جملاتی درباره ی قرآن
رسول اکرم (ص):
هیچ دیده ایی نیست که از خواندن قرآن اشکش
سرازیر نشود مگر این که روز قیامت روشن شود.
قرآن را روشن و شمرده بخوانید و مانند شعر تند و
بریده بریده نخوانید. در مطالب شگفت انگیزش تامل کنید و دل ها را با آن نیشتر زنید
و تمام سعی شما این نباشد که سوره را به آخر برسانید.
امام علی
(ع):
قرآن فصل و جداکننده است و شوخی و بیهوده
نیست. گویای به روش و سنت عدالت و دستور دهنده به فضیلت
است.
قرآن نور روشنایی است برای کسی که بدان
روشنایی خواهد و گواه است برای کسی که با او به ستیزه برخیزد و پیروزی است برای کسی
که بدان احتجاج کند.
در آیات قرآن تدبر کنید و از آن عبرت آموزید
زیرا که قرآن رساترین پندها و عبرت هاست.
امام خمینی(ره):
قرآن غنی ترین کتاب های عالم است.
سرکو ویلیام( شخصیت مشهور انگلیسی):
به گفته ی تمام خاورشناسان دنیا ، قرآن به منتهای درجه ی فصاحت و بلاغت
نازل گشته است و سبک و اصول انشاآن به پایه ی اعجاز رسیده.
پروفسور واشنگتن
ایرونیک:
قرآن کتابی است که از خدود اقیانوس اطلس تا
نهر کاشمر مردم را در زیر سایه ی خود ، سعادتمند نگه داشته است. قرآن حاوی بالاترین
مبادی و با ارج و سودمندترین آنهاست.
راکستون:
سالیان درازی در جستجوی حقیقت بودم تا این که
حقیقت را در اسلام یافتم ، سپس قرآن مقدس را دیدم و شروع به خواندن آن کردم .این
کتاب بود که تمام پرسش های مرا جواب گفت. قرآن ابهت و ترس به انسان الهام می کند و
در عین حال ثابت می نماید که هر چه می فرماید راست
است.
پروفسور رابرستون (کشیش
اسکاتلندی):
قرآن مقدس در مورد دورویی ، کینه، نکبر، غرور
، بی عدالتی و انواع آن بسیار سختگیر و در مورد صفات نیک از قبیل صبر ، حق شناسی ،
صداقت و ترس از خدا بسیار مصر و جدی است.
روبرستون سمیث(مستشرق
اسکاتلندی):
از بهترین لذتها ، تنها این است که پیامبر با
قرآنش آمد در حالی که این کتاب ، نشانه ای از بلاغت و دستوری است بر شرایع ، نماز و
دین در آن واحد.
لیبون(دانشمند
فرانسوی):
در عظمت و جلال قرآن همین بس که گذشت 14 قرن
از نزول آن نتوانسته کوچکترین خللی در آن ایجاد کند. اسلوب بیان و کلمات قرآن چنان
تازه و شیرین است که گویی دیروز پیدا شده است.
آشفته حالی
عزیزدلم سلام!
این یک نامه نیست،
زیرا که مقصود،همان که تو باشی،
هیچ گاه نخواهی اش خواند!
یا حتی همین مقصود بودنت را نخواهی دانست!
پس،تنها می نویسم که بماند!
عزیزدلم بخاطر عشقی که به من چشاندی،
از تو ممنونم…
عشقی ناب،عمیق و بی مانند!
عشق اول!
عزیزدلم هیچ میدانستی که تو عشق اول من شدی؟
چه کسی باور میکرد آن همه عقلانیت که سالها در من جا خوش کرده بود،
با خنک نسیمی که بر موی تو بنوازد،به آنی،از هم بپاشد!
من مجسمه ای بودم متشکل از سه دهه منطق!
و این اسطوره ی استدلال!
یک روز با اولین نگاه تو،
اولین توجه تو،
اولین لبخند تو، فرو ریخت!
عزیزدلم تو به من اثبات کردی کوهی از عقلانیت هم ناتوان است
از مقابله ی با عشق،
وقتی که عشق بخواهد!
تو بزرگترین حسرت زندگی مرا پایان دادی،
حسرت عاشق شدن!
و من بخاطر این لطف از تو ممنونم!
عزیزدلم بخاطر رنگ خوشی که به دنیای من زدی،
از تو ممنونم…
بخاطر نگاه های گاه و بی گاهت،
بخاطر لبخندهای شیرینت،
بخاطر نفس کشیدنت حتی،
از تو ممنونم…
عزیزدلم با اینکه از نماندت دلگیرم
از رفتنت
از آمدن،اما رفتنت،
باز،از تو ممنونم…
عزیزدلم هرچند من عاشقت نبودم و تو عاشقم کردی،
هرچند من ندیده بودم تورا و به من اگر بود،
تا آخر دنیا هم این حواس پرتم،جمع تو نمیشد،
هرچند تو به خواست خدت آمدی و ذره ذره حواسم را جمع کردی و چسباندی و…
دریک آن ،بلعیدی!
هرچند تو خواستی که من عاشقت شوم
و این گونه به من اثبات شد که خواستن،توانستن است
از تو ممنونم…
عزیزدلم یادت هست حواسم را که بلعیدی،تازه تو را دیدم
تورا که دیدم،تو به من توجه دادی و من از توجه ات،حرف گرفتم
حرف که زدی،نگاهم که خیره ات شد،چشمانت را که چشیدم،
لبخند زدی…و من از خود بی خود شدم!
عزیزدلم
میدانم و میدانی که تو میدانستی نخواهی ماند،اما آمدی!
میدانستی که ندیده امت،اما عاشقم کردی!
میدانستی که در بی تویی،ویرانم،اما رفتی!
با این حال از تو ممنونم…
عزیزدلم بخاطر تمام دانسته هایت حتی،
از تو ممنونم…
بخاطر این آمدن،اما رفتن،
از تو ممنونم…
بخاطر تمام روز های قشنگ زندگیم،
بخاطر قشنگ ترین روز های زندگیم،
از تو ممنونم…
عزیزدلم
عزیز دل من…
بخاطر این آشفته حالی
بخاطر عشق
از تو ممنونم…
