رابطه بین اعتقادات و اعمال
اصل ترمیم اعتقادات می باشد و اعمال بر مبنای عقاید ، کیفیت و درجه پیدا می کند
اساس و محور در اعتقادات اهل
بیت ( نبوّت و امامت) هست زیرا فرمودند: لِكُلِّ شَيْءٍ أَسَاسٌ وَ
أَسَاسُ الْإِسْلَامِ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَيْت ترجمه: هر چيزى بنيادى
دارد و بنياد اسلام دوستى ما خاندانست
تصحیح در شناخت ولایت باعث رشد
مابقی عقاید توحید و معاد و عدل می شود زیرا فرمودند: بِنَا عُرِفَ اللَّهُ
وَ بِنَا عُبِدَ اللَّه ترجمه: به وسيله ما خدا شناخته مىشود و به وسيله
ما عبادت مىشود
در روایات بسیار داریم که اعمال قبول نمی گردد الا بواسطه ولایت اهل بیت مَا يَقْبَلُ اللَّهُ ذَلِكَ مِنْهُ إِلَّا بِوَلَايَتِنَا
اعمال هم بوسیله ولایت آنها رشد
می کند یعنی هرچه معرفت به ولایت اهل بیت بیشتر باشد اعمال به قبولی
نزدیکتر است تا جایی که حتی نفس کشیدن یک عارف به اهل بیت از نماز خواندن
غیر او بیشتر می ارزد
نحوه ترمیم و رشد معرفت اهل بیت
1- نظری: در این بخش اصول کلیه عصمت و علم و اراده اهل بیت مهم است که باید مطالعه شود
2- عملی: تکریم به آثار اهل بیت ( حرم ، زیارت ، مجالس یاد اهل بیت و بیان کردن مناقب و فضائل و … )
تا اعتقاد در اهل بیت خالص و
تفصیلی نشود شناخت توحید خالص و تفصیلی نمی گردد زیرا واسطه (اهل بیت) بین
خالق و مخلوق اگر خالص نباشد هیچگاه در معرفت توحیدی شناخت درستی کسب نمی
گردد
نکته: روش نظری و عملی باید در موازات و مساوات با یکدیگر باشد وگرنه باعث انحرافاتی می شود
نتیجه: بدانیم
تمام اعمال دینی نماز و روزه و حج و خمس و زکات و غیره با معرفت عملی و
نظری قابل ظهور آثار دنیوی و اخروی می شود بنابراین بجای غوطه ور شدن و
متحمل شدن اعمال سخت برای دیدن آثار برویم سراغ معرفت اجمالی اهل بیت بعد
معرفت تفصیلی خودبخود حاصل می شود
یاد کلام آیت الله بهجت افتادیم که می گفتند: ترک معصیت در اعتقادات و اعمال و نماز اول وقت کافی و وافی است برای وصول به مقامات عالیه اگر چه هزار سال باشد
ترک معصیت در اعمال و نماز اول وقت مشخص است اما براستی ترک معصیت در اعتقادات چیست؟
آثار و برکات دوستی با اهل بیت(علیهم السلام)
انسان غیر از دوستى و دشمنى هیچ ندارد و نمى تواند
بگوید: از دوست و دشمن داشتن هم عاجزم ، منتهى باید عینك بگذارد و دقت كند و
ببیند كه چه كسى و چه كار و چه خُلق و چه عقیده اى را دوست ، و چه چیز و
چه كسى را دشمن بدارد؛ زیرا همین دوستى ها و دشمنى ها براى انسان خواهد
ماند ،هر عملى شروط بسیار دارد كه معلوم نیست از عهده ى آن ها برآییم.
میرزاى قمى ـ رحمة اللّه ـ مى فرماید :
«اگر براى نمازهایى كه مى خوانیم ، خدا ما را عقاب نكند ، خیلى باید شاكر باشیم .»
