از تب روانی چه میزان اطلاع دارید!
در مورد تب روانی چه می دانید آیا این عارضه
به مشکلات روحی و روانی بستگی دارد؟به چه دلیل به این نوع تب ،تب روانی می
گویند چگونه می توان با ان مقابله کرد و راهای پیشگیری از این حالت
کدامند؟روانشناسان در این مورد چه می گویند
تب روانی (Psychogenic fever) حالتی است که
به دنبال استرس و تنش روحی، دمای بخش مرکزی بدن بالا می رود و گاهی تا 41
درجه سانتی گراد نیز می رسد. این حالت معمولا پس از یک شوک عاطفی عمیق یا
تنش روحی رخ می دهد و در زنان جوان شایع تر است. تب روانی که بدون هیچ
عفونتی رخ می دهد، یک بیماری مرتبط با استرس تشخیص داده نمی شود؛ بنابراین
بدون درمان باقی می ماند.
مدیر این تحقیقات معتقد است که باید تاثیر بیماری های روانی بر بدن بیشتر
مورد توجه قرار گیرد و تمام پزشکان از این علایم اگاه باشند.
این مطالعه که توسط محققان دانشگاه کیوشو در ژاپن انجام شده، نشان می دهد
تب روانی در دانش آموزان نیز برای دستیابی نمره بالا دیده می شود.
محققان به پزشکان توصیه می کنند که تمام علایم تب روانی را بشناسند و آن را
با بیماری های فیزیکی اشتباه نگیرند. تب روانی با داروهای متداول تب عفونی
درمان نمی شود و باید به صورت روانی درمان شود.
نتایج این تحقیقات در نشریه Temperature منتشر شده است.
مهارت زندگي/ اول صبح هرگز ايميل خود را چک نکنيد!
برخي افراد در بعضي روزها حتي تا بعد از ناهار هم ايميل‌شان را چک
نمي‌کنند. بدانيد تا وقتي‌که به اتفاقات بيرون اهميت نمي‌دهيد و فقط روي
کارتان تمرکز مي‌کنيد، پيشرفت خواهيد کرد.
وقتي صحبت از ايميل باشد،
اهميت ندادن باعث بازده بيشتر مي‌شود. اگر کار مهمي داريد که مي‌خواهيد در
آن پيشرفت کنيد به اين نکته توجه کنيد: ايميل خود را چک نکنيد. براي اين
حرف دلايلي داريم! با ما همراه باشيد تا سراغ اين دلايل برويم!
اهميت ندادن به نفعتان است… بازدهي را افزايش مي‌دهد
با
خودتان قرار بگذاريد وقتي تازه از خواب بيدار مي‌شويد، در حدود 30 تا 45
دقيقه کارهاي مهم خود را که ديشب با خود قرار گذاشته‌ايد انجام دهيد و بعد
ايميل را چک کنيد، اگر تحمل داشتيد حتي ديرتر. برخي افراد در بعضي روزها
حتي تا بعد از ناهار هم ايميل‌شان را چک نمي‌کنند. بدانيد تا وقتي‌که به
اتفاقات بيرون اهميت نمي‌دهيد و فقط روي کارتان تمرکز مي‌کنيد، پيشرفت
خواهيد کرد.
بهتر است ندانيد که چه کارهايي لازم است انجام شود، ندانيد
کدام سايت امروز تخفيف مي‌دهد و حتي از ويديوي خنده‌داري که دوستتان
برايتان فرستاده خبر نداشته باشيد! اتفاقي نخواهد افتاد! ان چيزي که اهميت
دارد کاريست که برايتان اهميت داشته و ضرورت داشته تا آن روز صبح انجام
دهيد.
هر چيز تازه‌اي که دريافت کنيد، باعث پرت شدن حواستان خواهد شد.
اگر کمي سخت بگيريم حتي مي‌توان صبح به اخبار گوش نداد، تلويزيون روشن نکرد
و در مسير محل کار در ماشين به‌جاي راديو، به کتاب‌هاي صوتي و پادکست‌هاي
آموزشي گوش داد. به خاطر داشته باشيد، شما نمي‌توانيد همه‌چيز را کنترل
کنيد، اما مي‌توانيد حواس‌پرتي‌هاي مخصوص به خود را ايجاد کنيد.
