هشتگ چیست و چه کاربردی در اینترنت دارد؟
با تعریف های ارائه شده هشتگ # یک نماد پیشوندی و یکی از تگ های ابرداده است و اگربخواهیم هشتگ
را به زبان ساده تر تعریف کنیم، برچسبی است که برای دسته بندی و به اشتراک
گذاری پست ها و نظرات درباره موضوعی خاص در سطح جهانی و فراتر از حلقه و
فهرست دوستان بکار می رود.
مدتی قبل مرکز تدوین فرهنگ لغت انگلیسی
آکسفورد واژه هشتگ (Hashtag) را که در میکروبلاگ ها و شبکه های اجتماعی
مورد استفاده قرار می گیرد، به مجموعه لغات خود اضافه کرد و در توضیح آن
نوشت:هشتگ
در حالت اسم (در سایت های اینترنتی شبکه های اجتماعی و ابزارها) یک کلمه
یا عبارت است که قبل از ترکیب علامت گذاری می شود تا پیام های مرتب یا مشخص
با این موضوع شناسایی شود؛ همچنین زمانی که به صورت مجزا به کار می رود،
نماد # نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این
مرکز همچنین به یک پست منتشرشده در شبکه اجتماعی توییتر در آگوست 2007
اشاره کرد و آن را نقطه تولد هتشگ خواند. اگر بخواهیم معنی دقیق تری از
هشتگ داشته باشیم، آن را کلمه یا عبارتی متشکل از حروف و اعداد می دانند که
بین آنها فاصله ای وجود ندارد و در ابتدای آن از نماد # استفاده می شود تا
امکان شناسایی این موضوع برای دیگر اعضای شبکه اجتماعی آسان شود. 
هشتگ
دقیقا نوعی برچسب است که در شبکه های اجتماعی فیس بوک، توییتر، گوگل پلاس،
اینستاگرام، VK و… روی موضوعات مختلف زده می شود تا هر زمان که نیاز
باشد، بتوانیم مجموعه ای از اطلاعات را در مورد موضوع به خصوصی در اختیار
بگیریم. برای مثال اگر قرار باشد نام هفته نامه عصر ارتباط در شبکه های
اجتماعی علامت گذاری شود، آن را این گونه می نویسند: AsreErtebat#با
این اتفاق زمانی که کاربران مختلف مطلبی را به نقل از هفته نامه عصر
ارتباط منتشر می کنند یا در مورد این نشریه توضیح می دهند، با کلیک کردن
روی هشتگ مذکور می توانید همه آنها را به صورت یکجا در اختیار داشته باشید. اولین هشتگ علامت
# که از ابتدا متعلق به حوزه فناوری اطلاعات بود، در ادوار مختلف معانی و
کاربردهای متفاوتی به خود گرفت. برای مثال در ابتدای دهه 1970 این علامت
برای آدرس دهی سریع در زبان برنامه نویسی PDP-11 استفاده می شد. در سال
1978، برایان کرنیگان و دنیس ریچی از # در زبان برنامه نویسی C استفاده
کردند تا کلیدواژه های خود را به کمک آن مشخص کنند. پس از گذشت مدتی این
علامت در دستگاه های تلفن برای خاتمه دادن به پیام های صوتی مورد استفاده
قرار گرفت و سپس به صورت رسمی وارد شبکه IRC شد تا تمام کانال ها و موضوعات
این شبکه با علامت مذکور شناسایی شوند. شبکه
IRC باعث شد # بین مردم جهان محبوب تر شود و کریس مسینا یک برنامه نویس
حوزه نرم افزارهای متن باز به این نتیجه رسید که می تواند از آن در شبکه
اجتماعی توییتر استفاده کند تا موضوعات مختلف را با آن علامت گذاری کند. او
نخستین موضوع با این علامت را در 23 آگوست 2007 با این مضمون نوشت:نظر شما
در مورد اینکه از # برای مشخص کردن گروه ها استفاده کنیم چیست؟ این
نقطه آغاز ورود هشتگ به شبکه های اجتماعی بود و اگرچه در ابتدا توییتر آن
را به صورت تخصصی مورد استفاده قرار می داد، اما طولی نکشید که دیگر پلتفرم
ها نیز از آن استفاده کردند تا کاربرانی که هیچ آشنایی با یکدیگر ندارند،
آسان تر بتوانند پیرامون یک موضوع با همدیگر صحبت کنند. 
