نشانه های اختلال شخصیت مرزی چگونه بروز می کند؟
نشانه های اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی یکی از شایعترین
انواع اختلالات شخصیت است و متاسفانه رو به فزونی است.افراد مبتلا به این
اختلال، خودانگاره (خودپنداره ی) بسیار بی ثباتی دارند، روابط میان فردی
شان نیز بسیار بی ثبات است. آنان معمولاً سابقه ی روابط شدید، اما پرآشوب
دارند که معمولاً آرمانی کردن مفرط دوستان یا معشوق ها را شامل می شود اما
بعداً به سرخوردگی و ناامیدی می انجامد.
زمانی که فردی عصبی و
افسرده است یا مشکل های روانی دیگری دارد، علائم معمولا برای هفته ها، ماه
ها یا حتی سال ها یکنواخت باقی می ماند. با این حال افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی
ممکن است حملات عاطفی قوی را در عرض چند ساعت داشته باشند و بعد این حالت
خاموش شود و دوباره بروز کند. این اختلال روانی جدی است و به درمان نیاز
دارد چون می تواند بر روابط، عملکرد شغلی و حتی زندگی شخصی فرد تاثیر
بگذارد و آن را مختل کند، اما خیلی ها ممکن است درست ندانند که علائم و
نشانه های این اختلال شخصیت کدام است. اگر این نشانه ها را نمی شناسید، شما را با آنها آشنا می کنیم.
روابط عاطفی ناپایدار
یکی از علائم اصلی اختلال شخصیت مرزی این است که فرد روابط عاطفی فرار و ناپایدار حتی با خانواده و دوستان نزدیکش دارد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی
به سرعت از احترام شدید و عشق فراوان به طرف مقابل تغییر موضع می دهند و
نفرت و عصبانیت را جایگزین آن می کنند و دائم در این 2 حالت در نوسان
هستند. هر جدایی یا تغییر در برنامه روزمره و قابل انتظار می تواند یک
واکنش شدید و احساس طردشدگی در فرد دچار اختلال شخصیت مرزی ایجاد کند.
روابط عاطفی ناپایدار در افرادی که اختلال شخصیت مرزی دارند
عصبانیت بی مورد
موقعیت هایی که به وضوح از کنترل فرد خارج یا واقعا بی اهمیت است می تواند
خلق و خوی فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را زیر و رو کند. یکی از علائم
رایج اختلال شخصیت مرزی خشم شدید نسبت به وضعیت خارج از کنترل است. برای
مثال اگر والدین یا فرد نزدیک برای انجام کاری دور از خانه باشد فردی که
دچار اختلال شخصیت مرزی است ممکن است از حس طردشدگی و انزوا دچار خشم و
عصبانیت شود.
سوءمصرف مواد
مشکل سوءمصرف مواد به الکل از جمله دیگر رفتارهای مخرب افراد مبتلا به
اختلال شخصیت مرزی است. این مشکل در افراد مبتلا به شخصیت مرزی بسیار شایع
است که برای فرار از شرایط به سمت مواد مخدر یا مصرف بیش از حد الکل تمایل
پیدا کنند. همه این مسائل باید در روند درمان لحاظ شود تا بتوان به چنین
شخصیتی برای کنترل بیماری اش کمک کرد.
احساس پوچی
افراد با اختلال شخصیت مرزی وقتی فردی را که دوست دارند، برای یک روز یا
حتی چند ساعت از آنها درو می شود، احساس انزوا و پوچی شدید و ناتوانی در
مقابله با فقدان را تجربه می کنند. علائم اختلال شخصیت مرزی ممکن است شامل
بی ارزشی ناشی از دور بودن یک دوست بدون توجه به دلیل آن باشد که می تواند
حس پوچی و رهاشدگی را در فرد ایجاد کند.
ترس از تنهایی
ریشه عصبانیت فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمولا ترس شدید از تنهایی
است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب ترس و خشم زیادی از احساس رها
شدن و تنهایی پیدا می کنند، چه این رهاشدگی واقعی باشد چه فرضی. ترس از
تنها بودن مشکل های جدی ای در روابط این افراد ایجاد می کند. 
