طرز تهیه میگو پفکی سوخاری با ماءالشعیر
آیا میگوهای ریز و درشت از نظر ارزش تغذیهای با هم متفاوت هستند؟
نه، به طور کلی هر ۱۰۰ گرم میگو دارای حدود ۹۹ کیلوکالری انرژی، ۱۸ گرم پروتئین، ۱۰ گرم چربی، ۱۶۸ میلی گرم کلسترول، ۵/۲ میلی گرم اسیدهای چرب اشباع، ۶/۲ گرم اسیدهای چرب چند غیراشباع، ۱/۴ گرم اسیدهای چرب غیر اشباع، ۳/۰ گرم اسید چرب امگا۳ و ۹/۱ گرم هم کربوهیدرات است.
انواع میگو تفاوتهایی جزیی در ترکیبهای تشکیل دهنده و مواد مغذی دارند؛ به طوری که میزان آب در گوشت میگو از حدود ۵/۷۱ تا ۶/۷۹ درصد، پروتئین از ۱۸ تا ۲۳ درصد، چربی از ۷/۰ تا ۳/۲ درصد و مواد معدنی از ۱ تا ۳/۱ درصد متغیر است بنابراین نمیتوان تفاوت چندانی از نظر ارزش تغذیهای بین میگوهای ریز و درشت قائل شد.
آیا تفاوتی بین میگوهای یخی و تازه وجود دارد؟
ممکن است در روند آماده سازی میگوهای یخ زده، برای به تاخیر انداختن فساد و جلوگیری از ایجاد لکههای سیاه، از افزودنیهای احیاکننده شیمیایی که به «دیپ» معروف هستند، استفاده شود. اسید اسکوربیک و متا بی سولفیت سدیم، از معروفترین این مواد هستند. به همین دلیل بهتر است اگر میتوانید، میگو را هم مانند سایر خوراکیها تازه خریداری و مصرف کنید. البته استفاده از میگوهای یخی هم با وجود این مواد، اشکالی ندارد.
تفاوت شاه میگو با سایر میگوها چیست؟
شاه میگو یا همان لابستر، از نظر علم دامپزشکی، نوعی میگو نیست بلکه از انواع خرچنگها به شمار میرود که بخش خوراکی شاه میگو، دم آن است. لابستر معمولا به وسیله دام (و نه تور صید میگو)، صید میشود. این موجود را میتوان بعد از صید به مدت طولانی در ظرفی از آب دریا یا آبی شبیه به ترکیب آب دریا نگهداری کرد. ضمن اینکه لابستر در دمای ۴ ۲ درجه سانتیگراد و رطوبت مناسب تا ۳ هفته هم زنده میماند. به همین دلیل هم در بخشی از غرفههای صید ماهی، لابستر را زنده میفروشند. شاه میگو، یکی از گرانترین غذاهای دریایی در دنیا است و در بسیاری از کشورها جزو غذاهای اشرافی محسوب میشود. پختن لابستر زنده، اثری در کیفیت آن ندارد و به همین دلیل کشتن آن قبل از پختن ضروری نیست. اگر ضرورتی برای کشتن این موجود احساس شود، رایجترین روش پخت، غوطهور کردن آن در آب جوش است و آب مورد استفاده نیز باید دارای ۲ تا ۳ درصد نمک باشد و لابسترها، از زمان به جوش آمدن آب، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در آن قرار داده شوند. اما ذکر این نکته ضروری است که برخی از مراجع تقلید خوردن شاه میگو را حرام میدانند.
چرا میگوهای درشتتر، گرانتر هستند؟
میانگین وزن میگوهای ایرانی، حدود ۷ گرم است. مبنای صید هم وجود ۷۰ درصد میگو با وزن بالاتر از ۱۱ گرم یا بالای ۱۲ سانتی متر طول است. گران بودن میگوهای درشتتر، به بازارپسندی بیشتر آنها بستگی دارد و پایه علمی و ربطی به ارزش تغذیه ایشان ندارد. معمولا میگوهای سر تیز، اندازه کوچکی دارند و ارزش اقتصادی آنها کمتر است که این به معنای پایینتر بودن ارزش تغذیهای آنها در برابر سایر میگوها نیست.
