کودکان از 6 سالگی مفهوم دروغ را درک می کنند
ابراهیم غفاری حق روانشناس اظهار داشت:دروغ گویی مهارتی بوده که تمام
کودکان دست کم یک بار آن را در طول زندگی خود انجام داده و برای آن دلایلی
را در نظر داشته و معمولا این رفتار برای کودکان بالای سه سال معنا پیدا
خواهد کرد.
وی ادامه داد:کودکان آن چه را که به ذهنشان رسیده
بازگو کرده که حتی با مفهوم آن نیز آشنا نبوده و به راحتی آن را به زبان
آورده و بین3 و4 سالگی تفاوت میان راست و دروغ را به خوبی تشخیص نخواهند
داد.
غفاری حق گفت:در این سنین قدرت تخیل و خیال پردازی کودک به
اوج خود رسیده و همزمان با یادگیری مهارت ها و اطلاعات جدید قدرت ذهنی خود
را بالاتر برده و به دلیل داستان پردازی های او هنگامی که کار بدی را انجام
دهد آن را به گردن یک فرد خیالی می اندازد.
این روانشناس بیان
کرد: کودکان متناسب باهوش، موقعیت های محیطی، تخیل و واکنش والدین از6
سالگی دروغ را شناخته و در8و 9سالگی تفاوت بین واقعیت و دنیای خیالی را
دریافته و تا10 سالگی کاملا میان حقیقت و دروغ به عنوان یک کار نادرست آگاه
خواهند شد.
کودکان به دلیل عدم آگاهی و سادگی دروغ می‌گویند
:افراد در هر سنی گاهی دست به گفتن دروغ
زده ولی معمولا در سنین کودکی نباید این عمل را دلیلی بر دروغ گویی او
دانست زیرا در سنین پایین تر هنوز آگاهی و معنی این واژه را ندانسته و به
دلیل خاصیت کودکی و اقتضای سنش دست به این کار می زند.
وی
در ادامه افزود:کودکان به دلیل تفاوت در ویژگی های شخصیتی شان در زمان
دروغ گفتن نیز ممکن است عوامل و حالات مختلفی را به خود گرفته و آن را بروز
دهند که باید در نظر داشت که هرگز نباید این کار را بطور مستقیم به روی
شان آورده و از تنبیه بدنی او خودداری شود.
وکیلی
تاکید کرد:یکی از نشانه های دروغ گویی در کودکان این است که در هنگام
انجام این کار چهره آن ها عصبی، مضطرب و ناراحت بوده بدلیل ترس از برخورد
والدین و اطرافیان در هنگام برملا شدن واقعیت، در صورتی که در زمان گفتن
واقعیت چهره کودک آرام است.
این
روانشناس تربیتی بیان کرد:از دیگر نشانه های گفتن دروغ در کودک این بوده
که با آب و تاب بسیار تعریف شده در حالی که سخن راست با گفتار ساده کودک
گفته شده و همچنین برای مخفی ساختن دروغ اولیه نیاز به گفتن تعداد دروغ های
بیشتری برای پشتیبانی دارد و بنابراین این گفته ها با یکدیگر تناقض پیدا
کرده و برای والدین روشن خواهد شد.
