زیباترین متن های ادبی احساسی عاشقانه همراه عکس
دلم می خواهدبروم دورازدغدغه های دنیا
گوشه ای به تماشابنشینم خاطرات تلخ وشیرینم را
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گاهی نباید ناز کـــــشید ؛
انتظارکـــــشید ؛
… آه کـــــشید ؛
درد کـــــشید ؛
فریاد کـــــشید ….
تـنهـآ باید دست کـــــشید و رفت …
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﻧﮕﺎه ﺳﺮﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ…
ﺩﺳﺖ ﺳﺮد ﯾﻌﻨﯽ ﭼه … ﺣﺮﻑ ﺳﺮﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﭼه…
دﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭﺳﺘﺖ دﺍﺭﻡ ﮔﻔﺘﻨﺖ ، ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺮﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﭼه…
ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺣﺮفت، ﻧﮕﺎهت، دستت ،
ﻭﻗﺘﯽ ﺑه ﺳﺮﻣﺎﯼ ﺍﻭ ﺑﺮﺧﻮﺭد ﻣﯿﮑﻨﺪ…
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺕ ﺑﺨﺎﺭ ﻣﯿ ﺸﻮﺩ…
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همیشه بهانه برای رفتن هست…
برای کسی که…
با دلش نیامده …
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعضی ها فقط برای این می آیند
که عاشقمان کنند و بی قرار…
یک مشت خاطره به آغوشمان بریزند و بروند
و با هرچه یادمان داده اند تنهایمان بگذارند
بعضی ها فقط می آیند که زود بروند
که داغ شوند و روی دلمان بمانند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چند وقتیست هر چه می گردم
هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم
نگاهم اما گاهی حرف میزند
گاهی فریاد می کشد
و من همیشه به دنبال کسی میگردم
که بفهمد این نگاه خسته چه می خواهد بگوید …
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نه اینکه زانو زده باشم …
نــه…
فقط تنهایی سنگین است…
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یکــــــــ بار که تنــــــــــها بمانی،
یکــــــــ بار که بشکنـــد دلت… غرورت …اعتمادت…
همین یکــــــــــ بار کافیســـت
تا یکـــــ عمـــر از پشت ِنگاهــی ترک خورده به آدمهــا بنگری …!
همین یكــــــــــ بار كافیســـت
تا دیگر هیــچ نگاهــــــــــی دلتــــــــــ را نلرزانـــد …
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺟﻨﮕﻞ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮِ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻢ
ﺗﻨﻢ ﮔﻮﺭﺳﺘﺎﻥ ﺩﺭﺧﺘﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﺮﺍﺳﯽ ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻥ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ
ﭘﺸﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﺐ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭِ ﻫﯿﭻ ﺑﻬﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺸﯿﺪ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺒﺎﺭﺩ ﯾﺎ ﻧﻪ… ﻓﺮﻗﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﺑﻮﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯿﺪﻫﺪ…
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ایــن روزهـــا همــه بــه مــن
دلـتــنـــگــی
هــدیــه مـی دهنــد
لطفـــا
آتــش بــس اعــلام کــنید!
بــه خـــدا
تمــــامـ شــد
دلــــــــــــــــــــــــم”
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قول بده که خواهی آمد…
اما هرگز نیا!
اگر بیایی همه چیز خراب میشود…
دیگر نمیتوانم
اینگونه با اشتیاق
به دریا و جاده خیره شوم
من خو گرفته ام…
به این انتظار
به این پرسه زدن ها…
اگر بیایی
من چشم به راه چه کسی بمانم؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هـر روز،خـطـ خـطی هـآیـمـ
بی معـنی تـر از دیـروز می شـونـد !
جز خودمــ،هـر کی بـخـوآنـد
خـنـدہ اش می گیـرد!
امآ مـن
هر کلمـہ را با بـغض رآهی کآغـذ می کنمـ
این جملات،خواندن نمی خواهــد..
….
درکـــ می خواهــد…
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
می خندم… ساده میگیرم…ساده میگذرم…
بلند میخندم و با هر سازی میرقصم…
نه اینکه دلخوشم!!!
نه اینکه شادم و از هفت دولت آزادم!!!!
مدتی طولانی شکستم
زمین خوردم، سختی دیدم، گریه کردم و حالا!!!
برای “زنده ماندن” خودم را به کوچه علی چپ زده ام..!
روحم بزرگ نیست!!!! دردم عمیق است….
میخندم که جای زخم ها را نبینی…
اس ام اس با موضوع باران
اران که میبارد
دلم مثل پرنده پرواز میکند
میخوام زیر باران سر پناهم تو باشی…..