بهتر است میگوها را پاک کرده خریداری کنیم یا پاک نکرده؟
اگر بخواهیم میگو را از جنوب کشور تهیه کنیم، بهتر است میگوی صید شده روز را صبح زود به صورت تازه و پاک نکرده بخریم، سپس آنها را به کارگرانی که در غرفههای فروش میگو حضور دارند، تحویل بدهیم که جلوی چشمان خودمان پاک کنند. در این صورت، تا حد زیادی میتوانیم مطمئن باشیم که میگوی تازه تهیه کردهایم اما ساکنان شهرهایی که از سواحل جنوبی کشور دور هستند، مجبورند میگو را منجمد و پاک کرده بخرند، زیرا میگو غذایی به شدت فساد پذیر است که پس از صید باید سریع، تمیز و منجمد شود. اگر میگو در هوای گرم قرار بگیرد، به سرعت فاسد، نرم و رنگ پوسته کیتینی آن قرمز میشود. این میگوها به «میگوی تبدار» معروف هستند. البته نباید این میگوها را با میگوهایی که رنگ پوسته آنها به صورت طبیعی قرمز یا قهوهای است، اشتباه گرفت. حواستان باشد که در مرحله جدا کردن سر و شستشوی میگو که اولین مرحله آماده سازی آن است، هرچند که به ظاهر فقط سر میگو جدا میشود، اما در اصل، کارگران همراه با سر، تمام اندامهای تنفسی و بخش عمدهای از اندامهای گوارشی میگو را هم خارج میکنند. خارج کردن اندامهای فوق، باعث تخلیه بخش عمده باکتریها و آنزیمهایی میشود که در حالت طبیعی، در میگو فساد ایجاد میکنند. میگوی تازه، فقط ۱ تا ۲ روز قابل نگهداری است. در حالی که میگوی منجمد تا چند هفته قابلیت نگهداری دارد.
مواد لازم جهت تهیه میگو پفکی سوخاری با ماءالشعیر
میگو |
400 گرم |
آرد همه منظوره |
به میزان لازم |
ماءالشعیر |
1/2 پیمانه |
سیر |
2 حبه |
نمک و فلفل، زعفران |
به میزان لازم |
بیکینگ پودر |
1 قاشق چایخوری |
روغن مایع |
2 قاشق غذاخوری |
طرز تهیه میگو پفکی سوخاری با ماءالشعیر
- میگوها را پاک کرده، پشت آنها را برش داده روده آن را خارج کرده و کنار بگذارید.
- در یک کاسه سیر رنده ریز شده، زعفران، بیکینگپودر، ماءالشعیر، روغن مایع، نمک و فلفل را مخلوط کنید. آرد را کمکم افزوده تا سس به غلظت ماست زده شده در بیاید.
- میگوها را داخل مایه بالا به مدت 30 دقیقه استراحت دهید.
- سپس میگوها را داخل روغن داغ سرخ نموده روغن اضافی آن را به کمک دستمال کاغذی بگیرید و درون ظرف سرو قرار دهید و با سبزیجات مختلف تزیین کنید.
جهت آشنایی با طرز تهیه میگو سوخاری نارگیلی و دست پیچ میگو به سایر بخشهای آشپزی ستاره مراجعه فرمایید.
از خواص ماءالشعیر چه میدانید؟
- مواد سازنده ماءالشعیر از لخته شدن خون تا حد بالایی بدن را مقاوم میکنند.
- نوشیدن ماءالشعیر میتواند از دیابت جلوگیری کند.
- ماءالشعیر استحکام استخوانها را بیشتر و از پوکی استخوان جلوگیری میکند.
- ماءالشعیر پوست را شفاف و قابل انعطافتر میکند.
- ماالشعیر کمک میکنند که تشنگی شما بهتر و سریعتر از نوشیدن آب رفع شود.