ترس از تنها ماندن ریشه بیماری اختلال شخصیتی
صدمه زدن به خود
علائم اختلال شخصیت مرزی می تواند بسیار شدید باشد و افراد مبتلا به آن
معمولا با تصویر بدن و اعتماد به نفسشان مساله دارند. برای افراد با اختلال
شخصیت مرزی اصلا غیرمعمول نیست که به خودشان صدمه نزنند. رفتارهای مخرب می
تواند شامل ایجاد آسیب فیزیکی مانند بریدن قسمتی از بدن با چاقو باشد.
آنها حتی ممکن است افکار خودکشی داشته باشند یا اقدام به خودکشی کنند که
این مساله به توجه فوری پزشکی نیاز دارد.
ولخرجی و رفتارهای پرخطر
صرف
پول بی دقت و به مقدار زیاد یک رفتار مخاطره آمیز است که جزو ویژگی های
فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی محسوب می شود، اما این تنها کاری نیست که
فرد با اختلال شخصیت مرزی انجام می دهد. دیگر الگوهای مخرب دیده شده از این
افراد داشتن روابط جنسی پرخطر، ولع غذاخوردن، شرط بندی و رانندگی خطرناک
است. به نظر می رسد بروز این رفتارها به این دلیل است که فرد مبتلا تصویر
ضعیفی از خود دارد.
چطور علائم را پیدا کنید؟
علائم
اختلال شخصیت مرزی باید درمان شود و به همین دلیل گزینه های درمان برای
این نشانه ها وجود دارد. داروهای تثبیت کننده خلق و خود و داروهای
ضدافسردگی می تواند به مدیریت علائم کمک کند. انواع مختلف مشاوره و روان
درمانی با رویکرد جدید می تواند در کنترل این بیماری بسیار مفید باشد. گروه
درمانی نیز می تواند افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را به تغییر رفتار
با دیگر همسالان و افرادی که مشکل هایی مشابه خودشان دارند، تشویق کند.
بهترین مواد غذایی برای آدم های عصبانی
بهترین مواد غذایی برای عصبانی ها
مواد
غذایی تأثیر زیادی روی سلامت و آرامش تک تک ما دارد.در زندگی روزمره ای که
استرس به نوعی با آن همراه شده است و هر روز آن را در محیط های مختلف و
به درجات گوناگون تجربه می کنیم، مواجهه با عوامل آن نقش مهمی در شکل گیری
رفتارها و خلق و خوی ما دارد. اما آیا می دانید می توان با به کارگیری
راهکارهای تغذیه ای، تاثیر این استرس ها را بر زندگی به حداقل رساند؟
برای
نمونه، استرس موجب افزایش سطوح کورتیزول می شود که این امر به نوبه ی خود
موجب تقویت حس گرسنگی می شود؛ به طوری که فرد در شرایط نامطلوب روحی با
تمایل زیاد مصرف غذاهای حاوی نشاسته و قند مواجه می شود.
با توجه به
اینکه افزایش وزن خود موجب استرس می شود، فرد وارد چرخه ی معیوب استرس،
پرخوری و استرس می شود. بنابراین استفاده از آن دسته مواد غذایی که از یک
سو سطوح گلوکز (قند) خون را تعدیل می کنند و از سوی دیگر باعث مهار هورمون
های مرتبط با استرس (کورتیزول و آدرنالین) می شوند (و در عین حال واسطه های
شیمیایی حال خوب را افزایش می دهند) می تواند آرامش را به زندگی
بازگرداند. در ادامه با تعدادی از این مواد غذایی آرامش بخش آشنا می شویم.
مواد غذایی غنی از اسید فولیک
فولات
یا اسید فولیک موجود در این دسته از مواد غذایی، موجب افزایش سطوح در گردش
دوپامین (واسطه ی شیمیایی حال خوب) در مغز می شود. سبزی های برگ سبز (اسفناج، انواع کلم، برگ چغندر و شلغم)، بروکلی، لوبیا، عدس و نخود از جمله منابع مطلوب اسید فولیک هستند.
ماهی ها
ماهی
های چرب، شامل سالمون، ماهی تن، قزل آلا و ساردین غنی از اسید های چرب
امگا 3 هستند. همانطور که می دانیم، اسید های چرب امگا3 هورمون های اضطراب و استرس را مهار می کنند.
