مگر مغز هم تبخال می زند؟! + جزئیات بسیار مفید
ماجرا از اینجا شروع شد که ماه گذشته یکی از آشنایان مان به کما رفت و دکترها علت آن را ویروس تبخال تشخیص دادند! این موضوع حسابی همه ما را متعجب کرده بود؛ آخر مگر مغز هم دچار تبخال می شود؟ بله، حقیقت دارد!
این
ویروس به ظاهر بی خطر بعد از ورود به بدن در سیستم اعصاب مرکزی پنهان شده و
فقط منتظر فرصت می ماند تا نیروی ایمنی بدن ضعیف شود. آن وقت ممکن است از
هر جایی از بدن سر درآورد!
حال اینکه چرا بعضی ها در ناحیه مغز و
بعضی دیگر فقط روی لب شان تبخال می زنند سوالی است که دکتر مسعود مردانی،
فوق تخصص بیماری های عفونی و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به آن
پاسخ می دهد و دکتر ژانت سروش، متخصص بیماری های عفونی و تب دار هم نکاتی
را در مورد آن مطرح می کند.
**این عفونت درمان پذیر است
از نظر دکتر مسعود مردانی، فوق تخصص بیماری های عفونی، ویروس تبخال یا «هرپس سیمپلکس» (HSV) عمدتا می تواند سطوح مخاطی، جلدی، سیستم اعصاب مرکزی و گاهی اعضای احشایی بدن را درگیر سازد.
این
عفونت به خصوص در ناحیه لب بسیار شایع است طوری که هیچ کس نمی تواند ادعا
کند از اول عمرش تا به حال عفونت هرپسی نگرفته است. تبخال لب معمولا به
دنبال تب، استرس، قاعدگی و. . . اتفاق می افتد و به نظر می رسد همه ما یک
یا چند بار آن را تجربه کرده باشیم. برخلاف ویروس های دیگر که عمدتا خود
محدودشونده هستند و درمان خاصی ندارند، عفونت های هرپس سیمپلکس درمان های
شناخته شده موثری دارند که دوره بیماری را کوتاه می کنند و عوارض آن را به
حداقل می رسانند.
دکتر ژانت سروش، متخصص بیماری های عفونی و تب دار
در این مورد می گوید: «آنسفالیت از عفونت های سیستم عصبی مرکزی یا مغز است.
این بیماری بافت مغز را درگیر می کند و ممکن است خیلی از عوارض آن حتی بعد
از بهبود تا آخر عمر باقی بمانند. بزرگ ترین دسته آنسفالیت های ویروسی،
عفونت های هرپس سیمپلکس یا همان ویروس تبخال هستند.
دقیقا
همان ویروسی که منجر به تبخال لب می شود، یعنی هرپس سیمپلکس تیپ یک، باعث
آنسفالیت ویروسی تبخالی می شود. اما این دلیل نمی شود هر کسی که تبخال لب
می زند بیشتر مستعد ابتلا به آنسفالیت هرپسی باشد یا برعکس، اگر کسی تا به
حال تبخال لب نزده ، دلیلی ندارد که هرگز مبتلا به آنسفالیت هرپسی نشود.
این
دو معمولا به هم ارتباطی ندارند؛ تنها چیزی که می دانیم این است که ویروس
شان دقیقا یک نوع است. منتهی چه می شود که یک فرد با این ویروس مبتلا به
آنسفالیت خطرناک و کشنده می شود و فردی دیگر با همین ویروس تا آخر عمرش
هزار بار تبخال لب می زند اما دچار آنسفالیت هرپسی نمی شود، هنوز مشخص
نیست!» دکتر سروش توضیح می دهد: «آنسفالیت مغزی با تب، استخوان درد، درد
عضلانی، سردرد و سایر علائم سرماخوردگی شروع می شود.
سردرد حاصل از
آن خیلی سریع پیشرفت می کند و تهوع و استفراغ به آن اضافه می شود؛ طوری که
فرد از شدت سردرد از پا درمی آید و به سمت تغییرات هوشیاری می رود. این
تغییرات هوشیاری می تواند حتی به صورت پرخاشگری باشد؛ یعنی یک فرد آرام،
یکدفعه در عرض چند ساعت دچار پرخاشگری بدون علت و حتی فراموشی حاد می شود.
از
علائم دیگر آن تشنج، گیجی، منگی، خواب آلودگی، کند شدن تکلم و اختلال
شنوایی و بویایی است حتی ممکن است فرد دچار توهمات بویایی، بینایی و شنوایی
شود. این تغییرات از علائم اولیه و هشدار دهنده آنسفالیت هستند. بعد از آن
به تدریج فرد به سمت کما و مرگ می رود.»
