چند توصیه برای درمان اگزما در کودکان
بروز لکهای قرمز و پوسته پوستهها همراه با خارش در تمام نقاط بدن کودک، نشانه اگزماست که 10 درصد کودکان به آن مبتلا میشوند.
به گزارش سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علائم
اگزما میتواند در تمامی نقاط بدن کودک ظاهر شود اما به طور معمول روی
گونهها، سر، لایههای پوست، پشت زانو، آرنج و گردن مشاهده میشود.
اگزما از جمله بیماریهای التهابی پوست است که یک دلیل خاص برای بروز آن
وجود ندارد اما میتوان با روشهای متعدد و در عین حال تایید شدهای آن را
تحت کنترل درآورد.
شبکه خبری فاکسنیوز به برخی از روشهای کنترل عارضه پوستی اگزما در کودکان پرداخته که به شرح زیر است:
– حمام کردن کودک: این باور وجود دارد که استحمام، خود عامل
تشدیدکننده اگزماست اما حقیقت آن است که این روش میتواند مفید باشد.
پاکسازی پوست در از بین بردن باکتری استافیلوکوک نقش دارد چراکه این باکتری
میتواند شدت اگزما را افزایش دهد. پزشکان با اشاره به این که نمیتوان در
مورد دفعات استحمام کردن کودک مبتلا به اگزما، عدد مشخصی را عنوان کرد
یادآور شدند که طول مدت زمان حمام گرفتن نوزاد در هر نوبت نباید بیش از 15
دقیقه طول بکشد.
– مرطوب نگه داشتن پوست: پس از استحمام، پوست خشکتر میشود و به همین دلیل حداقل دو بار در طول روز باید پوست کودک را با روغن و کرم، مرطوب نگه دارید.
– استفاده از سفیدکننده حمام: ظاهرا این ماده یکی از خطرناکترین
مواد شیمیایی در تماس با پوست کودک است اما برای کودکان مبتلا به اگزمای
خفیف تا شدید، حمام کردن با مقدار بسیار اندکی از سفیدکننده کاملا رقیق شده
میتواند باکتریها را کنترل کند.
– استفاده از پروبیوتیکها: بررسیها نشان میدهد که مصرف مکملهای
حاوی پروبیوتیکها در دوران بارداری و اوایل نوزادی میتواند از بروز اگزما
جلوگیری کند. علاوه براین ترکیب پروبیوتیکها با روغن ماهی به طور کامل
اگزما را در نیمی از کودکان از بین میبرد.
– حذف لبنیات: یکی از دلایل ابتلای کودک به اگزما میتواند به ارث
بردن باکتریهای معده مادر باشد. بنابراین حذف لبنیات که معمولا مقصر اصلی
به حساب میآید از رژیم غذایی مادران شیرده میتواند به درمان اگزمای کودک
کمک کند.
– مشورت با پزشک: بسته به شدت اگزما در کودک، پزشک متخصص داروها و
روشهای درمانی مختلفی را توصیه میکند. همچنین روش درمانی دیگر، پوشاندن
کودک در لباس مرطوب است و نیز استفاده از استروئیدهای موضعی میتواند
تاثیرگذار باشد.
از دست وسواسم عاجز شده ام
دختري 22 ساله هستم که مدتى است به وسواس دچار شده ام. به محض اين که مي
خواهم به چيزى دست بزنم، به اين فکر مي کنم که آيا نجس است يا پاک؟ خسته
شدم و احساس درماندگي مي کنم، عاجز شده ام. هميشه فکرم مشغول است. خواهش مي
کنم راهي افرادي مانند شما که خودشان متوجه حساسيت زيادشان به اين مسائل
مي شوند، معمولا در همان حالتي که ديگران يک جسم را پاک به حساب مي آورند،
در پاک بودن آن جسم ترديد دارند؛ البته تاييد کردن ديگران به آنان اطمينان
خاطر مي دهد و به همين سبب ممکن است از ديگران درباره نجس يا پاکي اشيا
زياد سوال کنند چون تاييد ديگران را يک راه حل مي دانند. همين جا لازم مي
دانم يادآور شوم راه حل پايه اي و درست اين مسئله نه تاييد طلبي از ديگران و
نه بحث بر سر مسائل شرعي است. تاييد ديگران نيز در همان لحظه تاييد، مشکل
شما را حل مي کند؛ اما دفعه بعد که در پاک بودن چيزي شک کرديد، باز مشکل
تکرار مي شود.
چه اتفاقي باعث شده، وسواسي شويد؟
در پيامک تان
گفته ايد مدتى است به وسواس دچار شده ام، بنابراين قاعدتا يک اتفاق باعث
شده است وسواس شما شروع شود يا شدت پيدا کند. پيدا کردن آن اتفاق به حل
مسئله شما کمک مي کند. وسواس يک اختلال اضطرابي طبقه بندي شده است؛
بنابراين طبيعي است با زياد شدن اضطراب، اختلال وسواس هم شدت يابد و با
کاهش اضطراب، کنترل آن ساده تر شود. با اين توضيحات بهتر است در پي يافتن
اتفاقي باشيد که هم اضطراب شما را زياد کرده و هم با شدت پيدا کردن وسواس
شما تقريبا همزمان بوده است.
رابطه هايتان را بررسي کنيد
تجربه
هاي باليني زيادي نشان دهنده اهميت زياد رابطه ها در حل مشکلات روان
شناختي هستند. داشتن يک رابطه رضايت بخش و پايدار براي سلامت رواني افراد
بسيار مفيد است. خراب شدن روابطي که براي مان مهم هستند باعث وارد آمدن
فشار رواني به ما مي شود و اين فشار رواني ممکن است باعث پيدايش مشکلاتي
مثل شدت پيدا کردن اختلال وسواس شود. با اين حساب به نظر مي رسد بهتر است
نخست به جست و جوي اتفاقي بپردازيد که هم به روابط عاطفي شما با ديگران
مربوط مي شود و هم تقريبا همزمان با شدت پيدا کردن مشکل تان رخ داده است.
پس از پيدا کردن رابطه آسيب ديده، حل مسئله معمولا شامل بهبود رابطه آسيب
ديده خواهد بود.
دست از سرزنش خودتان برداريد
افزايش حرمت نفس
خودتان نيز به کاهش اضطراب و سپس وسواس تان کمک خواهد کرد. براي اين که
بتوانيد حرمت نفس بالايي داشته باشيد لازم است بتوانيد خودتان را دوست
داشته باشيد و براي اين که بتوانيد خودتان را دوست داشته باشيد لازم است
احساس گناه، شرم، حقارت و نفرت از خود نداشته باشيد. اگر قرار است اين
احساس ها را نداشته باشيد، لازم است به آنچه ارزشمند مي دانيد، پايبند
باشيد.
گاهي براي فهميدن علت پيدايش مشکل، کافي است از خود بپرسيد در شش
ماه گذشته چه رفتاري انجام داده ايد که با ارزش هاي خودتان در تضاد بوده
است؟ کدام رفتار شما ارزش هايي را که خودتان به آن ها اعتقاد داريد زير پا
گذاشته است؟ اگر اين پرسش يک پاسخ منطقي داشته باشد، بسيار مهم است که به
سرزنش خود نپردازيد؛ زيرا اين کار کمکي به حفظ سلامت روان و حفظ ارزش هاي
تان نمي کند. در اين حالت بهتر است از خود بپرسيد حالا براي حفظ و بازيابي
آن ارزش چه کاري مي توانم انجام دهم. اصل بنيادي در اين وضعيت، عمل کردن به
جاي سرزنش کردن است. به من نشان بدهيد