اين برنامه شما نيست
آيا
مي‌دانيد مهم‌ترين کاري که بايد انجام دهيد چيست؟ آيا مي‌دانيد صبح امروز
مي‌خواهيد چه کاري انجام دهيد؟ پس دست‌به‌کار شده و انجامش دهيد! از طرف
ديگر با چک کردن ايميل، شايد به انجام دادن کاري بپردازيد که براي ديگري
است نه خودتان. هر بار که ايميل جديدي را باز کنيد با خود فکر مي‌کنيد آيا
اين ايميل واجب‌تر است يا کارهاي عقب‌مانده‌ي خودم؟ اما در واقعيت چند نفر
از ما واقعاً اين کار را انجام مي‌دهيم؟
و اگر هم انجام ندهيد، چيزهايي
که رويشان کار مي‌کنيد (حتي اگر فقط جواب و اطلاعات دادن باشد) براي ديگران
است نه خودتان. به بياني دقيق‌تر وقتي ايميلي دريافت مي‌کنيد، در حقيقت يک
ليست از کارهايي که بايد براي ديگران انجام دهيد است. چه کسي مسئول وقت
شماست؟ خودتان يا کسي که برايتان ايميل فرستاده؟
بهانه‌اي براي بي‌هدفي
به
اين سؤال جواب دهيد: اصلاً چرا براي اولين کار در صبح، ابتدا ايميلتان را
چک مي‌کنيد؟ معمولاً به خاطر اين است که هرروز صبح، نمي‌دانيم بايد چه کاري
را شروع کنيم.
به طور خلاصه، صبح که تازه بيدار مي‌شويد: ايميلتان را
چک نکنيد ميزتان را مرتب نکنيد و برنامه‌ريزي‌هاي غيرضروري انجام ندهيد تا
بتوانيد روي کارهاي مهم تمرکز کنيد. اگر هر صبح کورکورانه ايميل خود را چک
مي‌کنيد، مشکل اين نيست که وقتتان را با اين کار هدر مي‌دهيد، مشکل اين است
که هنوز تصميم نگرفته‌ايد محدوده مهم شامل چه کارهايي مي‌شود. هنگامي‌که
ليستي از کارهاي مهم نداريد، چک کردن ايميل جاي امور مهم را مي‌گيرد.
واکنش و کارهاي فعالانه
وقتي
ايميلتان را چک مي‌کنيد، بهترين سناريو اين است که در بهترين زمان ممکن چک
کرده باشيد، يعني وقتي تازه يک ايميل مهم به شما رسيده و شما مي‌توانيد
همان لحظه کاري در مورد آن انجام دهيد؛ اما چند وقت يک‌بار اين اتفاق
مي‌افتد؟ به ندرت. بيشتر وقت‌ها يکي از اين دو حالت رخ مي‌دهد: در حالت
نسبتاً خوب ايميل جديدي نداريد که در اين حالت فقط وقتتان را هدر داده‌ايد و
بايد کمتر آن را چک کنيد.
در حالت دوم معمولاً اين‌طور نيست نه؟ گاهي
با باز کردن ايميل کارهاي بيشتري را بايد انجام دهيد و چون در حال و هواي
صندوق ايميلتان هستيد، به جاي رسيدن به کار اصلي مي‌خواهيد همه را جواب
بدهيد. به‌غيراز تعيين کردن دستور کار، ايميل فرد را وادار مي‌کند بدون
توجه به اهميت واقعي کارها، سريعاً به انجام آن‌ها بپردازد.
بهتر است
کارها را فعالانه و بر اساس اهميت انجام داد، نه صرفاً به خاطر اينکه در
بالاي صندوق ايميلتان قرارگرفته‌اند. کارهاي بيهوده را کنار بگذاريد و به
کارهاي پربازده بپردازيد.
جست‌و‌جو براي بهانه
وقتي
کورکورانه ايميل، حساب توييتر يا فيس‌بوک خود را چک مي‌کنيم (به‌طورکلي
زماني را که در اينترنت هدر مي‌دهيم) در حقيقت به دنبال چيز خاصي
نمي‌‌گرديم، فقط دنبال بهانه‌اي هستيم تا کاري را که مي‌دانيم بايد انجام
بدهيم عقب بيندازيم.
