رشد کودک : کودک ده ماهه
ما به ده ماهگی رسیدیم
حرکات
کودک
شما از سینه خیز رفتن به چهار دست و پا رفتن رسیده است. مثل هر چیز دیگر,
برای بعضی این الان اتفاق می افتد درحالیکه بقیه ممکن است چند ماه بعد این
مرحله را کسب کنند ( بعضی کودکان طبیعی اصلا چهار دست و پا نمی روند بلکه
از نشسته به راه رفتن می رسند). برخی از کودکان ممکن است شروع به ایستادن
کرده باشند و چند قدم مستقل لرزان بردارند و مراقب مهارت گرفتن با شست و
انگشت اشاره باشید که باعث می شود بتواند کوچکترین ذرات را بردارد و به
دهان بگذارد.
زبان کودک شما
صدا
درآوردن ساده کودک شما احتمالا تبدیل به دست و پا شکسته صحبت کردن شده
است. این نوع صحبت کردن پیجیده است و شبیه جملات واقعی به نظر می رسد البته
به زبان خاص خودشان ( در روزهای قدیم, من فکر می کردم که تمام 10 ماهه ها
زبان خاص خود را صحبت می کنند که تنها خودشان می توانند بفهمند و ما بزرگتر
ها درک نمی کنیم. آنها چیزهای واقعی به هم می گویند مثل اینکه اجازه نده
غول ها بفهمند که تو می توانی صحبت کنی اینطوری بیچاره تر به نظر می آیی و
کارهای بیشتری برایت می کنند.)
مهارت های اجتماعی/ عاطفی
احتمالا
کودک شما در گیرو دار اضطراب جدایی و اضطراب غریبه است. که معنی اش این
است که مثل بیشتر مراحل رشدی, روابط انسان تا کنون برای ایجاد پیوندهای
عاطفی و یادگیری درباره جهان بسیار مهم تر است.
تفکر کودک شما
حس
ثبات شی کودک شما بهتر شده است و او می داند که چیزها خارج از درک حسی او ،
باقی می مانند. به علاوه کودک شما درباره آنچه باعث می شود چیزی اتفاق
بیفتد یاد می گیرد. قبلا, چیزها به صورت جادویی اتفاق می افتاد اما حالا او
می داند که زدن کلید باعث می شود که اتاق پر از نور شود یا زدن دکمه اسباب
بازی است که باعث می شود اسباب بازی حرکت کند. این زمان هیجان انگیزی برای
کودک شما است که جهش های ذهنی عظیمی ایجاد می کند!
رفتار کودک شما
اکنون بیایید رفتار کودکتان را بررسی کنیم. تا کنون شما بدون شک می دانید که او رفتار خاص خود را دارد. برای مثال آیا کودک شما:
- در همه چیز سخت گیر است یا مهربان؟
- از نظر روتین های روزانه قابل پیش بینی است یا به صورت خسته کننده ای نامنظم است؟
- از نظر فیزیکی فعال است یا منفعل؟
- از نظر اجتماعی برون گراست یا خیلی دیر گرم می گیرد؟
- به آسانی منحرف می شود یا توجه دقیق و پایدار دارد؟
- حس جویی دارد, ریسک پذیر است یا محتاط است؟
- به اسانی با تغییرات در روتین های تطابق پیدا می کند یا کاملا از کوره در می رود؟
- بیش از حد به صداها, مزه ها و لمس حساس است یا به آسانی هر محیطی را می پذیرد؟
این
ممکن است کمی برای شما زود باشد که تمام این ویژگی های رفتاری را بشناسید
اما آنها در سالهای بعد مشخص تر خواهند شد. با این حال, من می خواهم رفتار
را زودتر بررسی کنم به خاطر اینکه فکر می کنم کل مفهوم بسیار مهم است به
خصوص از آنجایی که این اغلب علت غیر ضروری کشمکش والد و فرزند است.
رفتار و طرز عمل
طرز
عمل چگونگی رفتار کردن کودک شما است, اینکه او تمایل دارد چطور به جهان
واکنش نشان دهد. اگر شما بیش از یک کودک داشته باشید, احتمالا تا کنون
تفاوت های ذاتی آنها را دریافته اید.