**ویروسی که همیشه در بدن باقی می ماند!
عمدتا
دو نوع از ویروس هرپس سیمپلکس تحت نام های هرپس سیمپلکس یک(HSV۱) و هرپس
سیمپلکس دو (HSV۲) می توانند در انسان بیماری ایجاد کنند؛ برای مثال عامل
تبخال دور لب HSVیک است اما عامل تبخال ناحیه تناسلی معمولا HSVدواست.
این
ویروس علاوه بر اینکه پوست و مخاط را درگیر می کند، وارد سلول های عصبی می
شود و می تواند به صورت خاموش در آنها باقی بماند. بعدها نیز در نتیجه
پایین آمدن دفاع بدن ممکن است از حالت پنهانی خارج شود و دوباره خود را به
صورت یک روند فعال بیماری نشان دهد.
**تبخال مغزی هم داریم؟
مهم
ترین و کشنده ترین شکل بیماری هرپس، عفونت سیستم اعصاب مرکزی و محیطی است.
به عبارتی این ویروس در مغز می تواند باعث آنسفالیت یا التهاب مغز شود. در
ایالات متحده دیده شده که حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از عفونت های هرپسی خود را
به صورت آنسفالیت مغز نشان می دهند. این عفونت از نظر سنی، دو مرحله ای
است؛ به این ترتیب که اوج وقوع آن در پنج تا ۳۰سالگی است. بعد از آن هم
بالای ۵۰ سالگی ممکن است فرد را گرفتار کند.
عمده ویروسی که باعث
این بیماری می شود HSVیک است. علائم بالینی آن نیز با تب بالا و علائم
نورولوژیک شروع شده و می تواند باعث تشنج، کاهش سطح هوشیاری و عدم هوشیاری
شود. به محض اینکه پزشک به این بیماری شک کند باید بیمار را در بیمارستان
بستری کرده و نسبت به گرفتن مایع نخاع اقدام کند.
سپس باید مایع
نخاع را برای بررسی از نظر ویروس هرپس سیمپلکس یک به آزمایشگاه بفرستد. اگر
جواب آزمایش مثبت شد سریعا باید درمان ضدویروس که همان داروی آسیکلوویر
است را به صورت تزریقی آغاز کند در غیر این صورت بیمار از دست می رود.
اگر
هم احیانا زنده بماند عوارض نورولوژیک خیلی زیادی برایش باقی می ماند و
معلول می شود. لازم به ذکر است دوره درمان آنسفالیت مغزی در بیماری هرپس
حدود دو تا سه هفته است.
**دردسرهای تبخال روی لثه!
تبخال علاوه بر عفونت های ناحیه صورت یا دهان ممکن است در قالب التهاب لثه (جینجیو استوماتیت) خود را نشان دهد.
در
واقع شایع ترین تظاهر بالینی عفونت HSVیک در کودکان، التهاب لثه است. این
کودکان عمدتا تحریک پذیر شده و دچار تب، ضعف و دردهای استخوانی می شوند و
اصلا غذا نمی خورند. همچنین در معاینه مشخص می شود که غدد لنفاوی ناحیه
گردن شان بزرگ شده است.
لثه های آنها نیز فوق العاده پرخون می شوند و
با کوچک ترین ضربه ای شروع به خونریزی می کنند. این بیماری معمولا بین سه
تا ۱۴ روز طول می کشد و ممکن است کام سخت و نرم، زبان و ناحیه صورت را هم
گرفتار کند. از آنجایی که ضایعات دردناک هستند فرد ترجیح می دهد غذا نخورد و
به همین دلیل بی اشتهایی مفرط پیدا می کند.
مصرف آنتی بیوتیک نیز
اصلا روی این بیماری تاثیرگذار نیست بلکه این عفونت ویروسی خود محدودشونده
است، به عبارتی خود به خود بهبود پیدا می کند.
**هر کسی تبخال چشم نمی گیرد
چشم
یکی دیگر از مناطقی است که ممکن است دچار عفونت هرپس شود. در واقع شایع
ترین علت کوری قرنیه در ایالات متحده عفونت هرپس سیمپلکس است. این ویروس
روی قرنیه یک کراتیت (التهاب) ایجاد می کند و با شروع ناگهانی درد، تاری
دید و التهاب ملتحمه خود را نشان می دهد.
