مدل لباس هندی زنانه جدید و شیک 2016 - 1395

مدل لباس هندی زنانه جدید و شیک 2016 – 1395

در این مطلب از پرتال محبوب لادین مدل لباس هندی زنانه جدید و شیک دادیم و همچنین توضیح کامل در مورد ساری (لباس زنانه هندی) نیز قرار دادیم که امیدواریم رضایت شما عزیزان را جلب کند با تشکر از همه کاربران عزیز

لباس هندی(ساری):

ساری، ساری و یا شریعت لباس جنوب آسیا زن است که متشکل از یک شان متفاوت 5-9 متری (4.57 متر تا 8.23 متر) در طول و دو تا چهار پا (60 سانتی متر به 1.20 متر) در وسعت است که به طور معمول پیچیده است در اطراف کمر، با یک پایان آویخته بر شانه، عریان کردن حجاب حاجز. مهم نیست که چگونه ساده آن ممکن است به نظر می رسد اما نیاز به تمرین زیاد به پوشیدن ساری. ساری اگر به درستی استفاده می شود می تواند یک شخصیت زنانه بهبود بخشد، اما از سوی دیگر اگر آن را به درستی انجام نداده آن را می توانید حتی یک فرشته نگاه poor.Wedding ساری لباس عروسی سنتی زنان هند است. ساری به طور سنتی قرمز است، با گلدوزی طلایی رنگ شود. ساری قرمز هستند انتخاب لباس سنتی برای عروس در فرهنگ هند. پارچه ساری است به طور سنتی ابریشم. با گذشت زمان، گزینه های رنگ و انتخاب پارچه برای عروس گسترش یافته است. پارچه امروز مانند کرپ، ژرژت، بافت و ساتن استفاده می شود، و رنگ ها گسترش یافته است که شامل طلا، صورتی، نارنجی، خرمایی، قهوه ای، زرد و همچنین.

مجموعه ای از 2015-2016 سارافان لباس عروس با توجه به روند مد مدرن و آخرین تکنیک های خیاطی با بسیاری از تغییرات خلاق و برجسته در طرح ها و سبک طراحی شده است. در این مقاله شما سارافان لباس عروس است. شما می توانید این تصاویر از sarees لباس عروس دانلود و می تواند الهام بخش و ایده از آنها را نیز دریافت کنید.

ساری، ساری، سعدی، یا شریعت [تبصره 1] لباس زنان جنوب آسیا [1] است که متشکل از یک شان متفاوت 5-9 متری (4.5 متر تا 8 متر) در طول [2] و دو تا چهار پا است (60 سانتی متر به 1.20 متر) در وسعت [3] است که به طور معمول در اطراف کمر پیچیده شده با یک پایان آویخته بر شانه، عریان کردن حجاب حاجز است. [4] [5] [6]
ساری است که معمولا بیش از یک زیر پوش زنانه (به نام ‘parkar (परकर) در lahaṅgā مراتی و یا lehenga در شمال فرسوده؛ pavadai در تامیل، pavada (و یا گاهی اوقات LANGA) در مالایایی، کانادا و تلوگو، chaniyo، parkar، Ghagra های، Ghagra های مجدد در غرب، و Shaya در شرق هند)، با لباس بالا نصب شده معمولا یک بلوز (ravike در جنوب هند به نام و از Choli جاهای دیگر). بلوز دارای آستین کوتاه است و معمولا در حجاب حاجز نابود و لگدمال. ساری است با لطف و مرحمت در ارتباط است و به طور گسترده ای به عنوان یک نماد از فضل در فرهنگ جنوب آسیا محسوب می شود. فرسوده در 1900s

ساری کلمه توصیف در زبان سانسکریت शाटी ساتی [7] که به معنی “نوار پارچه [8] و शाडी سعدی یا साडी سعدی در پالی، و که به ساری به هندی خراب شده بود. [9] واژه« Sattika است به عنوان ذکر توصیف لباس زنان در هند باستان در ادبیات سانسکریت و ادبیات بودایی به نام Jatakas. [10] و این ممکن است معادل مدرن و روز، ساری. [10] مدت برای سینه بند زن، از Choli تکامل یافته از Stanapatta باستان است. [11] [12 ] Rajatarangini (به معنی «رودخانه پادشاهان)، یک اثر ادبی قرن دهم توسط پاندیت کلهن، بیان می کند که از Choli از دکن تحت سفارش سلطنتی در کشمیر معرفی شد

