آموزش دروازه بانی فوتسال قسمت اول
خودتون خوب میدونید که منابع کافی برای
تمرین دروازه بان های فوتسال یا نیست و یا خیلی اندک … بخاطر این مشکل به
این فکر افتادم که اصول حرفه ای دروازه بانی در فوتسال رو بصورت انیمیشن
براتون بزارم شاید مورد استفاده قرار بگیره
یک دروازه بان باید از لحاظ فیزیکی دارای
قدی بلند دستان کشیده و بدنی ورزیده داشته باشد و دارای بدنی کاملا ورزیده و
متناسب باشد یعنی اینکه بلند قد و نحیف و لاغر نباشد. راه رفتن او باید
مانند افراد عادی باشد و در راه رفتن اندام او به چپ و راست و جلو خم نشود
به عبارتی شل شل راه نرود. دارای قدرت جهش و پرش باشد و همچنین دارای دستان
قوی و پرقدرت باشد. ضمن اینکه از لحاظ قدرت بدنی و فیزیکی باید شرایط
مطلوبی داشته باشد باید از لحاظ سرعت و انعطاف بدنی نیز از شرایط بسیار
خوبی برخوردار باشد که این مورد در رفلکس های سریع و عکس العمل ها حائز
اهمیت است.
چند قانون مهم دروازه بانی فوتسال :
۱٫ از زمانی که توپ را تصاحب می کنید تا رها یا شوت کردن آن فقط می توانید ۴ قدم بردارید،نه بیشتر.
۲٫ بعد از تصاحب توپ ۵تا۶ ثانیه فرصت دارید تا توپ را به جریان بیندازید.
۳٫ فقط در محوطه جریمه مجاز به استفاده از دست هستید؛شکستن این قانون ممکن است به اخراج شماختم شود.
۴٫ هرگز توپی راکه هم دسته ای شما به عقب پاس داده با دست نگیرید.مگر اینکه آن را باسر یا،ران پا پاس داده باشد.
چگونه درون دروازه استرس خود را از بین ببریم؟
همیشه توکل بر خدا داشته باشید و از باخت و گل خوردن ترسی و نگرانی نداشته
باشید. اصلا به سرزنش های بی مورد بازیکنان و مربیان در جریان بازی توجه
نکنید. برای مدیریت استرس بهترین تمرین بازی کردن زیاد است پس سعی کنید تا
آنجا که امکان دارد بازی کنید چه دوستانه و چه رسمی.
فایده کوه نوردی ودویدن در دروا زبانی چیست ایا طناب با عث بالا شدن سرعت در دروا زبانی می شود؟
طناب زدن باعث افزایش سرعت و بالا رفتن رفلکس بدنی میشود، همچنین باعث
میشود که روی توپهای زمینی تسلط بیشتری پیدا کنید. فقط توجه داشته باشید که
طناب زدن را به صورت پرشی انجام ندهید بلکه شکل صحیح آن به صورت درجا زدن
میباشد.
کوهنوردی نیز باعث افزایش توان عضلات چهار سرران و همسترینگ (پشت پا)
میشود. در ضمن باعث بهبود تنفس و افزایش حجم ششها میشود که در نهایت باعث
میشود که از لحاظ نفس در تمرین و مسابقه کم نیاورید. در مورد کوهنوردی این
نکته لازم است بدانید که حتما از کفش مناسب، کوله مناسب که سنگین نباشد
استفاده شود همچنین در سرپایینی به آرامی حرکت کنید و از دویدن جدا خودداری
کنید که باعث ساییدگی مفصل زانو میشود.
دویدن نیز باعث افزایش توان هوازی ورزشکار، تنظیم وزن، خونسردی و تمرکز می
شود. یک دروازه بان حتما باید برنامه دویدن داشته باشد چرا که بدون دویدن
دروازه بان تنبل و کند خواهد شد و لازم است که در دوره بدنسازی زمان دویدن
استقامتی را حتی به دوتا ۴۵ دقیقه نیز برساند و هر چه که به زمان مسابقات
نزدیک می شود از زمان استقامتی کم کند و به تمرینات دو سرعت را بیشتر کند.
عمده تفاوت دروازهبانی فوتبال با فوتسال در نحوه دایب زدن و جاگیری است.