- ماءالشعیر حاوی مالت جو، گلوکز، ویتامین های گروه B، ویتامین C، اسیدهای آمینه و آب کربوناته است.
- رشد بدن به خصوص سلولهای مغزی در کودکان با نوشیدن ماءالشعیر تسریع میباید.
- دفع رسوبات کلیه و جلوگیری از تشکیل سنگ های کلیوی و ادراری، ضد عفونی کردن روده، افزایش شیردهی در مادران از فواید عالی ماءالشعیر است.
- رفع خستگی اعصاب، کمک به دفع سنگهای کلیوی در صورت عدم مصرف افراطی و جلوگیری از تشکیل این سنگها در صورت مصرف متناسب از دیگر خواص آن است.
- همچنین ماءالشعیر در تامین آب و الکترولیتهای بدن نوشیدنی مناسبی است. جو یکی از غلات است که از قدیم به عنوان منبع تامین غذای بشر مطرح بوده است و خود نیز دارای اکثر مواد مغذی موجود در غلات است. البته امروزه گندم جای او را گرفته، زیرا در نانوایی استفاده از آن رایجتر است.
مضررات مصرف ماءالشعیر
- بسیاری از افراد تصور میکنند که ماءالشعیر نوشیدنی مغذی است که نه چاق میکند و نه مضرات نوشابه را دارد بنابراین در هر وعده، بدون هیچ محدودیتی آن را نوشیده و پس از مدتی دچار مشکلات متعددی میشوند. در حقیقت ماءالشعیر، نوشیدنی است که از جو تهیه میشود. درست زمانی که جو جوانه میزند آن را خشک و بعد عصاره گیری میکنند. عصاره به دست آمده از جوانه که اصطلاحاً به آن مالت میگویند را ماءالشعیر می نامند. ماءالشعیر کلمه ای عربی به معنی آب جو است.
- زیاده روی در مصرف ماالشعیر ، به علت داشتن قند و گازCo2 برای سلامتی مضرّ است، زیرا قند و اسید موجود در آن باعث پوسیدگی دندانها میشود. قند هم باعث ایجاد کالری اضافی و چاقی میشود.
- به هر حال در ماءالشعیر هم شکر و گازکربنیک به اندازه موجود در نوشابه وجود دارد و اثر چاق کنندگی و بروز پوکی استخوان آن متفاوت نیست. تنها مزیت ماءالشعیر نسبت به نوشابه در املاح و ویتامینهایی است که از جو دریافت میشود و تا حدی از نوشابه بهتر به نظر میرسد اما زیاده روی در خوردن آن نیز میتواند همانند زیاده روی در مصرف نوشابه مشکل ساز باشد.
***********************************************************************
حالا طرز تهیه رو که بخونید به راز هیکل رعنا و کشیده میگو پی خواهید برد!
مواد لازم:
میگوی درشت …………………………………. یک کیلو
پیاز ……………………………………………….. ٢ عدد
پودر سیر ………………………………………… ١ ق چ
پاپریکا ……………………………………………. ١ ق م
لیموی درشت ……………………………………. ١ عدد
آرد ………………………………………………… یک و یک چهارم لیوان
روغن …………………………………………….. یک چهارم استکان
تخم مرغ …………………………………………. ٢ عدد
زعفران آب کرده ………………………………… ١ ق غ
بکینگ پودر ………………………………………. نصف ق چ
ماء الشعیر (طعم لیمو) …………………………. ١ لیوان
نمک و فلفل سیاه ………………………………… به میزان لازم
پودر سوخاری …………………………………….. به میزان لازم
طرز تهیه:
تخم مرغ ها رو با همزن خوب بزنید تا کاملاً کف کنه.
زعفران، روغن و ماء الشعیر رو به تخم مرغ ها اضافه کنید و هم بزنید. (من از ماءالشعیر با طعم لیمو استفاده کردم. چون ماء الشعیرهای بدون طعم که اینجا هستن خیـــــــــــــــــلی بدمزه ن و من یه بار استفاده کردم دیدم کل خمیرم تلخ شد ریختم دور!!! شما اگه با مزه ش مشکلی ندارید از بدون طعمش استفاده کنید.)