……………………………………………….
هنوز هم وقتی باران می آید تنم را به قطرات باران می سپارم
می گویند باران رساناست شاید دستهای من را هم به دستهای تو برساند . . .
……………………………………………….
به کوری چشـم تو هــم که باشد ، حالــم خوب ِ خوب است !
اصلاًهم دلم برایــت تنـگ نشده!
حتی به تو فکــر هــم نمی کنم !
باران هم تو را دیگر به یادِ من نمی آورد
مثلِ همیـن حالا که میبارد
لابــد حالا داری زیـــرِ باران قـــدم می زنی
چتـــرت را فراموش نکن
لباس گـَرم را هم
هوا سـرد شده. . . !
……………………………………………….
باران مرا یاد چتر می اندازد و چتر مرا یاد قرارمان !
قرارمان که یادت هست ؟
اینکه آغوشت را چتر کنی تا چشمهایم بیش ازین خیس نشوند ؟!
……………………………………………….
آب رسانا نیست !
وگرنه زیر باران ، به تو رسیده بودم . . .
……………………………………………….
باران که هیچ . . .
در کنار تـو مرگ هم شاعرانه است !
……………………………………………….
باران میبارید . . .
از درزهای کفش کهنه کودکی سردی باران را ، وقتی که از کنار نانوایی رد میشد . . .
از نگاه ناتوان برای خرید نان داغ ، عشق را دیدم که در چشمانش به مروارید شبیه تر بود !
خدایا به آسمانت چیزی بگو !
……………………………………………….
دلم لک زده برای یک بار هم شده باران که می بارد تو در خیالم که نه ؛ در کنارم باشی . . .
……………………………………………….
محکم ببار باران نـم نـم علاج زخمـهایم نیست . . .
……………………………………………….
از هوا یا ز دو چشم خیسم ؟
نیک بنگر !
چه تفاوت دارد . . .
……………………………………………….
تمامی مزرعه کافر صدایش می زدند !
گل افتاب گردان کوچکی را که عاشق باران شده بود . . . !
……………………………………………….
هوای بارانی چتر نمی خواهد ، تو را می خواهد !
……………………………………………….
شیشه های خانه ها را دستور دادند دو جداره باشد ، دیگر وقتی باران می بارد صدایش شنیده نمی شود . . .
یاد اشکهای بی صدای خودم افتادم !
……………………………………………….
باران نمی زند که بگوید تو نیستی / می گوید از شبی که تو با من گریستی
……………………………………………….
مثل باران های بی اجازه ، وقت و بی وقت
در هوایم پراکنده ای
و من بی هوا
ناگهان خیسم از تو . . .
……………………………………………….
چقدر این صدا برایم آشناست ! صدای هق هق گریه آسمان را می گویم ، صدای بارش باران را
بارها آن را از اعماق وجودم شنیده ام ؛ صدایی است که رنگ تنهایی دارد و بوی فراق و درد دوری . . .
……………………………………………….
حوالی رویاهایم که قدم میزنم میبینم خیابان را !
با بوی باران دوست دارم !
و خودم را با بوی تو . . .
……………………………………………….
دلم چتر می خواهد و یک روز بارانی که تو چتر را بگیری و مـن دستـانت را . . .
……………………………………………….
امروز واسہ اولین بار ترسیدم !
وقتے بارون میومد . . .
وقتے کوچۂ پراز آب بود . . .
وقتے زیربارون تمام تنم خیس بود . . .
وقتے یہ جورے بہ ھق ھق افتادھ بودم کھ ھمہ داشتن نگام میکردن ! اما . . .
تو اون گوشھ زیر چتر . . .
بااون . . .
داشتے بارون تماشامے کردے !
……………………………………………….
رفتار من عادی نیست وقتی این همه باران شانه های تو را می بوسد و من همچنان چتر تنهایی بر سر گرفته ام !
……………………………………………….
سکوتم را به باران هدیه کردم
تمام زندگی را گریه کردم
نبودی در فراق شانه هایت
به هر خاکی رسیدم تکیه کردم
سر زد به دل دوباره غم کودکانه ای
آهسته می تراود از این غم ، ترانه ای
باران شبیه کودکی ام پشت شیشه هاست
دارم هوای گریه ، خدایا ، بهانه ای . . .
……………………………………………….
به باران دل نبند
که هر چهار فصل دیوانه‌ات خواهد کرد
اگر ببارد ، از شوق
اگر نبارد ، از دل‌تنگی . . .
……………………………………………….