در تاریخ لباس هندی ساری است به تمدن دره ایندوس، که در طول 2800-1800 سال قبل از میلاد در اطراف بخش غربی شبه قاره هند رونق پیش بینی کرد. [4] [5] [6] پنبه اول کشت و بافته شده در هند شبه قاره در سراسر سال قبل از میلاد millinim 5. [14] رنگ های استفاده شده در این دوره هنوز مورد استفاده هستند، به خصوص نیل، لاک زدن، روناس قرمز و زردچوبه. [15] ابریشم در اطراف 2450 سال قبل از میلاد و 2000 سال قبل از میلاد بافته شده است. [16] [17] اولین تصویر شناخته شده از ساری در شبه قاره هند مجسمه یک کشیش دره سند پوشیدن شان است. [4] [5] [6]

ساری تکامل یافته از لباس سه تکه شناخته شده به عنوان Antariya پوشاک پایین تر، Uttariya حجاب بیش از شانه و یا سر و Stanapatta chestband، می یابد که در ادبیات سانسکریت و ادبیات بودایی پالی در طول قرن 6 قبل از میلاد [18] این لباس کامل سه تکه ذکر شده بود شناخته شده به عنوان Poshak، اصطلاح عمومی برای صحنه و لباس. [19] Antariya باستان از نزدیک بسته بندی dothi در “چرخاندن دم هواپیما بمنظور کاستن سرعت ان” نسخه که از طریق پاها به تصویب رسید شبیه، پاها آزادانه تحت پوشش و پس از آن به مدت طولانی، طرح پارچه برجسته چین خورده چین پلیسه تزئینی در مقابل پاها سرازیر شد. [ 4] [20] [21] این بیشتر به Bhairnivasani دامن، امروز شناخته شده به عنوان ghagri و lehenga تکامل یافته است. [22] Uttariya حجاب-شال مانند فرسوده بیش از شانه و یا سر، آن را به آنچه که امروز شناخته شده شناخته شده به عنوان dupatta و ghoongat تکامل بود . [23] مانند دانا، Stanapatta به از Choli توسط AD 1st قرن تکامل یافته [24] [25] بین قرن 2 قبل از میلاد تا قرن 1 میلادی، Antariya و Uttariya به شکل یک یگانهی شناخته شده به عنوان ساری ذکر شده در ادبیات پالی، که در خدمت ادغام شد هدف از دو لباس در یک قطعه. [26] [27]

کار باستانی سانسکریت، Kadambari توسط Banabhatta و شعر تامیل باستان، مانند Silappadhikaram، زنان در پارچه فروشی نفیس و یا ساری توصیف می کند. [28] [29] [30] [13] در هند باستان، اگر چه زنان ساری که حجاب حاجز برهنه عینک ، نویسندگان Dharmasastra اظهار داشت که زنان باید لباس پوشیدن به طوری که ناف هرگز قابل مشاهده است. [31] [32] که برای برخی از زمان قرار گرفتن در معرض ناف یک تابو تبدیل شد و ناف پنهان شد. [33] [34] [5 ] در سنت هند باستان و ناتیا شاسترا (رساله هند باستان توصیف رقص های باستانی و لباس)، ناف بودن عالی نظر گرفته می شود منبع از زندگی و خلاقیت، از این رو حجاب حاجز است به لخت توسط ساری به سمت چپ. [35] [36]

ادبیات اولیه سانسکریت واژگان گسترده ای از شرایط برای حجاب استفاده شده توسط زنان، مانند Avagunthana (oguntheti / oguṇthikā)، به معنی پنهان سازی و توری، Uttariya معنی شانه و توری، Mukha-PATA به معنی چهره حجاب و Sirovas ترا به معنی سر حجاب. [37] در Pratimānātaka، بازی توسط Bhāsa توصیف در زمینه حجاب Avagunthana که “خانم ها ممکن است بدون هیچ سرزنش (برای طرفهای ذیربط) در یک جلسه مذهبی دیده می شود، در جشن ازدواج، در طول یک فاجعه و در یک جنگل “. [38] همین عقیده را عام تر است در ادبیات سانسکریت بعد بیان شده است. [39] Śūdraka، نویسنده مجموعه Mṛcchakatika در قرن پنجم قبل از میلاد می گوید که Avagaunthaha شد توسط زنان روزمره و در هر زمان استفاده نمی شود. او می گوید که یک خانم متاهل بود انتظار می رود برای قرار دادن در ناپسندیده در حالی که در حال حرکت در مردم است. [40] این ممکن است نشان می دهد که آن لازم نیست برای زنان مجرد برای قرار دادن در حجاب. [41] در 3 قرن، بودایی ها در تلاش برای مقابله با این عمل حجاب در حال رشد (oguntheti / oguṇthikā) در Lalitavistara سوترا. [42] این شکل از حجاب توسط زنان متاهل هنوز رایج است در مناطق هندی زبان، و به عنوان Ghoonghat به که در آن شناخته شده پایان شل از ساری است که بر سر کشیده به عنوان یک حجاب صورت عمل می کنند.