عبادات
، شروط زیادى دارد كه معلوم نیست بتوانیم آنها را رعایت كنیم و ازعهده ى
آن ها بر آییم ، اما دوستى و دشمنى شرطى ندارد ، و دوست خدا و دوست دوستِ
خدا شدن به اندك چیزى حاصل مى شود و آسان است . این روایت كه در كتاب
ینابیع الموده می باشد ، در بالاى ایوان طلاى حضرت امیر ـ علیه السّلام ـ
از زمان هاى بسیار دور نوشته شده است که :
«قالَ
رَسوُلُ اللّه ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ لَوِ اجْتَمَعَ النّاسُ
عَلى حُبِّ عَلِىِّ ابْنِ أَبى طالِبٍ، لَما خَلَقَ اللّه النّارَ ؛ رسول
خدا ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ فرمود : اگر همه ى مردم بر محبّت على بن ابى طالب گرد مى آمدند ، هرگز خداوند آتش جهنّم را نمى آفرید .»
قدردان اهل بیت هستیم؟
ولى
ما قدردان اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ نیستیم ، مثل كسانى هستیم كه گنجى در
خانه دارنداما رفتارهایشان حاکی از این است که گویا گوهری را ندارند و از
آن غافل محض اند!
گاهی اوقات كار ووضع ما بدتر از آن هاست؛ گویا
مانند كسانى كه به امامت اعتقاد ندارند ، ما نیز امیرالمؤمنین ـ علیه
السّلام ـ نداریم و مانند آن ها زندگى مى كنیم كه آن حضرت را ندارند .
با
این كه قرآن را در یك دست و عترت را در دست دیگر داریم، ولى انگارکه
دستمان خالى است و هیچ نداریم و سنگینى آن ها را احساس نمى كنیم. گویا چیزى
در اختیار ما نیست! از مرحوم حاج شیخ عبدالكریم حایرى نقل شده كه فرمود:
«سنّى ها عترت را ضایع كرده اند ، و شیعه ها قرآن را .»
ین دو موضوع
با توجه به سخن پیامبر(ص) که فرمودند: «این دو (قرآن و عترت ) در کنار هم
هستند و هیچ گاه از هم جدا نمی شوند، اگر كسى یكى از این دو را ضایع كند،
دیگرى را هم ضایع خواهد كرد.» هر دو با هم وحدت وارتباط تنگاتنگ دارند .
علی
علیه السلام فرمود: «هیچ کس را در کمالات و صفات زیبای انسانی با آل محمد
صلی الله علیه و آله نمی شود مقایسه کرد، دیگران که پرورده نعمت هدایت اهل
بیت پیامبرند، هیچ گاه با آنان برابر نخواهند بود»
انسان
باید یا لجوج و معاند باشد و یا جاهل كه نفهمد على و اولادش ـ علیهم
السّلام ـ در صف عادلین و متّقین و صادقین اند، و دشمنان آن ها در صف
فاسقین و فاجرین .
به خدا پناه مى بریم از این كه در زمره ى فاسقین و ناصبین باشیم ، نه در گروه متّقین !
با توجه به مطالب ذکر شده آماده برای دوستی با چه کسی هستید؟
آیا بهتر از اهل بیت دوستی را سراغ دارید که در دنیا به فریاد انسان برسد و او را لحظه ای فراموش نکند؟
عشق
به اهل بیت علیهم السلام زمینه ساز عشق به خداوند است و دوست داشتن اهل
بیت پیامبر صلی الله علیه و آله مهر ورزیدن به ارزش های والای الهی می باشد
.
رسیدن به قله رفیع کمالات معنوی و انسانی بدون دوستی اولیاء الهی
ممکن نیست و پذیرش اعمال و زحمات یک مسلمان در گرو محبت و ولایت اهل بیت
علیهم السلام می باشد . امام علی علیه السلام از رسول اکرم صلی الله علیه و
آله نقل می کنند :
« لا تزول قدما عبد یوم
القیامة حتی یسال عن اربع … و عن حبنا اهل البیت ; در روز قیامت هیچ بنده
ای قدم برنمی دارد مگر اینکه از چهار چیز سؤال می شود …
[که چهارمین سؤال ]از دوستی ما اهل بیت خواهد بود .»1
براین اساس تقرب به خداوند و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت با عشق و دوستی آل پیامبر صلی الله علیه و آله عجین شده است .