من از تمام آسمان یک باران را میخواهم
از تمام زمین یک خیابان را
و از تمام تو
یک دست که قفل شود در دست من . . .
……………………………………………….
“پاییز” مرا عاشق میکند
“باران” عاشق تر
حالا تو بگو
این “باران پاییزی” با من چه میکند . . . ؟
……………………………………………….
ترنم باران را نصار چشمانت میکنم نازنینم
تا شبنمی شود بر سرخی گونه هایت
و داغی بوسه ام را به پیشانی ات به یادگار میگذارم و دست نوازشم را
به موهایت هدیه میکنم ، که تا عمر داری مرا از خاطر نبری . . .
……………………………………………….
باران میبارد ، به حرمت کداممان نمیدانم
من همین قدرمیدانم ، باران صدای پای اجابت است
خدا با همه جبروتش ، دارد ناز میخرد ، نیاز کن . . .
……………………………………………….
میگویند باران که ببارد ، بوی خاک بلند می شود
پس چرا اینجا ، باران که می بارد
عطر خاطره ها می پیچد . . . ؟
……………………………………………….
باران که میبارد
دلم برایت تنگ تر می شود
راه می افـتم
بدون ِ چتر ، من بـغض می کنم ، آسمان گـریـه . . .
……………………………………………….
فصل باران است بارانی شویم / از درون جوشیم و طوفانی شویم
بوی خاک و بوی نمناک چمن / کیف دارد زیر باران تر شدن
در تمام قطره ها تکثیر شو / زیر باران خدا تطهیر شو . . .
……………………………………………….
دمش گرم ، باران را میگویم ، به شانه ام زد و گفت :
خسته شدی ، امروز تو استراحت کن ، من به جایت می بارم . . .
……………………………………………….
تنها ادامه میدهم در زیر باران
حتی به درخواست چتر هم جواب رد میدهم
میخواهم تنهایی ام را به رخ این هوای دو نفره بکشم
ببار باران من نه چتر دارم نه یار . . .
……………………………………………….
باران که می زند ، هـمه چیز تازه می شود
حتّی داغِ نبودن ِ تو . . .
……………………………………………….
دیشب که باران آمد ، میخواستم سراغت را بگیرم
اما خوب میدانستم ، این بار هم که پیدایت کنم ، باز زیر چتر دیگرانی . . .
……………………………………………….
باران همیشه می بارد ، اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند
نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن . . .
……………………………………………….
مثل باران های بی اجازه
وقت و بی وقت
درهوایم پراکنده ای
و من
بی هوا
ناگهان خیسم از تو !
……………………………………………….
حسن باران این است ، که تبسّم دارد
گرد غم از همه چیز ، از همه جا می گیرد
همه جا بر همه کَس می بارد
و تعلق دارد به جهانی از عشق . . .
……………………………………………….
باران که می بارد تمام کوچه های شهر پر از فریاد من است
که می گویم : من تنها نیستم ، تنها منتظرم . . .
……………………………………………….
دیـر آمدی بـاران
دیـــــر
من در جــایـــی
در حجـــم نبــودن کســی خشکیـــدم . . .
……………………………………………….
بغض هایم را به آسمان ، سپرده ام
خدا به خیر کند باران امشب را . . . !
……………………………………………….
پنجره ی باران خورده ات را باز کن
چند سطر پس از باران
چشمهایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده
دلم برایت تنگ است . . .
……………………………………………….
نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه میلغزد
ولی باران نمیدانند که من دریایی از دردم
به ظاهر گرچه میخندم ولی اندر سکوتی تلخ میگریم . . .
……………………………………………….
اندکی عاشقانه تر زیر این باران بمان
ابر را بوسیده ام تا بوسه بارانت کند . . .
……………………………………………….
بغضهای مرطوب مرا باور کن ، این باران نیست که میبارد
صدای خسته ی قلب من است ، که از چشمان آسمان بیرون میریزد . . .
……………………………………………….
آهای تو
توی این روزهای بارونی ، فکری به حال جای خالیت کردی !؟
……………………………………………….
پارسال با او در زیر باران راه می رفتم
امسال راه رفتن او را با دیگری در زیر باران اشکهایم دیدم
شاید باران پارسال اشکهای فرد دیگری بود . . .
……………………………………………….
مثل باران چشمهایت دیدنی است ٬ شهر خاموش نگاهت دیدنی است
زندگانی معنی لبخند توست ٬ خنده هایت بی نهایت دیدنی . . .
……………………………………………….
اگر میدونستی چقدر دوستت دارم
برای اومدنت بارون رو بهانه نمیکردی ، رنگین کمان من . . .