بیش از 80 راه ثبت به پوشیدن ساری وجود دارد. [58] [59] سبک رایج ترین است برای ساری به اطراف کمر، پیچیده می شود با پایان سست شان به بیش از شانه پوشیده شود، عریان کردن حجاب حاجز . [4] [5] [6] با این حال، ساری را می توان در سبک های مختلف آویخته است، هر چند برخی از سبک های نیاز به یک ساری با طول و یا به صورت خاص است. فرانسه فرهنگی انسان شناس و محقق ساری شانتال بولانگر پرده ساری در خانواده زیر دسته بندی: [5]

NIVI – سبک در اصل در آندرا پرادش فرسوده؛ علاوه بر NIVI مدرن است، همچنین از Kaccha NIVI، که در آن طرح پارچه برجسته چین خورده چین پلیسه از طریق پاها به تصویب رسید و جمع را به کمر در پشت وجود دارد. این اجازه می دهد تا حرکت آزاد در حالی که پوشش پاها.
بنگالی و Odia سبک بدون هیچ گونه طرح پارچه برجسته چین خورده چین پلیسه استفاده می شود. [60]
گجراتی / راجستانی / پاکستان – پس بطرف خود کش در طرح پارچه برجسته چین خورده چین پلیسه به سبک NIVI، به پایان شل از پشت گرفته شده، آویخته در سراسر شانه راست و کشیده در سراسر به در تماس محافظت شود
نپالی – ساری نپالی در اشکال مختلف از سبک NIVI سنتی پوشیده، ساری با بلوز نپالی شناخته شده به عنوان از Cholo استفاده می شود.
Maharashtrian / Konkani / Kashta؛ این پارچه مزین کردن که بسیار شبیه به از تاپ های زنانه Maharashtrian مرد است، هر چند بسیاری از تغییرات منطقه ای و اجتماعی وجود دارد. مرکز ساری (درازا برگزار شد) در مرکز تماس قرار می گیرد، به پایان می رسد به جلو آورده و گره خورده است و ایمن، و سپس دو به پایان می رسد در اطراف پاها پیچیده می شود. هنگامی که به عنوان یک ساری فرسوده، یک پارچه فوق العاده طولانی نه متری استفاده می شود و به پایان می رسد پس از آن تا بیش از شانه ها و قسمت بالای بدن منتقل می شود. سبک پوشیده شده توسط زنان تحت تملک از متفاوت از که از سبک Marathas.The نیز متفاوت از جامعه به سبک community.This در ماهاراشترا، گوا، قطعات کارناتاکا محبوب است.
Madisar – این پارچه مزین کردن نمونه ای از خانم ها اینگار / آیر تحت تملک از تامیل نادو است. Madisar سنتی با استفاده از 9 متری ساری پوشیده شده است. [61]
سبک Kodagu – این پارچه مزین کردن به خانم ها نقطه از منطقه Kodagu کارناتاکا محدود شده است. در این سبک، طرح پارچه برجسته چین خورده چین پلیسه در عقب ایجاد شده، به جای جلو. پایان شل از ساری است پشت به جلو بیش از شانه راست بخور، و به بقیه ساری دوخته.
Gobbe Seere – این سبک است که توسط زنان در Malnad یا Sahyadri و منطقه مرکزی کارناتاکا استفاده می شود. این است که با 18 MOLAS ساری با سه چهار دور در دور کمر و یک گره از متقاطع بر شانه های پوشیده شده است.
آسامی – این سبک ساری سه مجموعه لباس شناخته شده Mekhela چادر است. قسمت پایین، آویخته از کمر به سمت پایین است که به نام Mekhela و حجاب به عنوان چادر شناخته شده است و با از Choli آستین بلند پوشیده شده است.
مانیپوری – این سبک ساری نیز با لباس های سه مجموعه شناخته شده به عنوان Innaphi Viel در، Phanek بسته بندی پایین تر و از Choli آستین بلند پوشیده شده است.
خاصی – سبک خاصی از ساری به عنوان Jainsem است که از چند قطعه از پارچه ساخته شده، به بدن به شکل استوانه ای شناخته شده است.
سبک Malayali – ساری دو قطعه، و یا Mundum Neryathum، فرسوده در کرالا. معمولا از پنبه کتان غیر ساخته شده و تزئین شده با طلا یا رنگی راه راه و / یا مرز است. همچنین کرالا ساری، نوعی از neryathum mundum.
سبک های قبیله ای – اغلب با بستن آنها بصورتی پایدار و محکم در سراسر قفسه سینه، پوشش سینه امن.
سبک Kunbi یا denthli: Goan Gauda و Kunbis، و کسانی از آنان که به کشورهای دیگر مهاجرت کرده اند استفاده از این راه پارچه فروشی ساری یا Kappad، این شکل از پارچه فروشی است با گره زدن یک گره در بافت زیر شانه و یک نوار از پارچه ایجاد که عبور از شانه چپ در پشت محکم شد.