در دروازهبانی سالن نیازی به دایبهای بلند نیست بلکه باید با جاگیری مناسب و
سرعت مناسب توپ را مهار کرد. اگر در سالن شیرجههای بلند بزنید بدانید که
قطعا مصدوم خواهید شد.
برای اینکه گلر خوبی در سالن شوید باید تا آنجا که میتوانید بازی کنید تا تجربه شما زیاد شود.
گلر سالن باید شوت گیر و نترس باشد زیرا که شوتهایی که در سالن زده میشود
به علت اینکه از فاصله نزدیک زده میشوند دارای قدرت و سرعت زیادی هستند
بنابراین نیاز به مهارت بالایی برای مهار چنین توپهایی لازم است.
گلر سالن نسبت به گلر فوتبال بیشتردر موقعیتهای گل قرار میگیرد بنابراین
ممکن است که گلهای بیشتری نیز بخورد، پس باید دارای روحیه بالایی نیز باشد.
بالا بودن تکنیک پا در سالن برای دروازهبان سالنی به مراتب بیشتر از
دروازهبان فوتبال لازم است، چرا که تعداد بازیکنان کمتر است و احتمال پاس
دادن به دروازهبان در فوتسال بیشتر است.
به طور کلی گلر فوتبال اگر در زمین فوتبال موفق است و دارای خصوصیت گلر
فوتبال مانند دایب بلند و پرشهای بلند است بهتر است که در سالن بازی نکند،
چرا که بازی در سالن برای آن خطرناک است و ممکن است منجر به مصدومیت آن
شود. به عبارت دیگر بین گلری سالن و فوتبال یکی را انتخاب کنید تا موفق
شوید که این موضوع بستگی به خصوصیات و علایق شما دارد.
بدنسازی در فوتسال و فوتبال به چه معناست و چیست؟
بدنسازی در فوتسال و فوتبال به چه معناست و چیست؟
آموزش دروازه بانی
بدنسازی در فوتسال/فوتبال
1 – آمادگى جسمانى: براى آنكه به آماده سازى جسمانى بپردازيم اول بايد
بدانيم نيازهاى جسمانى يك بازيكن در طول بازى و در طول فصل چه فاكتورهايى
را شامل مى شود. بازيكنان حاضر در ليگ برتر در طول سال بين 34 تا حدود 50
بازى رسمى برگزار مى كنند كه در اين ميان باشگاه هاى حاضر در جام باشگاه ها
و بازيكنان ملى پوش سهم بيشترى دارند، اين رقم به خودى خود و در سطح بين
المللى براى يك بازيكن چندان هم زياد نيست. بازيكنان طراز اول و بين المللى
در طول سال بين 60 تا 70 بازى انجام مى دهند كه شامل مسافرت هاى پى در پى
مى شود اما بايد بدانيم كه در طول يك بازى چه اتفاقاتى مى افتد. از (لحاظ
جسمانى) يك بازيكن در ليگ هاى خارجى در هر بازى بين 8 تا 12 كيلومتر به طور
معمول دوندگى و حركت دارد. اين رقم در مواردى استثنايى بيشتر هم مى شود
اما بايد دانست كه تمام اين مسافت با دويدن طى نمى شود. حدود ۵ كيلومتر فقط
به صورت دويدن بسيار آرام يا راه رفتن است و حدود 2 تا 3 كيلومتر دويدن با
سرعت متوسط به بالا دويدن هاى سريع و كوتاه حدود 600 تا 1600 متر را در بر
مى گيرد كه بستگى به پست بازيكن دارد. يك بازيكن در طول بازى 15 تا 30 بار
پرش مى كند و در نهايت بين فعاليت هاى شديد بدنى حدود 15 تا 30 ثانيه زمان
دارد تا به حالت اوليه بازگشت كند. همان طور كه ديده مى شود فوتبال شامل
يك تركيبى از قابليت هاى بدنى است و در آن استقامت سرعت، قدرت و توانايى
هاى هوازى و غيرهوازى همگى اهميت اساسى دارد. توجه به تك تك اين فاكتورها و
البته فاكتورهاى جانبى نيز انعطاف پذيرى و چابكى و غيره در برنامه هاى
آماده سازى با رايت نسبت هاى درست بين آنها كه در فوتبال استفاده مى شود
