹۶ نفر از زنان مبتلا به آسم تشخیص داده شدند.
پژوهشگران ۱۲ ماه یا بیشتر این زنان را که در حال درمان ناباروری بودند،
تحت نظر گرفتند. حدفاصل زمان تا بارداری بهطور میانگین در زنانی که آسم
نداشتند، 2/32 ماه و در آنهایی که آسم داشتند، 6/55 ماه بود. در مدت پژوهش،
تنها 6/39 درصد زنان مبتلا به آسم باردار شدند؛ حال آنکه 4/60 درصد از
شرکتکنندگانی که آسم نداشتند، بارداری را تجربه کردند. همچنین این بررسی
نشان داد که هرچه سن زنان بیشتر باشد، این ارتباط قویتر است.
نتایج
این بررسی که در چارچوب یک کارآزمایی بالینی انجام شد، رابطه میان آسم و
باروری را تایید کرد. به نظر میرسد این بیماری بر باروری تاثیر منفی
میگذارد؛ زیرا زمان بارداری را به تاخیر انداخته و حتی با افزایش سن،
شرایط را سختتر میکند.
پزشکان
باید زنان مبتلا به آسم را به بارداری در سنین پایینتر و بهینه
کردن روند درمان خود پیش از بارداری تشویق کنند. آموزش بیمار دراینباره
نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ چراکه تبعیت از درمان را بالا میبرد.