اگر چشم پزشک زیر لامپ
مخصوص چشم بیمار را معاینه کند متوجه وجود یک ضایعه دندانه ای شکل روی
قرنیه می شود که زخم دندانه ای نام دارد. در این صورت باید هرچه سریع تر
نسبت به درمان ضدویروسی موضعی و تزریقی اقدام کرد. فقط باید به یاد داشت
استفاده از کورتون در این بیماران ممنوع است چراکه می تواند باعث تشدید
بیماری و حتی کوری شود.
**۹۰ درصد از افراد تبخال می گیرند
عفونت
با HSVیک شایع تر است و در سنین پایین تری نسبت به HSVدو رخ می دهد. بیش
از ۹۰ درصد بالغان در دهه پنجم زندگی خود دارای آنتی بادی علیه HSVیک
هستند. در جمعیت هایی هم که سطوح اقتصادی اجتماعی پایینی دارند به خصوص در
ایران و کشورهای خاورمیانه اکثر افراد قبل از دهه سوم زندگی شان عفونت
HSVیک را گرفته اند اما برخلاف آن، عفونت های HSVدو تا زمان بلوغ در بدن
انسان یافت نمی شوند. در واقع میزان شیوع ویروس HSVدو ارتباط مستقیم با
فعالیت جنسی انسان دارد.
**واکسن دارد یا ندارد؟
استفاده
از محافظ در رابطه جنسی به خصوص کاندوم، انتقال عفونت هرپس را به نزدیک
صفر می رساند با این حال ممکن است ویروس از طریق تماس پوستی نیز منتقل شود.
واکسن های تجربی زیادی نیز برای این ویروس ساخته شده اند اما در حال حاضر
واکسن مناسب و قطعی ای برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد.
**بهترین درمان برای تبخال!
برای تشخیص عفونت های هرپسی می توان از تست های آزمایشگاهی سرولوژی یا جداسازی ویروس یا روش های مولکولی استفاده کرد.
برای
درمان نیز معمولا از داروی ضدویروسی آسیکلوویر استفاده می شود. در واقع
برای درمان آنسفالیت هرپسی و هرپس نوزادی آسیکلوویر وریدی را انتخاب می
کنیم اما در مورد عفونت های هرپسی لب یا دور دهان یا دستگاه تناسلی می توان
از روش های درمان خوراکی یا موضعی مثل پماد آسیکلوویر و… استفاده کرد،
به این صورت که ۴۰۰ میلی گرم قرص آسیکلوویر را سه بار در روز برای هفت تا
۱۰ روز تجویز می کنیم. علاوه بر آسیکلوویر، داروی جدید دیگری نیز به نام
والاسیکلوویر وجود دارد که خوشبختانه اخیرا در ایران بومی سازی شده و تولید
داخل دارد.
**تبخال واگیردار است؟
عفونت
هرپسی به صورت تبخال دور لب یا التهاب ناحیه لثه یا تبخال ناحیه تناسلی به
شدت واگیردار است و از طریق تماس با ضایعات به راحتی بین افراد منتقل می
شود. خیلی از افراد سوال می کنند که آیا با دست زدن به تبخال لب و سپس تماس
دست با چشم ممکن است دچار تبخال چشم شویم یا خیر؟ در پاسخ باید گفت تبخال
چشم بیشتر در کسانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن شان به هر دلیلی مختل
شده است. پس شرط اصلی در گرفتاری چشم، کاهش سطح ایمنی است و صرفا با دست
زدن به چشم این بیماری ایجاد نمی شود.
همچنین بعضی ها این تفکر غلط
را دارند که اگر شخص تا بعد از بلوغ تبخال نزده است پس دیگر هیچ وقت تبخال
نخواهد زد؛ درصورتی که این تفکر اشتباه است و هر فردی ممکن است در هر مرحله
ای از زندگی به این ویروس مبتلا شود.
**اگر احساس گزگز لب دارید…
گاهی
اوقات افراد شب ها خواب وحشتناک می بینند و ممکن است حتی صبح که بیدار می
شوند یادشان برود چه خوابی دیده اند اما وقتی جلوی آینه می روند می بینند
که گوشه لب شان تبخال زده است. البته الان ثابت شده است کسی که تبخال ناحیه
دور لب می زند از یک یا دو روز قبل دچار حس گزگز و مور مور در محل تبخال
می شود.
در این صورت می توان حداکثر تا دو روز از قرص های آسیکلوویر
یا والاسیکلوویر یک عدد صبح و یک عدد شب استفاده کرد. به این ترتیب قبل از
بروز ضایعه تبخالی دور لب یا بینی می توان از آن پیشگیری کرد.