به دنبال بهانه‌اي مي‌گرديم تا بعداً بتوانيم به
خود بگوييم: اگر کار مهم خودم را انجام ندادم، چون بايد به دوستم براي
نوشتن گزارش کمک مي‌کردم يا بايد براي دوستم تحقيق مي‌کردم.
به اين دام
گرفتار نشويد، خودتان را گول نزنيد و از ايميل به عنوان بهانه‌اي براي شکست
خوردن استفاده نکنيد. براي فرار کردن از کاري که بايد انجام دهيد، ايميل
خود را چک نکنيد. کاري که در دست داريد را درک کرده و انجامش دهيد، چراکه
قرار نيست جايي برود.
محدوديت زمان وجود ندارد
جلسات به
هدر دادن وقت افراد مشهور شده‌اند، اما معمولاً مي‌دانيم که چقدر طول
مي‌کشند. اگر از شما بپرسم که بعد از باز کردن صندوق ايميل مي‌خواهيد چه
قدر زمان برايش اختصاص دهيد، احتمالاً نمي‌دانيد و يا زمان لازم را دست‌کم
مي‌گيريد.
مشکل اينجاست که فقط چک کردن صندوق ايميل يک دقيقه زمان
مي‌خواهد، اما مي‌توانيد در درياي کارهايي که بعد از باز کردن هر ايميل به
وجود مي‌آيد غرق شويد و نمي‌توان زمان لازم براي انجام اين کارها را حدس
زد.
بعضي روزها بعد از چک کردن ايميل به‌قدري درگير مي‌شويد که تا بعد
از ناهار هم نمي‌توانيد سراغ کارهاي ديگر برويد. هر شخص در طول روز ساعات
پربازده مشخصي دارد، نگذاريد که با ايميل‌ها سرتان شلوغ شود و زمان خاصي را
برايش در نظر بگيريد.
باعث به وجود آمدن توقعات مي‌شود
ديده شده که بسياري مردم مي‌گويند ولي من بايد ايميل‌هايم را جواب بدهم! از من انتظار دارند که اول صبح جوابشان را بدهم!
اول
از همه اين گفته زياد باورپذير نيست. تعدادي ايميل وجود دارند که پاسخي
سريع و کوتاه مي‌طلبند، اما تعدادشان بسيار کمتر از آن است که فکر مي‌کنيد؛
و دوم اينکه بياييد به سادگي قبول نکنيم که انتظار جواب داشتن، تنها
گزينه‌ي موجود است. به نظرتان چرا اين‌طور است؟
آيا مي‌دانيد چرا مردم
انتظار جواب دادن ايميل از شما در صبح را دارند؟ احتمالاً به خاطر اينکه هر
صبح جوابشان را داده‌ايد و اين توقع را در آن‌ها به وجود آورده‌ايد. هرچه
بيشتر ايميلتان را چک کنيد و زود پاسخ بدهيد، مردم بيشتر از شما انتظار
خواهند داشت. فقط دست از اين کار برداريد و ديگر انتظاري وجود نخواهد داشت.
نگران حرف‌هاي مردم نباشيد، بعد از يکي دو هفته کسي توجه نخواهد کرد.
شايد
برخي از شما بگوييد اما من اين‌گونه با اعضاي تيمم در ارتباط هستم! يا
بايد جوابي بگيرم تا بتوانم کار بعدي را شروع کنم! و اين قابل‌درک است. اگر
بايد محتواي صندوق ايميلتان را چک کنيد بهتر است خودتان را محدود کنيد.
پيشنهاد مي‌شود که قوانين زير را دنبال کنيد:
فقط به دنبال چيزي که منتظرش بوديد بگرديد. در ايميل به دنبال موضوعي خاص، از شخصي خاص باشيد. به دنبال مهم‌ترين باشيد.
ايميل‌هاي کم‌اهميت را جدا کنيد. از طريق فيلترها و قوانين در Outlook يا کلاً استفاده از آدرس‌هاي ايميل متفاوت. با اين روش حتي به صندوق ايميلتان وارد نخواهند شد.
محدوديت زمان تعيين کنيد.
با خود قرار بگذاريد که مثلاً هر 5 دقيقه يک‌بار به دنبال ايميل موردنظر
بگرديد و از قبل تصميم بگيريد که اگر ايميل موردنظر در هرکدام از شرايط
موجود بودن، نبودن يا ناقص بودن قرار داشت، چه کاري را انجام خواهيد داد.