شما
می توانید لیستی از ویژگی های رفتاری را ببینید که کنار آمدن با آنها آسان
تر از بقیه است. بیشتر والدین یک کودک آسان, مهربان و قابل پیش بینی را
ترجیح می دهند. کودکان با طرز عمل آسان البته راحت تر بزرگ می شوند حداقل
زمانی که کوچک هستند.
اما
کودکی را فرض کنید که بسیار سخت گیر است, مدام در حال حرکت است, حس جویی
دارد و نترس است و از تغییرات در روتین ها متنفر است, کاملا از نظر خلقیات و
نیازهای فیزیکی غیر قابل پیش بینی است. این کودک دشوار, چالش بر انگیز یا
جسور نامیده می شود. این کودک اگرچه کاملا نرمال است سخت تر بزرگ می شود
حتی برای والدین خیلی صبور. کودک دشوار به دنیا می آید و به والدین خود
نگاه می کند و می گوید: می خواهم کاری کنم که شما بد به نظر برسید. با این
حال سعی کنید مرا بزرگ کنید. من می خواهم این کار را برای شما سخت کنم و
هر قدم را دشوار سازم.
بزرگ کردن کودک دشوار
خبر
خوب این است که اگر شما کودک دشواری دارید, مشخص است که در طولانی مدت
آنها به خوبی کودکان آسان عمل خواهند کرد تا زمانی که تناسب بین شما و کودک
حفظ شود و پرورش داده شود. این به این معنی است که علی رغم چالش های ایجاد
شده شما:
- می دانید که این تقصیر هیچ کس نیست
- تمام سعی خود را می کنید که او را همانطور که هست دوست داشته باشید نه آنطور که می خواهید باشد
- مطمئن هستید که او احساس پست بودن و سرزنش شدن به خاطر چالش های رفتاری خود نمی کند
- شیوه
هایی را ایجاد کنید تا ویژگی های رفتاری دشوار به آهستگی اصلاح شود,
ناهمواری ها هموار شود و در عین حال تلاش نکنید که فرد جدیدی ایجاد کنید.
زمانی
که تناسب وجود دارد, والدین تصدیق می کنند که کودک آنها و رفتار آنها آن
را درک می کند, با آن کار می کند و به کودک کمک می کند از آن ویژگی ها به
شیوه مثبتی استفاده کند. زمانی که این اتفاق می افتد آن کودکان نشان داده
اند که به خوبی هر کس دیگری عمل می کنند اما اگر یک والد نتواند کودک خود
را بپذیرد و مدام تلاش کند کل شخصیت کودک را تغییر دهد, در پروسه شخصیت
واقعی کودک را تحقیر و سرزنش می کند.
اهمیت امگا 3 در دوران بارداری
امگا
3 خانواده ای از اسیدهای چرب با زنجیره ی بلند است که جزء ریزمغذی های مهم
برای سلامت و نمو است و توسط خود بدن ساخته نمی شود و باید از رژیم غذایی و
یا مکمل ها دریافت شود.
تحقیقات نشان می دهند که دو نوع اصلی دارد شامل:
- EPA، یعنی اکوزاپنتنوئیک اسید
- DHA، دوکازاهکسنوئیک اسید
- EPA از قلب، دستگاه ایمنی بدن و پاسخ التهایبی حمایت می کند و DHA از مغز، چشم ها و دستگاه عصبی مرکزی حمایت می کند.
این ماده بیشتر در ماهی ها وجود دارد.
اهمیت
آنها در حفظ تعادل تولید مواد شبه هورمون است که پروستاگلاندین نام دارند.
پروستاگلاندین ها به تنظیم بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی مهم بدن کمک
می کنند شامل فشار خون، لخته سازی، و عملکرد عصبی، پاسخ های التهابی و
آلرژیک، و عملکرد های کلیوی و گوارشی و تولید هورمون ها.
نقش
امگا 3 در تولید پروستاگلاندین ممکن است نشان دهد که چرا برای سلامتی مفید
هستند مثل پیشگیری از بیماری ها قلبی، بهبود عملکرد شناختی، و تنظیم روند
التهابی.
دوز بالای امگا 3 برای درمان و پیشگیری از اختلالات خلقی استفاده می شود.