**دکتر مسعود مردانی، فوق تخصص بیماری های عفونی و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی:
**تبخال ناحیه تناسلی چه علائمی دارد؟
یکی
از مهم ترین عفونت های ویروسی هرپس، عفونت دستگاه تناسلی است. در اولین
حمله تبخال به ناحیه تناسلی معمولا فرد دچار تب، سردرد، ضعف، دردهای
استخوانی و عضلانی، ترشح از واژن، سوزش ادرار، خارش و حتی بزرگی غدد لنفاوی
در ناحیه کشاله ران می شود.
با این حال شایع ترین علامت آن ضایعات
آب دار و درد شدید هنگام مقاربت است. عفونت در این ناحیه معمولا با هرپس
سیمپلکس نوع دو ایجاد می شود اما در کمتر از ۲۰ درصد هم ممکن است با HSVیک
اتفاق بیفتد. این عفونت در خانم ها به خصوص در دوره اول بسیار پر سر و
صداست.
پس از ورود به بدن نیز در گانگلیون های خلفی ناحیه نخاع
پنهان می شود و به صورت نهفته درمی آید. بعد از چند ماه تا چند سال هم ممکن
است دوباره به دنبال استرس یا فشار روحی، قاعدگی، پایین آمدن سطح ایمنی
بدن، HIV مثبت شدن، ابتلا به بیماری لنفوم، سرطان ها، رادیوتراپی، مصرف
زیاد و نابجای کورتون و. . . عود کند.
**این بیماری عود شونده است
در
مورد تبخال تناسلی ثابت شده که شدت هر عود از عود قبلی کمتر است؛ یعنی یک
ایمنی نسبی در فرد ایجاد می شود. بعضی مواقع اگر تعداد دفعات عود بیماری
بیش از پنج یا شش بار در سال باشد می توان فرد را برای مدت طولانی شش ماه
تا یک سال روی درمان پیشگیری ضدویروسی گذاشت.
**دکتر ژانت سروش، متخصص بیماری های عفونی و تب دار:
**بار اول از همه سخت تر است!
تبخال
تناسلی شایع ترین بیماری تناسلی زخمی در جهان است که در اکثر موارد از
طریق تماس جنسی منتقل می شود؛ اگرچه به ندرت ممکن است راه های انتقال غیر
تناسلی هم داشته باشد.
برای مثال به ندرت اگر شخصی منطقه دیگری از
بدنش آلوده باشد می تواند آن را به منطقه تناسلی منتقل کند. فردی که اولین
بار مبتلا به ویروس می شود وارد یک دوره کمون دو تا سه هفته ای می شود. این
دوره در بعضی ها کوتاه تر و در بعضی دیگر طولانی تر است. در بار اول ابتلا
به ویروس، علائم خیلی حاد و شدید است.
به این صورت که معمولا در
ناحیه تماس و منطقه بیرونی تناسلی، ضایعات جوش دار ایجاد می شود. این جوش
ها گاهی اوقات به صورت تاول های آب دار خیلی کوچک هستند که ممکن است در
همان چند ساعت یا روزهای اول بترکند و به صورت زخم باقی بمانند.
**بعضی ها هیچ علامتی ندارند!
یکی
از مشکلات تبخال تناسلی این است که فرد ممکن است با عود مکرر تبخال، دیگر
علامتی نشان ندهد یا علائم آنقدر خفیف باشد که متوجه آن نشود. ممکن است فقط
یک جوش کوچک با درد خیلی خفیف ایجاد شود یا اصلا بدون التهاب و خارش باشد و
حتی دیده نشود اما در عین حال بیمار می تواند ویروس را به دیگران انتقال
دهد.
پس افرادی که سابقه تبخال
دارند ممکن است در هر دوره ای از زندگی شان پخش ویروس داشته باشند و این
پخش باعث می شود دوباره با تماس بتوانند آن را به فرد دیگر منتقل کنند؛
هرچند که ممکن است ظاهر ناحیه تناسلی هیچ ضایعه ای را نشان ندهد بنابراین
برای جلوگیری از ابتلا باید از تماس پوست با پوست هم جلوگیری کرد؛ یعنی
استفاده از کاندوم و مانند آن باید از ابتدای تماس جنسی صورت گیرد.