ایجاد هشتگ اگر
شما هم یکی از اعضای شبکه های اجتماعی هستید، به طور قطع با هشتگ برخورد
کرده اید. پلتفرم های اجتماعی از این کاربرد برای آگاهی بخشی بیشتر در مورد
موضوعات مختلف استفاده می کنند و نتایج حاصل از یک مطالعه جدید نشان داده
است که در 25 درصد موارد موضوعی که هشتگ گذاری شده، به اشتباه در زمینه
دیگر مورد استفاده قرار می گیرد و به همین دلیل بهتر است که نحوه ایجاد
هشتگ به درستی آموخته شود. یک
هشتگ می تواند کلمه معمولی، مخفف، اصطلاح، ترکیبی از عدد و حروف یا عبارت
باشد. اگر قرار است یک جمله یا عبارت را در زمینه خاص هشتگ گذاری کنید،
توجه داشته باشید که ین کلمه از هیچ فاصله ای نمی توان استفاده کرد.
تمامحروف و اعداد باید پشت سر هم نوشته شوند و به جز علامت # که در ابتدای
موضوع مورد نظر قرار می گیرد، می توان داخل آن نیز علایم دیگر را به کار
برد. تمامی هشتگ ها در شبکه های اجتماعی مختلف با علامت # آغاز می شوند و
پس از آن بدون هرگونه فاصله عبارت موردنظر با قانونی که گفته شد، آورده می
شود. تمامی
کاربران اجازه دارند انواع هشتگ ها را با موضوعات متفاوت ایجاد کنند و شما
نیز می توانید یک یا چند هشتگ در زمینه های مختلف داشته باشیدعبارتی که به
این صورت برچسب گذاری شده است می تواند بخشی از یک متن باشد که شما آن را
نوشته اید و از این طریق می کوشید موضوع موردنظر را پررنگ تر جلوه دهید. به
هر حال، هنوز هیچ مرکز پلیس اینترنتی راه اندازی نشده است تا اوضاع هشتگ
ها را ساماندهی کند و به همین دلیل از نظر فنی هیچ محدودیتی برای ایجاد
موضوعات مختلف در این زمینه وجود ندارد. اما برای این کار مطمئن شوید که
موضوع موردنظر شما قبلا هشتگ گذاری نشده باشد و به عبارت دیگر، موضوعی را
با علامت # برچسب بزنید که اختصاصی و واحد باشد و کاربران دیگر را دچار
گمراهی کند. با
توجه به اینکه هشتگ می تواند مخفف یک عبارت یا چند کلمه پشت سر هم باشد،
سعی داشته باشید که این کار را به دقت انجام دهید و موضوعی را درنظر بگیرید
که کاربران برای خواندن آن با مشکل مواجه نشوند. خوانا بودن هشتگ ها از
مهم ترین مواردی است که می تواند خوانندگان زیادی را جمع کند و اطلاعات
مختلف پیرامون آن جمع آوری شود.در
برخی شرایط یک هشتگ برای اتفاق خاصی به وجود می آید که پس از گذشت مدتی
اهمیت خود را از دست می دهد و دیگر مطلبی پیرامون آن نوشته نمی شود که
امکان از بین بردن آن وجود دارد. همچنین برخی مطالب می توانند دو یا چند
هشتگ را شامل شوند که البته گفته می شود این اتفاق خواندن مطلب را دشوارتر
می کند و مخاطب را با مشکلات فراوان مواجه می کند.