……………………………………………….
نمک روی زخم است
بارانی که بی تو می بارد . . .
……………………………………………….
صدای باران می آید
دلم جایی تنگ است
تو گریستی یا من ؟ نمیدانم
شاید هم هر دوی ما
من برای او ، و او برای دیگری . . .
……………………………………………….
این هوای خوب بارانی ، حال خوب می خواهد
ولی حیف ، تو اینجا نیستی و باران بی تو
یعنی سوزاندن تن سیگار . . .
……………………………………………….
باران که می بارد ، دلت را محکم بچسب
زیر باران ، دل به اشاره ای می رود . . .
……………………………………………….
شبهای مهتابی با این که تاریکند ، روشن اند
و شبهای ابری با این که دلگیرند ، دست و دلباز
“چون در نهایت می بارند”
و وقتی که میبارند “سخاوتمندانه” می بارند!
برای همه “یکسان، “بدون چشم داشت” و “پاک” . . .
……………………………………………….
چه باران ببارد چه نبارد
چه پاییز باشد چه نباشد
چه به روی خود بیاورم چه نیاورم
جای تو همیشه اینجا خالیست . . .
……………………………………………….
در حسرت موجم ، باران کفافم نیست
درمان درد من ، باران ِ نم نم نیست . . .
……………………………………………….
باران که ببارد
چتر هم که باشد
اگر قرار به خیس شدن باشد
خیالت خیس می شود
بهمین سادگی . . .
……………………………………………….
باران ، یا دوشِ آب ، چه فرقی میکند ؟
وقتی عاشقی ، زیرِ هیچ‌کدام ، آواز نخواند . . .
……………………………………………….
کاش وقتی آسمان بارانی است ، چشم را با اشک باران تر کنیم
کاش وقتی که تنها میشویم ، لحظه ای را یاد یکدیگر کنیم . . .
……………………………………………….
میدانم که می مانی و از قلبم بیرون نمیروی
پس لااقل باران را بهانه کن ، دارد باران می آید . . .
……………………………………………….
هنوز روزای بارون به یادت ابر میچینم
با رویای تو درگیرم ، چشاتو خواب میبنم
هنوز این لحظه ی بی تو ، به بد حالی گرفتارم
نمیبینی مه از عکست چشامو بر نیمدارم . . .
……………………………………………….
باران که بیاید ، از من جای کفشی باقی خواهد ماند
و از تو مشتی خاطره ی باران خورده . . .
……………………………………………….
تلنگر کوچکی است
بــــــــــــاران
وقتی فراموش می کنیم
آسمان کجاست . . .
……………………………………………….
شیشه پنجره را باران شست
از دل من اما ،
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
……………………………………………….
گاه می اندیشم
چندان هم مهم نیست اگر هیچ از دنیا نداشته باشم
همین مرا بس که کوچه ای باشد و باران
و خدایی که زلال تر از باران است . . .
……………………………………………….
باز باران ، بی طراوت ، کو ترانه !؟
سوگواریست ، رنگ غصه ، خیسی غم
می خورد بر بام خانه ، طعم ماتم
یاد می آرم که غصه ، قصه را می کرد کابوس
بوسه می زد بر دو چشمم گریه با لبهای خیسش . . .
……………………………………………….
چشمهای من از دوریت کنون مثل آسمان بارانیست
ابرها میبارند و آرام میشوند ، اما چشمهایم می بارند و بیقرار تر میشوند
کاش تا ابرها آرام نشده اند ، بیایی . . .
……………………………………………….
باز باران آمد
از هوا یا ز دو چشم خیسم؟
نیک بنگر!
چه تفاوت دارد . . .
……………………………………………….
خدا ابر رو به گریه میاره تا گلها بخندن
پس هر وقت بارون آمد یادت نره بخندی . . .
……………………………………………….
علم ثابت کرده که شکر در آب حل میشه
پس هیچ وقت زیر بارون نرو ، چون شیرین ترین دوستم را از دست می دم !
……………………………………………….
باران که می بارد تو در راهی از دشت شب تا باغ ِ بیداری
از عطر عشق و آشتی لبریز با ابر و آب و آسمان جاری
تا عطرِ آهنگ تو می رقصد ، تا شعر باران تو می گیرد . . .
……………………………………………….
باران هم روی ستمگر می بارد و هم ستمدیده
ولی بیشتر روی ستمدیده می بارد ، زیرا ستمگر چتر ستمدیده را ربوده است . . .
……………………………………………….
همواره تنهاییم ، در جمع یاران هم
در یک کویر خشک ، در زیر باران هم . . .