بیماری های انتقالی از راه ارتباط جنسی
به دليل حجب و حياي معمول در جامعه ما سطح اطلاعات عمومي در مورد
بيماري‌هاي جنسي به خصوص ميان جوانان كه گروه پرخطر محسوب مي‌شوند پايين
است اما بايد با در نظر گرفتن تمام موارد اخلاقي و مذهبي آموزش‌هاي لازم و
هشدارهاي ضروري را در سطح عمومي ارائه كرد. اين مجموعه مطالب هم صرفا
هشدارهايي هستند براي جوانان و پدر و مادرها.
باکتری‌هايي كه اگر درمان نشوند منجر به نازایی می‌شوند
انواع
و اقسام ویروس‌ها، باکتری‌ها و انگل‌ها می‌توانند از طریق تماس جنسی از
فردی به فرد دیگر منتقل شوند. متاسفانه برای انواع بيماري‌هاي مقاربتی
ویروسی مثل هپاتیت، هرپس، HPV و … درمان‌های ضدویروسی خیلی مشخص و موثری
وجود ندارد اما عفونت‌های باکتریايي درمان‌شان آسان‌تر است البته به شرطی
که به موقع تشخیص داده شوند. درکل شایع‌ترین بيماري‌هاي آمیزشی انواع
باکتریال آن هستند. از شایع‌ترین بيماري‌هاي باکتریال نیز می‌توان به
گنوکوک (عامل سوزاک) و کلامیدیا اشاره كرد. این بیماری‌ها علائم زیادی
ایجاد نمی‌کنند. درنتیجه فرد ممکن است مبتلا شود اما متوجه آن نشود. علائم
آنها معمولا به صورت ترشح خفیف، سوزش ناحیه تناسلی و دردهای لگنی است که
اگر زود تشخیص داده شوند به راحتی با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های معمولی
قابل درمان هستند. موضوع مهم در مورد این دو بیماری ایجاد عفونت رحمی است
که در خانم‌های جوان باعث نازایی می‌شود. در واقع چون علامت‌های پر سر و
صدایی ندارند ممکن است اصلا فرد متوجه آن نشود و برای درمان مراجعه نکند.
درنتیجه این میکروب‌ها می‌توانند به تدریج از نواحی پایین‌تر به نواحی بالا
یعنی به رحم و لوله‌های رحمی انتقال پیدا کنند و منجر به چسبندگی و نازایی
شوند. پس تشخیص به موقع این دو بيماري اهمیت زیادی دارد.
سیفلیس هنوز شایع است!
بيماري
سیفلیس كه نامي نسبتا آشنا دارد از دیگر عفونت‌های باکتریال جدی دیگر است
که مي‌تواند از راه ارتباط جنسی منتقل شود. در واقع سیفلیس برخلاف تصور
بعضي‌ها اصلا ریشه کن نشده و هنوز خیلی شایع است. بیشتر افراد تعجب می‌کنند
وقتی به آنها می‌گوییم خطر ابتلا به سیفلیس زیاد است چراکه فکر مي‌كنند
این بیماری دیگر وجود ندارد. در گذشته که آنتی‌بیوتیک‌ها محدودتر بودند
سیفلیس هم خیلی شایع‌تر بود. خوشبختانه میکروب سیفلیس نسبت به آنتی‌بیوتیک
خیلی حساس است و درمان اصلی آن پنی‌سیلین است. سیفلیس کاملا قابل درمان است
اما اگر فرد مبتلا، متوجه آن نشود مي‌تواند بسیار خطرناک باشد. این بیماری
ممکن است خود را در مراحل اولیه نشان ندهد و فقط به صورت یک جوش کوچک دیده
شود اما مراحل دوم و سوم آن بسیار خطرناکند و مرحله سوم مي‌تواند کشنده
باشد. طوری که در سیستم عصبی مرکزی، مغز، مفاصل و… عوارض شدید ایجاد
می‌کند. از سایر بيماري‌هاي مقاربتی باکتریال می‌توان به شانکروئید اشاره
كرد که باعث ایجاد زخم‌های مزمن ناحیه تناسلی می‌شود. خوشبختانه این بیماری
اگر تشخیص داده شود با آنتی‌بیوتیک‌های مختلف قابل درمان است.
این ویروس سرطان‌زاست، هم برای آقایان هم خانم‌ها!