هشتگ های ارزشمند نتایج
حاصل از آخرین مطالعات نشان داده است 70 درصد هشتگ های موجود در شبکه های
اجتماعی مختلف را کاربران موبایلی ساخته اند و 30 درصد بقیه نیز از طریق
رایانه های رومیزی و لپ تاپ ها ایجاد شده است. در
توییتر، مطالبی که هشتگ گذاری شده اند، 55 درصد بیشتر از دیگر مطالب
بازنشر می شوند و بیش از 50 درصد کاربران اگر مطلع باشند که هشتگ موردنظر
از طرف شرکت های تبلیغاتی ارایه شده است و برای آنها منفعت دارد، به صورت
مجدد آن را انتشار می دهند. این بررسی که در مرکز Online Circle انجام شده
است، نشان می دهد که کاربران به ترتیب در کشورهای آمریکا، برزیل، بریتانیا،
هلند، مکزیک، کانادا، استرالیا، ژاپن، شیلی و اندونزی بیش از دیگران از
هشتگ استفاده می کنند و موضوعات خود را در شبکه های اجتماعی یا دسته بندی و
علامتگذاری ارایه می دهند. کارشناسان
مرکز Online Circle در بررسی های خود متوجه شدند که چرا کاربران شبکه های
اجتماعی تا این حد به هشتگ گذاری علاقه دارند و ترجیح می دهند موضوع
موردنظر خود را با اتیکت های مجازی متمایز کنند. دلایل این اتفاق در شش بخش
زیر آورده شده است:- از این فرایند استفاده می کنند تا یک موضوع را داغ کنند یا آغاز یک گفت و گوی اینترنتی را باعث شوند.-
از آن برای رقابت هرچه بیشتر استفاده می کنند. زمانی که یک موضوع با #
متمایز می شود، افراد مختلف می توانند در زیرمجموعه آن نظرات خود را اعلام
کنند- فضایی برای میزبانی از گفت و گوهای اینترنتی به وجود می آورند. – می توان از این طریق اطلاعات با موضوع خاصی را به صورت یکجا دریافت کرد. – برای سازماندهی توییت ها و مطالب منتشرشده در شبکه اجتماعی از آن استفاده می شود.- افزایش تعداد هواداران یا دوستان در شبکه های اجتماعی شما
می توانید در سایت های hashtags.org و wthashtag.com هشتگ های رایج و
پربیننده را مشاهده کرده و اطلاعات بیشتری درخصوص معنی و چگونگی استفاده از
آنها کسب کنید.
کامپیوتر شما به چه میزان حافظه رم RAM نیاز دارد؟
حافظه رم
در سیستم کامپیوتری یکی از اجزای اصلی به شمار می رود،اما برخی از کاربران
شاید از کار این سخت افزار به خوبی آگاه نباشند و معیار خرید آنها ظرفیت
بالای آن و داشتن سرعت زیاد باشد.اما میزان واقعی رم مورد نیاز چقدر می
باشد؟و چگونه می توان بیشترین بازدهی از رم موجود در سیستم خود بدست آورد؟
درک ماهیت و عملکرد حافظه رم
بسیار سودمند و کاربردی است. داشتن آگاهی لازم از نحوه عملکرد رم
می‌تواند به خوبی برای شما مشخص کند که سیستم شما چه کاری را می‌تواند به
خوبی انجام دهد و از پس چه کاری بر‌نمی‌آید. 
حافظه رم چیست؟ RAM
یا Random Access Memory گونه‌ای از حافظه برای ذخیره‌سازی داده‌هاست که
اجازه می‌دهد فایل‌ها در مدت زمانی کوتاه نوشته و خوانده شوند؛ بدون اینکه
در این خواندن و نوشتن تقدم و تأخر زمانی اهمیتی داشته باشد. حافظه رم به دلیل سرعت بالای آن در خواندن و نوشتن از سایر حافظه‌ها، از جمله دیسک سخت است. رم
به سیستم شما اجازه می‌دهد با سرعت بالا به داده‌های مورد نیاز دسترسی
داشته باشد و در نتیجه رم تأثیر بالایی بر سرعت عملکرد سیستم شما دارد.
نکته دیگر آنکه رم یک حافظه موقتی است که پس از هر بار راه‌اندازی دوباره
سیستم عامل و یا قطع جریان برق ، تمامی داده‌های ذخیره شده روی آن پاک
می‌شود.این امر از رم یک حافظه
موقت عالی برای ذخیره‌سازی داده‌ها می‌سازد که برای برنامه‌هایی که نیاز به
دسترسی سریع و مداوم به داده‌ها دارند، به کار گرفته می‌شود. برای مثال
اگر از یک واژه‌پرداز برای نوشتن یک متن استفاده کنید، در حالی که مشغول
ویرایش هستید، اطلاعات و داده‌های آن روی رم ذخیره می‌شود تا در حین
ویرایش، بتوانید به شکل زنده همه تغییرات اعمال شده را در آن واحد ببینید. اساسا
دو گونه متفاوت از رم وجود دارد: استاتیک یا ثابت و دینامیک یا متغیر. رم
دینامیک یا DRAM زمان دسترسی حدود ۶۰ نانو ثانیه (یک میلیاردم ثانیه) را
مقدور می‌سازد، در حالی که SRAM یا رم استاتیک زمان دسترسی ۱۰ نانو ثانیه
دارد. با وجود این، DRAM به دلیل هزینه کمتر آن بیشتر مورد اقبال و
استفاده است. رم سیستم شما چقدر است؟ برای
فهمیدن آنکه اکنون سیستم شما از چه میزان رم برخوردار است، کافی است از
روی دسکتاپ خود روی آیکون Computer و یا در Explorer بر This PC کلیک راست
کرده و گزینه Properties را انتخاب کنید. 