مولوی می گوید:
|
هر که خواهد همنشینی با خدا
|
| او نشیند در کنار اولیاء |
مهرورزی به دیگران یک نیاز محبت فطری است ،
اما
چه زیباست که انسان در بذل محبت ، خوبان و برترین ها را برگزیند و اهل بیت
علیهم السلام مظهر خوبی ها و کمالاتند ، چنانکه علی علیه السلام فرمود:
«هیچ
کس را در کمالات و صفات زیبای انسانی با آل محمد صلی الله علیه و آله نمی
شود مقایسه کرد ، دیگران که پرورده نعمت هدایت اهل بیت پیامبرند ، هیچ گاه
با آنان برابر نخواهند بود .»
|
اگر عاشقی کنی و جوانی
|
|
عشق محمد بس است و آل محمد
|
بهترین
نوع ارتباط با پیشوایان معصوم علیهم السلام همان محبت و مودتی می باشد که
یک رابطه قلبی و درونی است و خداوند متعال هم در قرآن کریم به چنین ارتباطی
دعوت کرده و می فرماید : « قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی ؛
بگو من بر انجام امر رسالت ، از شما مزدی نمی خواهم ، مگر دوستی و محبت
درباره نزدیکانم .»2
حال که دوست واقعی خود را پیدا کرده ایم ، نشانه های علاقه به او را در خود جستجو کنید .
برخی از این نشانه ها با توجه به سخنان امام علی علیه السلام عبارتند از :
1 – محبت توأم با عمل و تقوا
دوست داشتن اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تقوای الهی و دلی پاک می خواهد . علی علیه السلام می فرماید : « من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع ; هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد .» 3
ورع
و تقوی و دوری از گناه باید سرلوحه زندگی محبان اهل بیت علیهم السلام باشد
تا بتوانند عشق پاکان را در دل خود جای دهند و گرنه دلی پر از شوق گناه را
چطور می توان جایگاه و ظرف محبت اولیاء الهی قرار داد .
شیفتگان اهل بیت علیهم السلام دائم در زمزمه می باشند که:
|
دل جایگاه عشق تو باشد نه غیرتو
|
|
این خانه خداست به شیطان نمی دهم
|
علی
علیه السلام می فرماید : « من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع ; هر
که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش
خود قرار دهد»
2 – عشق به دوستان اهل بیت علیهم السلام
امیرمؤمنان
علیه السلام در این رابطه می فرماید: « هر کس می خواهد بداند که آیا عاشق
حقیقی اهل بیت علیهم السلام است یا نه، به قلب خویش رجوع نماید ، اگر در
دلش محبت دوستان ما هست پس او دشمن ما نیست ; دوست ماست ، ولی اگر یکی از
دوستان ما را در دلش دشمن می دارد ، او دوستدار حقیقی ما نیست .»4
|
خلوت دل نیست جای صحبت اغیار
|
|
دیو چو بیرون رود فرشته درآید
|
در زیارت جامعه کبیره می گوئیم : « فمعکم معکم لا مع عدوکم … ; [ای اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله!] من با شما هستم ، با شما هستم ، نه با دشمن شما … .» 5
4 – آمادگی برای محرومیت ها
ولایت
اهل بیت و دلباختگی به این خاندان بدون آمادگی برای رنج و محنت ها و با
گریختن از انواع محرومیت ها امکان پذیر نخواهد بود ، زیرا که :
|
نازپرورده تنعم نبرد راه بدوست
|
|
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
|
حقیقی
بودن علاقه درونی شخص ، هنگامی نمایان می شود که فرد مورد امتحان قرار
گیرد و حوادثی تلخ و ناراحت کننده در زندگی انسان رخ نماید ، آن گاه است که
دوستان حقیقی از دوستان مجازی جدا می گردند و گرنه در هنگام راحتی و آسایش
هر کسی می تواند ادعای دوستی اهل بیت علیهم السلام را داشته باشد .
امام
علی علیه السلام می فرماید : « من تولانا فلیلبس للمحن اهابا ; هر کس ما
اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد باید برای محنت ها پوستی
دیگر بپوشد .» 6 این جمله کنایه از این است که محبّ حقیقی آمادگی برای مقابله با انواع بلاها و مشکلات را خواهد داشت .
