با این کارها نوزادتان راحت می‌خوابد
کودکان
باید خیلی چیزها را یاد بگیرند و خیلی هم سریع باید این اتفاق بیفتد. وقتی
قرار باشد کسی در یک لحظه به خیلی چیزها فکر کند، کار خیلی سخت می‌شود.
بچه ها به همین خاطر است که اینقدر می‌خوابد. 
سروسامان
دادن به اوضاع این دنیا، واقعاً به سکوت و آرامش نیاز دارد. کودک هنگامی
که می خوابد، می تواند به همه تجربه هایی که در بیداری کسب کرده، سر و
سامان بدهد. در
این فاصله مواد شیمیایی داخل مغز و بدن او، خود را بازسازی می کنند تا
برای فعالیت بیشتر آماده شود. ما هم که پدر و مادر او هستیم، باید خیلی
چیزها را یاد بگیریم و برای این کار، باید به اندازه کافی بخوابیم. بدون
خواب کافی، همه آدم ها زجر می کشند. اغلب
پدرومادرها راحت تر با تولد کودک کنارمی آیند تا با زندگی کردن با او!
وقتی یک کودک برنامه خواب منظمی ندارد (که خیلی از بچه ها این طورند!) پدر و
مادر واقعاً خسته می شوند. آنها نمی دانند چه موقع باید منتظر چه چیزی
باشند و به همین علت فوق العاده خسته می شوند. اغلب بهتر است ندانید که یک
کودک بایدچقدر بخوابد تا او را با بقیه بچه ها مقایسه نکنید و خسته تر و
کلافه تر نشوید. البته
برای خواب کودکان هم ، معیارهای نسبی وجود دارد ولی اگر خیلی به این اعداد
و ارقام توجه کنید، آن وقت هر یک دقیقه خواب کم و زیاد کودک را به هزار
مشکل عجیب و غریب ربط می دهید و واقعاً دچار مشکل می شوید. فقط این نکته را
در نظر داشته باشید که اگر کودکی گریه و بی قراری نمی کند و سالم است،
همان قدر که لازم باشد، می خوابد و ابداً نمی تواند جلوی خوابیدن خود را
بگیرد. بعضی
از بچه ها از ۲۴ ساعت شبانه روز ۲۱ ساعتش را می خوابند و بعضی ها هم بیشتر
از هشت ساعت نمی خوابند. نوزادان تا حدود یک سالگی به طور متوسط روزی ۱۶
ساعت می خوابند که این میزان به تدریج کم می شود و در یک سالگی به روزی ۱۴
ساعت می رسد. میزان
خواب کودک آن قدرها مهم نیست، مهم این است که او شاد، هوشیار و پرانرژی
باشد و اگر به اندازه کافی بخوابد، همین طور هم خواهد بود، اگر کودک، خسته و
عصبی باشد، لازم است که بیشتر بخوابد. اغلب
بزرگترها برای خواب و بیداری شان برنامه دارند، اما نوزاد به دوعلت قادر
به انجام این کار نیست. اول این که آن قدر از نظر جسمی بالغ نشده که بتواند
این کار را بکند و دوم این که هنوز شما نتوانسته اید او را راهنمایی کنید. او
به محض این که بتواند به بلوغ جسمی کافی برسد، از راهنمایی شما هم استفاده
خواهد کرد. نوزادان اغلب برنامه خواب خود را به تدریج با برنامه خواب بزرگ
ترها تطبیق می دهند، ولی خواب منظم و یکسره شب، معمولاً تا قبل از چهار
ماهگی که کودک از نظر جسمی بالغ شده است، پیش نمی آید. در تنفس کودکان، بخصوص در سنین زیر چهار ماهگی ،گاه وقفه ایجاد می شود. این مسأله کاملاً طبیعی است و جای هیچ گونه نگرانی نیست. کودک
به خاطر این وقفه ها از خواب می پرد و همین پرش کمک می کند که بتواند
دوباره نفس بکشد. با بزرگ تر شدن کودک، تنفس او نظم بیشتری پیدا می کند و
کمتر از خواب می پرد. در
آغوش گرفتن کودک و نوازش کردن او، در تنظیم تنفس و دمای بدنش تأثیر شگفتی
دارد و این مسأله در شب هم به اندازه روز اهمیت دارد.کودک شما خیلی بیشتر
از آنچه که تصور کنید، شب ها از خواب بیدار می شود. بعضی
از بچه ها می توانندخودشان را آرام کنند و دوباره بخوابند، در حالی که
بقیه بیدار می مانند و سرجایشان وول می خورند و بالاخره هم مادرشان را صدا
می زنند. بنابراین،
بیدارشدن کودک به هنگام شب نیست که مشکل ایجاد می کند، بلکه ناتوانی او در
آرام کردن خودش مشکل آفرین است. با بزرگ تر شدن کودک، این مشکل هم به
تدریج از بین می رود.
چه زمانی برای سوراخ کردن گوش کودک مناسب است؟
کودکتان را برای سوراخ‌کردن گوش به نزد پزشک، پرستار یا تکنسین با تجربه در این کار ببرید. 
سوراخ
کردن گوش به شرطی که برخی قواعد اساسی رعایت شود عملی بی‌خطر است.
آکادمی‌بیماری‌های اطفال آمریکا برای پیشگیری از عفونت و سایر عوارض پس از
سوراخ کردن گوش این توصیه‌ها را ارائه کرده است: کودکتان را برای سوراخ‌کردن گوش به نزد پزشک، پرستار یا تکنسین با تجربه در این کار ببرید. گوش قبل از سوراخ کردن باید با الکل یا محلول‌های مشابه کاملا ضدعفونی شود. بهتر است در ابتدا از گوشواره طلای ساده استفاده کنید تا از احتمال بروز واکنش آلرژیک کاسته شود. پس از سوراخ کردن گوش باید دو بار در روز با مالیدن الکل و سپس پوشاندن محل با کرم آنتی‌بیوتیک آن را ضدعفونی کنید. گوشواره را برای ۴ تا ۶ هفته پس از سوراخ کردن درنیاورید. اگر قرمزی، تورم و درد در محل سوراخ‌کردن رخ داد کودک را به نزد دکتر ببرید.