……………………………………………….
باران رحمت خدا همیشه می بارد
تقصیر ماست که کاسه هایمان را بر عکس گرفته ایم . . .
……………………………………………….
قطره بارون ممکنه کوچک دیده بشه ٬ اما یک گل تشنه ٬ همیشه منتظر باریدنشه
یک اس ام اس ممکنه ساده برسه ٬ اما قلب فرستندش خیلی به یادته . . .
……………………………………………….
صدای باران زیباترین ترانه خداست که طنینش زندگی را برای ما تکرار می کند
نکند فقط به گل آلودگی کفشهایمان بیندیشیم . . .
……………………………………………….
چه سنگین گذشت عصر بارانی ام
گویی نوازش نمی کرد ، باران صورتم را
گریه ام ، فریادم ، تنها سکوتی بود
تا حرفهایم
در بستری از بغض بخوابند . . .
……………………………………………….
بارون که میبارد باز با ترانه یا باز بی ترانه
من عاشق تر گریه میکنم و رو به آسمان فریاد میزنم
دوستت دارم
……………………………………………….
زمانی شعر می گفتم برای غربت باران
ولی حالا خودم تنهاترم
تنهاتر از باران . . .
……………………………………………….
وقتی دلم برات تنگ می شه ، میرم پشت ابرها زار زار گریه می کنم
پس یادت باشه هر وقت بارون میاد دل من برات تنگ شده . . .
……………………………………………….
باران از راه رسید ، عشق را دوباره در مزرعه ی خالی تنم پروراند
زندگی را در آسمان آبی چشمم حس کرد ، ناگهان پایییز عشقم از راه رسید
آری رفت ولی هنوز قلبم برای اوست . . .
……………………………………………….
روزای بارونی قطره های بارون رو بشمار
اگه بند اومد روی رفاقت من حساب کن ، نه کم میاد و نه بند میاد . . .
……………………………………………….
مرا چه باک ز باران
که گیسوان تو چتری گشوده اند
مرا چه باک ز مرگ
که بوسه های تو پیغام های قیامند
بدرودهای تو
تکرارهای سلامند . . .
……………………………………………….
تو مثل لحظه ای هستی که باران تازه می گیرد
و من مرغی که از عشقت فقط بی تاب و حیرانم
تو می ایی و من گل می دهم در سایه چشمت
و بعد از تو منم با غصه های قلب سوزانم
……………………………………………….
بارون و دوست دارم هنوز / چون تو رو یادم میاره
حس می کنم پیشه منی / وقتی که بارون می باره . . .
……………………………………………….
بارون بهونه است ، اسمون نمی تونه اشکاشو نگه داره . . .
……………………………………………….
باران در گلوی من ، ابر ِ کوچکی ست
میشود مرا بغل کنی؟ قول میدهم گریه کم کند . . .
……………………………………………….
نیمکت چوبی کهنه نم گرفته زیر بارون ، زیر سقف بی قرار شاخه های بید مجنون
ابر بی طاقت پاییز مثل من چه بی ستارست ، مثل من شکسته از این نامه های پاره پارست . . .
……………………………………………….
یادگاری واسه بارون ، آرزوهایی که خاک شد
وقتی رفتی زیبا ، انگار روح از تنم جدا شد . . .
……………………………………………….
توی زندگیت بارون نباش که فکر کنند با منت خودتو به شیشه میکوبی
ابر باش که منتظرت باشند که بباری . . .
……………………………………………….
وقتی ناله های خرد شدنت ، زیر پای بارون ، نوای دل انگیزی شد
چه فرقی می کند برگ سبز کدام درختی . . .
……………………………………………….
با رفیقت مثل چتر رفتار نکن
که هر وقت بارون بند اومد ، فراموشش کنی . . .
……………………………………………….
زیر سایبون چشمات تو شبستون نگاهت ، یه جایی گوشه اشکات مچ عشقتو میگیرم
بین پاییز و زمستون انتظار و نم بارون ، میون نامهربونی تا بخوای برات میمیرم . . .
……………………………………………….
میدونی چرا بارون از پشت شیشه قشنگ تره ، چون بدون اینکه خیس بشی احساسش میکنی
مثل دیدن گریه کسی که خیلی دوستش داری . . .
……………………………………………….
شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی
تو را با لهجه ی گلهای نیلوفر صدا کردم
تمام شب برای با طراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم
پس از یک جستجوی نقره ایی در کوچه های آبی احساس
تو را از بین گلهایی که در تنهاییم رویید با حسرت جدا کردم . . .
