پولیپ‌های معده
پوليپ‌هاى
معده تومورهاى خوش‌خيم منفرد يا متعددى هستند که عمدتاً در افراد پير ديده
مى‌شوند. پوليپ‌هائى که در ناحيهٔ ديستال معده قرار گرفته‌اند، بيشتر
علامتدار مى‌شوند. هرگاه تشخيص پوليپ معده داده شد حتماً بايد بررسى از
لحاظ کانسر معده صورت بگيرد.
پوليپ‌هاى معده
براساس هيستولوژى به سه گروه، هيپرپلاستيک، آدنوماتو و التهابى تقسيم
مى‌شوند. پوليپ‌هاى هيپرپلاستيک که ۸۰% موارد را تشکيل مى‌دهند، يک رشد بيش
از حد اپى‌تليوم طبيعى مى‌باشند؛ اين پوليپ‌ها، نئوپلاسم واقعى نيستند و
هيچ ارتباطى به کانسر معده ندارند. حدود ۳۰% پوليپ‌هاى آدنوماتو، يک ناحيهٔ
آدنوکارسينوما دارند و در ۲۰% بيماران دچار پوليپ آدنوماتوى خوش‌خيم،
آدنوکارسينوم در ساير قسمت‌هاى معده يافت مى‌شود. با افزايش اندازه پوليپ
آدنوماتو، خطر کانسر افزايش مى‌يابد. ضايعات پايه‌دار و زير ۲ سانتى‌متر
اغلب بدخيم نيستند. حدود ۱۰% پوليپ‌هاى آدنوماتوى خوش‌خيم، در پيگيرى‌هاى
طولانى‌مدت دچار تغييرات بدخيمى مى‌شوند.
کم‌خونى به‌علت از دست رفتن مزمن خون يا کمبود جذب آهن رخ مى‌دهد. حدود ۹۰% بيماران دچار آکلريدرى به‌دليل حداکثر تحريک هستند.
در اکثر بيماران،
مى‌توان با استفاده از يک حلقهٔ پوليپکتومى از طريق اندوسکوپى با اطمينان
کامل پوليپ را خارج نمود. در غير اين‌صورت براى پوليپ‌هاى بيش از ۱
سانتى‌متر يا در موارد مشکوک به کانسر، لاپاراتومى توصيه مى‌شود. در
بيماران علامتدار مبتلا به پوليپوز متعدد منتشر، گاسترکتومى کامل ضرورى
است.
پولیپ های معده معمولا علامتی ندارند
معمولا پولیپ های معده علامتی ندارند و در اغلب موارد، زمانی که پزشک به
دلیل دیگری معده شما را معاینه و بررسی می کند، معلوم می شوند.
بیشتر پولیپ های معده سرطانی نمی شوند، اما برخی از آن خطر ابتلا به سرطان معده را در آینده افزایش می دهند.
به همین دلیل هم برخی از پولیپ های معده از بدن خارج می شوند و برخی دیگر نیازی به درمان ندارند.
نشانه های پولیپ معده چیست؟
پولیپ
های معده معمولا علامتی ندارند. اما وقتی که یک پولیپ بزرگ می شود، زخم
های باز روی سطح آن ایجاد می شوند. به ندرت ممکن است پولیپ معده، دریچه بین
معده و روده باریک (دریچه پیلور) را ببندد.
اگر شما پولیپ معده داشته باشید، ممکن است علائم زیر را مشاهده کنید:
– بروز درد یا سوزش موقع فشار دادن معده (شکم)
– کم خونی
کی نزد پزشک برویم؟
اگر دچار هر نوع علامت دائمی هستید که شما را نگران می کند، به پزشک متخصص گوارش مراجعه کنید.
درمان
عفونت ناشی از هلیکو باکتر پیلوری معده با آنتی بیوتیک ها، پولیپ های
هیپرپلاستیک را از بین می برد و از عود مجدد پولیپ ها جلوگیری می کند علل ایجاد پولیپ معده کدامند؟
پولیپ های معده در اثر ورم (التهاب) و سایر آسیب های دیواره داخلی معده تشکیل می شوند.
شایع ترین انواع پولیپ های معده عبارتند از:
1- پولیپ های هیپرپلاستیک: این پولیپ ها در واکنش به التهاب مزمن سلول های دیواره داخلی معده تشکیل می شوند.
پولیپ های هیپرپلاستیک در افراد مبتلا به ورم معده
(گاستریت) بیشتر شایع هستند که این مسئله می تواند مربوط به
هلیکوباکترپیلوری باشد. هلیکو باکتر پیلوری یک نوع باکتری است که دیواره
داخلی معده را دچار عفونت می کند.
