حدیث هایی در مورد امید داشتن
رعایت اخلاق
1- حضرت امام علی (علیه السّلام) فرموده اند: اگر به فرض، ما
به بهشت و دوزخ امیدی نمی داشتیم باز هم شایسته ی ما بود که در طلب مکارم
اخلاق باشیم ، چه آنکه سجایای اخلاقی از وسائل دلالت ما به راههای کامیابی و
پیروزی است.
منبع: آداب النفس،ج1،ص29
2- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: آنکس که در
نهان از خدا نمی ترسد، در پیری مراعات اخلاق و اعمال خود را نمی نماید، و
از عیب خویش احساس شرمساری نمی کند، به خیر و خوبی او نمی توان امیدوار
بود.
منبع: وسائل، کتاب جهاد، باب و جوب زیادة التحفظ،ص63
3- حضرت امام علی (علیه السّلام) به مردی پنج اندرز داد، از
آن جمله فرموده اند: به هیچ کس امیدوار نباشد مگر بخدا، و نترسید مگر از
گناهان خود.
منبع: بحار،ج17،ص105
4- حضرت امام حسین بن علی (علیه السّلام) فرموده اند: کسی که
از راه گناه از پی کاری برخیزد امیدش بیشتر فوت می شود و از آنچه می ترسد
سریع تر به آن مبتلا می گردد.
منبع:بحار17،ص149
5- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: کشتی در دریا
می شکند. مسافر کشتی اسیر دست امواج خروشان دریا می شود، در آن نزدیکی نه
کشتی دیگری است که او را برهاند و نه شناگر توانایی است که نجاتش دهد. تمام
درها را بسته می بیند، به هیچ چیز و هیچ کس امیدی ندارد. در آن وقتی که در
آب غوطه ور است، در آن موقع حساس، در آن لحظه ی خطرناک، در آن حال سراپا
یأس و ناامیدی، تنها یک امید فطری، یک تکیه گاه وجدانی در خود حس می کند،
از اعماق قلبش، از زوایای وجدان و باطنش یک نور امید زبانه می کشد، دلش به
یک قدرت نامحدود و توانا توجه می کند، از او کمک می خواهد، تنها او است که
می تواند نجاتش دهد و او را از این ورطه ی هولناک برهاند. آن حقیقت، آن
قدرت، آن تکیه گاه امید، آن چیزی که دل با التماس به او می نگرد ((خدا))
است.
منبع: معانی الاخبار ص 4
6- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند که لقمان به پسر
خود چنین گفت: فرزند عزیز همواره نفس خود را به ادا وظایف شخصی و انجام
کارهای خویش الزام کن. و جان خود را در مقابل شدائدی که از ناحیه ی مردم می
رسد به صبر و بردباری وادار نما. اگر مایلی در دنیا به بزرگترین عزت و
بزرگواری نائل شوی از مردم قطع طمع کن و به آنان امیدوار مباش. پیامبران و
مردان الهی با قطع امید از مردم به مدارج عالیه ی خود نائل شدند.
منبع: بحار ،ج5،ص323-324
7- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: پدرم بارها می
فرمودند: راست مطلب این است که هیچ بنده ی مومنی نیست جز اینکه در دلش دو
نور است : نور ترس و نور امید، اگر این را بشکند بر آن افزون نیست و اگر آن
را بشکند بر این افزون نیست.
منبع : اصول کافی جلد 4، ص219
احادیثی از معصومین –علیهم السّلام- درباره امید
امام جواد (ع) : با سرمایه امید باید به دنبال حوائج رفت.
امام صادق (ع) : از ما نیست کسی که به رحمت خدا امید نداشته باشد.
امام صادق (ع) : نومیدی از رحمت خدا سردتر از زمهریر است.
امام علی (ع) : به هیچ کس امیدوار نباشید و نترسید مگر از (شر) گناهان خود.
امام علی (ع) : ایمان بنده به یقین نپیوندد مگر این که امیدش به کرم الهی بیش تر از وثوقش به حال خویش باشد.
امام حسین (ع) : کسی که از راه گناه از پی کاری برخیزد امیدش فوت ی شود و به آن چه (از او ) می ترسد سریع تر مبتلا می شود.
پیامبر اکرم (ص) : امید ، رحمت خدا برای امّت من است . اگر امید نبود مادری فرزند خود را شیر نمی داد و کسی درختی نمی کاشت.
امام علی (ع) : تمام امید خود را به
خداوند قرار دهید و به هیچ کس غیر از او امید نداشته باشید پس به درستی که
هرکس به غیر خدا امید بست محروم و ناامید شد.
امام علی (ع) : کلید رهایی از مشکلات و غصّه ها اعتماد و امید و واگذاری کارها به خداوند است و راه آن بندگیست.