پژوهشگران دانشگاه ایلینویز نشان داده اند که این نوشیدنی آرامش بخش دارای اسید آمینه ای است که به عملکرد بهتر مغز کمک می کند.
شکلات
شکلات
دارای مقدار قابل توجهی آنتی اکسیدان است. آنتی اکسیدان ها از دیگر واسطه
های شیمیایی حال خوب محسوب می شوند. در میان شکلات ها، انواع تیره حاوی
مقادیر بسیار بیشتری آنتی اکسیدان هستند که موجب کاهش کورتیزول و فشار خون می شود.
سیر، پیاز و تره فرنگی
این
دسته از مواد غذایی حاوی مقادیر زیادی آلیسین است. آلیسین، آنتی اکسیدانی
است که می تواند رادیکال های آزاد را خنثی کند. این روزها به لطف هوای
آلوده، رادیکال های آزاد را تنفس می کنیم و همانطور که می دانیم رادیکال
های آزاد سلول ها را تخریب و به سیستم ایمنی آسیب می رسانند. بنابراین
افزایش حجم مصرف سیر، پیاز، تره فرنگی، موسیر و پیازچه علاوه بر شکست استرس، از ابتلا به سرماخوردگی پیشگیری می کند.
توت ها
صرف
نظر از اینکه توت ها خوش طعم و کم کالری هستند، حاوی آنتی اکسیدان های
تقویت کننده ی سیستم ایمنی نیز هستند. از آن جایی که ابتلا به بیماری ها از
عوامل مهم ایجاد استرس است، خانواده توت را می توان از مواد غذایی ضد
استرس به شمار آورد.
آووکادو
آووکادو حاوی
ماده ای به نام گلوتاتیون است که از جذب چربی هایی که اکسیدان های مضر
تولید می کنند، جلوگیری می کند. این میوه همچنین غنی از اسید فولیک است.
مغز ها
مغزها سرشار از منیزیوم هستند. جالب است بدانید که طبق نتایج مطالعات منیزیوم، زودرنجی، رخوت و افسردگی
را کاهش می دهد. اما برای جلوگیری از افزایش وزن، در استفاده از مغزها
نباید زیاده روی کنیم. همچنین مغز ها و به ویژه گردو، حاوی ALA (نوعی اسید
چرب امگا 3 ) است. نتایج مطالعات نشان داده است که ALA و سایر پلی فنول های
مغز ها، حافظه را تقویت می کند.
موز
مصرف یک
موز متوسط، 30 درصد نیاز روزانه ی ویتامین B6 را تامین می کند. ویتامین
B6، تولید سروتونین (هورمون حال خوب) توسط مغز را افزایش می دهد. یک موز
متوسط، همچنین دارای مقادیر کافی کربوهیدرات برای تعدیل سطوح گلوکز (قند) و
جلوگیری از افت قند خون و بی حالی است.
با توجه به نتایج مطالعات بالینی، بابونه به صورت قابل توجهی نشانه های اضطراب را کاهش می دهد. به علاوه، طبق نتایج برخی مطالعات، بابونه خواب آور محسوب می شود و با خواب کافی، می توانیم تا حدود زیادی از استرس در امان باشیم.
مواد غذایی سرشار از روی
پژوهشگران باور دارند که روی می تواند به کاهش اضطراب کمک کند؛ در نتیجه پیشنهاد می شود مواد غذایی غنی از روی شامل بادام زمینی، گوشت قرمز و سفید بدون چربی را به مقدار مناسب و به صورت منظم مصرف کنیم.
گوشت ها
مصرف
مواد غذایی حاوی پروتئین که دارای اسید آمینه ی تریپتوفان هستند، به ساخت
سروتونین (هورمون حال خوب) کمک می کنند. بنابراین، توصیه می شود مقادیر
کافی از گوشت سفید بدون چربی، ماهی، تخم مرغ، انواع لوبیا و مغز ها در برنامه ی غذایی خود بگنجانید. همچنین پیشنهاد می شود از مصرف بیش از حد گوشت های قرمز بپرهیزید.
جوی دو سر
با توجه به اینکه جوی دو سر دربردارنده ی کربوهیدرات های پیچیده است، گنجاندن آن در برنامه غذایی، تولید سروتونین را افزایش می دهد.