بیشتر این پولیپ ها منجر به سرطان معده نمی شوند، اما پولیپ های هیپرپلاستیکی که قطر آنها بیش از 2 سانتیمتر است، بیشتر احتمال دارد سرطانی شوند.
2- پولیپ های غدد معده:
این پولیپ ها از سلول های غده ای موجود در دیواره داخلی معده شکل می
گیرند. اگر این نوع از پولیپ های معده در افراد مبتلا به یک سندرم ارثی
نادر به نام آدنوماتوز پولیپوز خانوادگی (familial adenomatous polyposis)
وجود داشته باشند، بایستی با عمل جراحی برداشته شوند، زیرا می توانند
سرطانی شوند.
این پولیپ ها در افرادی که به طور مرتب از برخی داروهای کاهش دهنده اسید معده (داروهای بازدارنده پمپ پروتون) استفاده می کنند، شایع هستند.
وجود این پولیپ ها در این افراد جای نگرانی ندارد، مگر اینکه قطر آنها بیش از یک سانتیمتر باشد.
خطر
سرطانی شدن این پولیپ های بزرگ خیلی کم است، ولی برخی پزشکان توصیه می
کنند که بیمار مصرف این نوع از داروهای معده را قطع کندد و یا پولیپ ها را
از بدن درآورد و یا هر دو کار را انجام دهد.
3- آدنوم:
آدنوم ها نیز از سلول های غده ای دیواره داخلی معده شکل می گیرند. شیوع
این نوع از پولیپ های معده کمتر از بقیه انواع آن است، ولی احتمال سرطانی
شدن آن ها بیشتر است.
آدنوم ها با ورم معده و بیماری آدنوماتوز پولیپوز خانوادگی ارتباط دارند.
چه عواملی بروز پولیپ معده را افزایش می دهند؟
1- سن: پولیپ های معده در افراد 50 ساله و مسن تر، بیشتر بروز می کنند.
2- عفونت باکتریایی معده: باکتری هلیکوباکترپیلوری از علل شایع بروز ورم معده است که باعث بروز پولیپ های هیپرپلاستیک و آدنوم می شود.
3- بیماری آدنوماتوز پولیپوز خانوادگی: این سندرم نادر ارثی، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سایر بیماری ها از جمله پولیپ معده را افزایش می دهد.
4- برخی داروها: مصرف طولانی مدت داروهای بازدارنده پمپ پروتون باعث بروز پولیپ های غدد معده می شود. این داروها برای درمان بیماری ریفلاکس معده (برگشت اسید معده به مری) به کار می روند.
چه آزمایشاتی پولیپ معده را مشخص می کنند؟
1- آندوسکوپی معده: برای مشاهده داخل معده توسط پزشک
2- نمونه برداری از بافت معده: پزشک می تواند در طی آندوسکوپی، نمونه ای از بافت معده را بردارد و در آزمایشگاه بررسی کند.
پولیپ معده چطور درمان می شود؟
روش درمانی بستگی به نوع پولیپ معده دارد که عبارتند از:
– پولیپ های کوچک که آدنوم نیستند:
نیازی به درمان ندارند. این پولیپ ها معمولا علامتی ندارند و به ندرت
سرطانی می شوند. ممکن است پزشک برای کنترل پولیپ های معده، هر چند مدت یک
بار آندوسکوپی معده را برای شما انجام دهد.
پولیپ هایی که بزرگ می شوند و یا علامتی ایجاد می کنند، باید از بدن خارج شوند.
– پولیپ های بزرگ معده: از بدن برداشته می شوند. بیشتر پولیپ های معده در طی آندوسکوپی از بدن خارج می شوند.
– آدنوم ها: معمولا در طی انجام آندوسکوپی، از بدن خارج می شوند.
– پولیپ های مربوط به بیماری آدنوماتوز پولیپوز خانوادگی: از بدن خارج می شوند، زیرا می توانند سرطانی شوند.
درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری
اگر شما دچار ورم معده ناشی از هلیکوباکترپیلوری باشید، پزشک برای درمان شما، داروهای آنتی بیوتیک را تجویز خواهد کرد.
درمان
عفونت ناشی از هلیکو باکتر پیلوری با آنتی بیوتیک ها، پولیپ های
هیپرپلاستیک را از بین می برد و از عود مجدد پولیپ ها جلوگیری می کند.
ممکن
است برای از بین بردن هلیکوباکترپیلوری نیاز باشد چند هفته و یا چند ماه
داروهای آنتی بیوتیک تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید.