الزامى است اما نسبت هاى منابع تأمين انرژى و سطح درگيرى آنها در فوتبال
چگونه است؟ در فوتبال يك بازيكن به طور ميانگين و متوسط حدود 10 درصد سوخت و
ساز بى هوازى دارد كه فعاليت شديد مانند مقابله هاى يك مقابل يك و يا پرش
ها و دويدن هاى بسيار سريع كوتاه كه اغلب خيلى حساس و تعيين كننده هستند را
شامل مى شود. منبع تأمين تمام اين فعاليت هاى شديد را NCP + ATP يا
آدنوزين ترى فسفات و كراتين فسفات است. اگرچه اين فعاليت ها اهميت زيادى
دارد اما همان طور كه گفته شد حدود 10 درصد از كل است. حدود 20 درصد از
فعاليت هاى جسمانى يك فوتباليست به صورت هوازى و با منبع انرژى گليكوژن و
قسمتى هم از طريق گيلوليز بى هوازى مى باشد، اين حركات مانند دويدن با سرعت
زياد است كه در آن نقش VO2 MAX و ظرفيت اكسيژن گيرى بازيكن بسيار حياتى
است و در تمرينات حتماً بايد براى افزايش VO2 MAX طراحى ويژه و تأكيد خاصى
شود و اما قسمت عمده يعنى حدود 70 درصد حركات يك بازيكن شامل دويدن هاى
آهسته، حركات رو به عقب و يا راه رفتن مى شود كه عمدتاً به صورت هوازى و با
شدت كم هستند در اين فعاليت ها معمولاً بدن زمان لازم براى بازگشت به حالت
اوليه را دارد. منظور از گفتن تمام اين موارد اين است كه بدانيد يك بازيكن
فوتبال تمام وقت خود را شامل دويدن نمى كند خود اين دويدن هم به گونه هاى
متفاوتى است SHORT SPRINT SPRINT JOGGING Running و غيره همگى انواع دويدن
است كه در فارسى تنها با يك كلمه دويدن ترجمه مى شود در حالى كه معانى و
مفهوم متفاوتى دارد، به هر حال بايد به نسبت ميان فعاليت ها و نياز آنها
در فوتبال توجه شود و تنها بر روى يك يا 2 فاكتور كار نشود. 3 فاكتور اساسى
استقامت، سرعت و قدرت و فاكتورهاى ميانى يعنى استقامت- قدرت، استقامت-
سرعت، سرعت- قدرت همگى داراى ارزش ويژه هستند.
2- در فوتبال ما اغلب بدنسازان و مربيان بدنسازى از رشته دوميدانى آمده
اند، شايد يك خلأ بدنسازى فوتبال باعث شد مربيان به دووميدانى كارها توجه
كنند. در ميان اين بدنسازها تعدادى هستند كه با اصول بدنسازى و علوم مربوطه
كاملاً آَشنا مى باشند و به مفاهيم بدنسازى و بدن بازيكنان و نيازهاى
مربوط به آن اشراف دارند اما هر آنچه كه اصول رايت شود و تمرينات كامل و
همه جانبه باشد باز هم با شرايط خاص فوتبال تطبيق ندارد. تمرينات آماده
سازى جسمانى فوتبال امروزه تركيبى است از تمرينات تكنيكى و تاكتيكى و
جسمانى كه در همان هنگام جنبه هاى روانى و شخصيتى تيم نيز در نظر گرفته شده
و به آن پرداخته مى شود. در اين ميان تمرينات با وزنه تكميل كننده است، به
عنوان مثال تيمى مانند چلسى تمرينات بدنسازى خود را تركيبى از كار با وزنه
و تمرينات در گروه هاى كوچك 3 مقابل 3 و يا 4 مقابل 4 و يا بستگى به
خواسته مربى تركيب هاى متفاوت انجام مى دهد تمام اين تمرينات به صورت بازى
هاى گروهى است كه مطابق با شرايط واقعى يك بازى و نيازهاى آن طراحى مى شود،
پرواضح است كه جنبه هاى مهارتى و تاكتيكى نيز در اين تمرينات گنجانده شده
است. اگرچه هدف تمرين جسمانى است اما تماس با توپ و قرار گرفتن بازيكن در
شرايط مختلف باعث مى شود از لحاظ مهارتى و روانى نيز ارتقا يابد. بدين
ترتيب طول مدت و زمان دوره آماده سازى هم كاهش مى يابد