یکی
دیگر از ویروس‌های جدی و شایع به خصوص در افرادی که تعداد دفعات تماس و
تعداد شریک‌های جنسی‌شان زیاد است، ویروس زگیل تناسلی یا HPV است. افراد
زیادی به این ویروس مبتلا هستند اما ممکن است علائم کلینیکی یا ضایعه پوستی
مشخصی نداشته باشند. در نتیجه این ویروس خیلی راحت از طریق تماس جنسی
منتقل می‌شود. ممکن است این بیماری به صورت یک زگیل تناسلی معمولی تظاهر
کند که از طرق مختلف از جمله سوزاندن، فریز کردن و… قابل درمان است اما
متاسفانه در درازمدت مي‌تواند بسیار خطرناک باشد. بعضی از انواع این ویروس
در خانم‌ها خطر ابتلا به سرطان‌های گردنه رحم را به شدت بالا می‌برد طوری
که تا به حال به عنوان شایع‌ترین و مهم‌ترین علت سرطان گردنه رحم شناخته
شده است. این ویروس نه تنها در خانم‌ها بلکه در آقایان نیز مي‌تواند منجر
به انواع سرطان‌های دستگاه تناسلی شود. براي همين بايد در مورد درمان و
اقدامات پيشگيري اقدامات لازم را انجام داد.
تبخال تناسلی درمان قطعی ندارد
ویروس
مهم و شایع دیگری که مي‌تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود «هرپس» یا همان
ویروس تبخال است که باعث بیماری تبخال تناسلی می‌شود. علائم آن نیز مانند
تبخال روی سایر اعضای بدن است. به این صورت که در ناحیه تناسلی یک جوش
دردناک ایجاد می‌شود و معمولا يك هفته تا 10 روز طول می‌کشد تا خود به خود
بهبود یابد. این بیماری مانند تبخال لب درمان قطعی ندارد و اگر فرد یک بار
به آن مبتلا شود بیماری هرچند وقت یک‌بار عود می‌کند. نکته مهم اینکه حتی
وقتی فرد مبتلا تبخال ندارد هم مي‌تواند ویروس را از طریق ترشحات تناسلی به
فرد دیگر انتقال دهد. همچنین اگر خانمی مبتلا باشد و باردار شود این ویروس
خیلی راحت به جنین منتقل می‌شود و عوارضی را در نوزاد ایجاد می‌کند.
بيماري‌هاي تناسلی غیر از اینکه روی دستگاه تناسلی تاثیر می‌گذارند سیستم
تولید مثل و باروری انسان را نیز مختل می‌کنند. لازم به ذکر است که ویروس
ایدز و هپاتیت B نیز می‌توانند از مادر به جنین منتقل شوند.
واکسن هپاتیت B فراموش نشود!
از
خانواده ویروس‌ها بعد از HIV که در صدر است، ویروس هپاتیت B هم مي‌تواند
از طریق تماس جنسی منتقل شود البته اگر فرد واکسن هپاتیت B نزده باشد. حتی
اگر فرد مبتلا، علائم مربوطه از جمله زردی یا یرقان هم نداشته باشد
مي‌تواند ناقل این بیماری باشد. واکسن هپاتیت B در حال حاضر در ایران به
صورت معمول برای همه کودکان زده می‌شود اما کسانی که بیشتر از 22 سال دارند
ممکن است در کودکی این واکسن را دریافت نکرده باشند بنابراین می‌توانند به
مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کنند و این واکسن را تزریق کنند. دیده شده که
هپاتیت C و A نیز از طریق تماس جنسی می‌توانند منتقل شوند اما احتمالش
خیلی کمتر از هپاتیت B است و خيلي به ندرت اتفاق مي‌افتد.
انگل‌ها هم می‌توانند باعث نازایی شوند
«تريكوموناس
واژيناليس» یا «تریکومونیازیس» نوعی انگل تک‌یاخته است که از طریق ترشحات
تناسلی منتقل مي‌شود. این انگل معمولا در آقایان علامتی ایجاد نمی‌کند اما
در خانم‌ها مي‌تواند باعث ترشحات شدید، دردهای لگنی و ناراحتی‌های دیگر شود
و اگر درمان نشود مي‌تواند منجر به عوارض درازمدت روی سیستم تولید مثل و
نازایی شود. شپش عانه از دیگر انگل‌هایی است که مي‌تواند از طریق ارتباط
جنسی منتقل شود. به این صورت که اگر فرد روی موهای ناحیه تناسلی مبتلا به
شپش باشد به راحتی مي‌تواند آن را به فرد دیگر منتقل کند. گال یا جرب نیز
نوعی عامل انگلی است و اگر فرد به این بیماری پوستی مبتلا شود مي‌تواند با
تماس جنسی آن را به فرد دیگر منتقل کند.