آرد، نمک و بکینگ پودر رو با هم ترکیب کنید و کم کم به مایه اضافه کنید و همزمان با اضافه کردن، هم بزنید تا مایه یه دست و یکنواختی بشه. (میزان آرد ممکنه یه مقدار متغیر باشه. اگه دیدین هنوز مایه آبکیه یه مقدار دیگه آرد اضافه کنید ولی در کل نباید مایه تون خیلی سفت و غلیظ بشه)
حالا خمیرتون آماده س. روش رو با سلفون بپوشونید و بذارید یه مقدار استراحت کنه. البته این خمیر ور نمیاد چون خمیر مایه نداره ولی یه مقدار باید استراحت کنه تا جا بیفته و آماده بشه. (حدود نیم ساعت)
میگوها باید کاملاً پاک شده باشن. در واقع ١ کیلو که بالا نوشتم وزن میگوی پاک شده س. همونطور که میدونید میگو بر اثر حرارت سریعاً خم میشه و شکل گرد و یا منحنی به خودش میگیره. البته این هم قشنگه ولی این بار من برای این که میگوها صاف و صوف بمونن و خم نشن، از سیخ های چوبی استفاده کردم. سیخ ها رو از تو میگو عبور بدین تا شکلشون صاف بمونه.
همه میگوها که به سیخ کشیده شدن، اونها رو تو ظرفی که گنجایشش رو داشته باشه برای یکی دو دقیقه تو آب و نمک می جوشونیم. البته میشه این مرحله رو فاکتور گرفت ولی من برای اطمینان از این که میگوها می پزن و بوی اونها یه کم ملایمتر شه این کار رو کردم. کلاً این مرحله ضرورتی نداره.
بعد بریزید تو آبکش تا آبشون بره.
پیازها رو خلال کنید و با پودر سیر، پاپریکا، نمک و فلفل و آبلیمو (آب یک عدد لیموی درشت) مخلوط کنید و خوب چنگ بزنید. یه مقدار از این مخلوط رو بریزید کف یه ظرف لبه دار و میگوها رو با همون سیخ یه ردیف بچینید روش.
باز روی میگوها یه ردیف مخلوط پیاز بریزید و به همین ترتیب تا همه میگوها تموم بشن. نهایتاً یه مقدار دیگه از مخلوط پیاز بریزید روی میگو و کمی هم آبلیمو و نمک بریزید روش.
روی ظرف رو سلفون بکشید و بذارید نیم الی یک ساعت تو یخچال بمونه.
ماهیتابه کوچیک و عمیقی رو بذارید روی حرارت و به اندازه ای که میگوها شناور بشن، روغن بریزید توی ماهیتابه.
وقتی روغن داغ شد، یکی یکی میگوها رو با همون سیخ بردارید و تو خمیر فرو کنید.
یه کم بتکونید تا اضافات خمیر ازش جدا بشه. بعد بزنیدش تو پودر سوخاری و سرخش کنید.
میگوها رو پشت و رو کنید تا هر دو طرفش طلایی بشه. وقتی سرخ شدن از روغن خارج کنید و تا جایی که میتونید روی دستمال آشپزخونه روغن اضافیش رو جذب کنید.
میشه هم مرحله پودر سوخاری رو حذف کرد. این هایی رو که می بینید فقط تو خمیر زدم و بعد بلافاصله سرخ کردم.
ولی پودر سوخاری که می زنیم یه مقدار اطراف خمیر رو زبر و کرانچی می کنه که برای خود من دلپذیرتره!
موقع خوردن میتونید سیخ رو از تو میگو بکشید بیرون و بدون سیخ سرو کنید یا بذارید سیخ سر جای خودش باشه. میل خودتون!
تو ظرف سرو بچینید و نوش جان کنید! امیدوارم خوشتون اومده باشه!
نوش جان!