این
کار پنجره‌ای باز می‌کند که تمامی اطلاعات سیستم شما را کلی ارائه
می‌کند. در اینجا در ذیل بخشSystem می‌توانید میزان رم سیستم خود را که با
Installed Memory مشخص شده، پیدا کنید. 
نکته
آنکه اگر سیستم عامل شما از نوع ۳۲ بیتی باشد، تنها از ۴ گیگابایت رم و نه
بیشتر پشتیبانی می‌کند و در این حالت، شاید در این پنجره، میزان رم نمایش
داده شده، کمتر از میزان رم نصب شده بر سیستم باشد. همچنین اگر کارت
گرافیک سیستم شما حافظه مخصوص به خود نداشته باشد، از رم سیستم برای انجام
عملیات گرافیکی استفاده خواهد کرد. چگونه بیشترین بازدهی را از رم سیستم داشته باشیم؟ بهترین
کاربران آنهایی هستند که می‌دانند چگونه بیشترین بهره را از رم سیستم خود
ببرند. یک راه استفاده بهینه از رم، بهره‌گیری از قابلیت ReadyBoost است؛
ابزاری که از ویندوز ویستا در دل این سیستم عامل تعبیه شده و می‌تواند از
یک فلش USB به عنوان یک رم اضافی برای سیستم استفاده کند. البته
این ابزار به اندازه خرید یک رم اضافه برای سیستم کاربردی نیست؛ اما یک
راه کار ساده و اساسی و در اغلب موارد پاسخگو و کم هزینه برای افزایش سرعت
سیستم است. به ویژه اگر از یک سیستم بسیار کند رنج می‌برید. راه
دیگر آنکه بیشتر از ابزار Task Manager استفاده کرده و در استفاده از آن
استاد شوید. هرچند این کار پیش پا افتاده به نظر می‌آید، شک نکنید
حرفه‌ای‌ترین کاربران ویندوز کسانی هستند که همواره پنجره Task Manager در
کنار سایر برنامه‌ها در سیستم آنها باز است و مدام پروسه‌ها و عملکرد
سیستم را رصد می‌کنند. 
در
این پنجره ستون Memory بسیار مورد علاقه ماست. اگر متوجه شدید که
نرم‌افزاری بدون هیچ استفاده ضروری در حال بلعیدن حافظه رم است، می‌توانید
بدون هیچ تفکر اضافی آن را بسته و حتی Uninstall کنید. در این مورد به خصوص
بر نرم افزارهای Startup تمرکز کنید. رم مورد نیاز سیستم شما چقدر می باشد؟ امروزه
گویا برای آنکه یک سیستم چابک و سریع داشته باشید که از پس پردازش
نرم‌افزارهای مدرن بر آید، باید رم سیستم را ارتقا دهید. ذکر چند نکته
اساسی برای ارتقای رم سیستم ضروری است. اکنون
با استانداردهای ۲۰۱۵ کف رم مورد نیاز سیستم برابر با ۴ گیگابایت است؛
یعنی به میزانی که سیستم از پس اغلب کارهای پردازشی مورد نیاز کاربر برآید.
اما آنچه به عنوان یک حاشیه امنیت می‌توان ذکر کرد، داشتن ۸ گیگابایت رم
به همراه یک سیستم عامل ۶۴ بیتی است، به ویژه اگر کارت گرافیکی رایانه شما
واجد رم یا حافظه درونی خاص خود نباشد. این میزان رم خیال شما را از بابت
اجرای نرم افزارهای معمول گرافیکی و پردازشی و همچنین اغلب بازی‌های موجود
در بازار راحت می‌کند. 
اما
اگر به شکل ویژه و تخصصی در حوزه نرم‌افزارهای گرافیکی و بازی‌های مدرن
مشغول هستید، قطعا میزان ۱۶ گیگابایت رم چیزی است که به آن نیاز دارید.
بیش از این میزان رم به هیچ عنوان برای سیستم‌های خانگی و حتی شرکتی نیاز
نیست، مگر آنکه هدف خاصی از کار با سیستم مقصود شما باشد.با توجه به
مکانیزم مدیریت رم در سیستم عامل ویندوزتفاوت رم ۱۶ گیگابایت با ۳۲
گیگابایت در یک سیستم خانگی حتی برای انجام چندین پردازش سنگین عملا قابل
احساس نیست .