|
هر که در این بزم مقربتر است
|
|
جام بلا بیشترش می دهند
|
امیرمؤمنان
علیه السلام در سخنی دیگر فرمود: « من احبنا اهل البیت فلیستعد للفقر
جلبابا ; هر کس ما اهل بیت را دوست بدارد پس باید فقر و محرومیت ها را
چونان لباس رویین بپذیرد.»7
امیرمؤمنان
علی علیه السلام در سخنی زیبا به این نشانه دوستداران اهل بیت علیهم
السلام اشاره کرده و می فرماید: «دوستی ما و دوستی دشمنان ما در وجود یک
انسان جمع نمی شود ، چون خداوند برای انسان دو قلب قرار نداده که با یکی
این را دوست بدارد و با دیگری آن را دشمن بدارد. دوستدار ما باید عشق و
علاقه خود را برای ما خالص بگرداند همانطوری که طلا در داخل آتش خالص و
تمام عیار می گردد . بنابراین هر کسی می خواهد بداند که دوست واقعی ما هست
یا نه ، قلب خود را مورد آزمایش قرار دهد . اگر در دل او همراه محبت ما ،
محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و ما هم از او نیستیم.»
5 – برائت از دشمنان اهل بیت علیهم السلام
یکی
دیگر از نشانه های عشق حقیقی ، دوری جستن از مخالفین و دشمنان عترت پیامبر
صلی الله علیه و آله است . دوستدار حقیقی اهل بیت علیهم السلام باید از
دشمنان آنان تبری جوید و محبت خویش را برای خاندان پیامبر صلی الله علیه و
آله خالص و بی آلایش سازد.
عاشق اهل بیت علیهم السلام هیچ گاه در کنار تولی ، تبری را فراموش نمی کند و اساساً بدون تبری از دشمنان ، مودت و محبت معنی ندارد .
|
کفر و ایمان قرین یکدگرند
|
|
هر که را کفر نیست ، ایمان نیست
|
امیرمؤمنان علی علیه السلام در سخنی زیبا به این نشانه دوستداران اهل بیت علیهم السلام اشاره کرده و می فرماید :
«دوستی
ما و دوستی دشمنان ما در وجود یک انسان جمع نمی شود ، چون خداوند برای
انسان دو قلب قرار نداده که با یکی این را دوست بدارد و با دیگری آن را
دشمن بدارد. دوستدار ما باید عشق و علاقه خود را برای ما خالص بگرداند
همانطوری که طلا در داخل آتش خالص و تمام عیار می گردد . بنابراین هر کسی
می خواهد بداند که دوست واقعی ما هست یا نه ، قلب خود را مورد آزمایش قرار
دهد . اگر در دل او همراه محبت ما ، محبت دشمن ما هم باشد او از ما نیست و
ما هم از او نیستیم .» 8
شاید در ذهن عده ای خطور کند که :
ای بابا ، حالا این دوستی با اهل بیت سود و نفعتی هم دارد ؟
آثار و برکات دوستی اهل بیت
1 – حشر با اهل بیت علیهم السلام در روز قیامت
علی علیه السلام فرمود: « من احبنا کان معنا یوم القیامة و لو ان رجلا احب حجرا لحشره الله معه ؛ هر که ما را دوست بدارد، در روز قیامت با ما خواهد بود و اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد ، خداوند او را با آن محشور خواهد کرد .»9
2 – بالاترین درجات بهشت
آن بزرگوار فرمود : « ان اهل الجنة ینظرون الی منازل شیعتنا کما ینظر الانسان الی الکواکب ؛ اهل بهشت به منازل شیعیان ما (در بالاترین درجات آن) نگاه می کنند همانطوری که انسان به ستارگان می نگرد .»10
3 – دادرسی در سخت ترین لحظات
علی علیه السلام در حدیثی به حارث فرمود : « لینفعک حبنا عند ثلاث: عند نزول ملک الموت و عند مسالتک فی قبرک و عند موقفک بین یدی الله ؛ دوستی و محبت ما اهل بیت در سه جای مهم و سرنوشت ساز برای تو سود خواهد داد :
هنگام
نازل شدن فرشته مرگ و موقعی که در قبر مورد سؤال و بازخواست قرار می گیری و
زمانی که در روز قیامت در مقابل پروردگار ایستاده باشی .»11
4 – قبولی کارهای نیک
امیرمؤمنان
علیه السلام فرمود: «هر کس ما اهل بیت را دوست داشته باشد ، ایمان او مفید
بوده و اعمالش مورد پذیرش قرار خواهد گرفت ، اما اگر کسی محبت ما اهل بیت
را در دل نداشته باشد از ایمان خویش بی بهره بوده و کارهای نیک و اعمال
دینی او مقبول نخواهد بود، گرچه روزها روزه گرفته و شب ها به عبادت بپردازد
. »
