6 ماده ضدعفونی کننده طبیعی

thumbnail

معرفی مواد ضد عفونی کننده طبیعی

بریدگی، خراش، آفت، گلودرد و …، در همه این موارد بدن نیاز به ضدعفونی
شدن دارد. اگر شما هم جزو افرادی هستید که ترکیبات طبیعی را می پسندید، این
مطلب به دردتان می خورد.

در برخی از زخم های پوستی نیازی نیست سراغ بتادین بروید و یا اینکه برای
تسکین گلودرد از داروهای شیمیایی استفاده کنید. با کمک گیاهان و مواد
طبیعی می توانید تمام این مشکلات را برطرف کنید.

لیموترش

  1- آب لیموترش
لیمو ترش حاوی ترکیبات مغذی است و یک ماده ضدعفونی کننده ی خوب و طبیعی
محسوب می شود. این میوه ترش از تکثیر میکروب هایی که برای انسان خطرساز
هستند، جلوگیری می کند.

 به چه کار می آید؟
آب لیموترش ضدعفونی کننده و التیام بخش است و برای ضدعفونی کردن بریدگی های
جزیی و خراش های روی پوست و در کل مشکلات جزیی پوستی موثر است. این میوه
ترش و پرخاصیت در تسکین گلودرد نیز خوب عمل می کند.

برای خراش های جزیی روی پوست
چند قطره آب لیموترش را به طور مستقیم روی خراش پوستی بریزید تا کاملا ضدعفونی شود.
روغن درخت چای، یک ضدعفونی کننده طبیعی و موثر است. این گیاه ضدباکتری،
ضدویروس، ضدعفونی کننده و افزایش دهنده قدرت سیستم ایمنی بدن است

برای آفت و گلودرد
آب لیموترش را با کمی آب ولرم مخلوط کرده و هر روز چند مرتبه با آن غرغره کنید تا علائم گلودرد و آفت دهان به طور کامل از بین برود.

 برای آکنه
هر شب بعد از تمیز کردن پوست، مقدار کمی آب لیموترش را فقط روی آکنه ها بمالید.

 ماده ضدعفونی کننده طبیعی,دارو های گیاهی ضدعفونی کننده

  2- آویشن
روغن گیاهی آویشن حاوی دو ترکیب قوی به نام تیمول و کارواکرول است که خواص ضدعفونی کنندگی و ضدباکتریایی به آویشن می دهند.

 به چه کار می آید؟
آویشن به کمک برخی از ترکیبات معطر خود باعث دفع برخی از ویروس ها، باکتری
ها، میکروب ها و قارچ ها می شود. قرقره کردن با آویشن برای تسکین گلودرد و
یا رفع آفت دهان بسیار موثر است.

روش استفاده
یک قاشق چایخوری آویشن را با یک فنجان آب جوش به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید
و اجازه دهید دم بکشد. محلول را صاف و خنک کنید. روزانه چندین مرتبه با دو
قاشق غذاخوری از این محلول قرقره کنید.

ماده ضدعفونی کننده طبیعی,دارو های گیاهی ضدعفونی کننده

 3- سرکه سیب
سرکه سیب نیز خواص ضدعفونی کنندگی دارد و از رشد و تکثیر میکروب ها پیشگیری می کند.

 به چه کار می آید؟
می توانید از سرکه سیب برای رفع آکنه (به عنوان ضدعفونی کننده پوست و کاهش
دهنده چربی پوست اضافی)، تسکین گلودرد، ضدعفونی کردن دهان، رفع سرماخوردگی،
سرفه و سینوزیت استفاده کنید.

 برای آکنه
اگر پوست چربی دارید و از آکنه رنج می برید، می توانید سرکه سیب را با کمی
آب ولرم مخلوط کرده و روی مناطق دارای آکنه بزنید. اجازه دهید به مدت 10 تا
15 دقیقه بماند و سپس پوست را بشویید.

 برای گلودرد
یک قاشق سرکه سیب را در یک لیوان آب ولرم ریخته و روزانه به مدت 2 تا 3 بار قرقره کنید.

برای بهداشت دهان و دندان
یک قاشق سرکه سیب را در یک لیوان آب ریخته و مانند دهانشویه استفاده کنید.

 برای مقابله با سرفه، سرماخوردگی و سینوزیت
در یک لیوان آب (حداقل 100 میلی لیتر) دو قاشق چایخوری سرکه سیب و دو قاشق
چایخوری عسل بریزید و حل کنید. قبل و یا حین غذا از این نوشیدنی بنوشید.

ماده ضدعفونی کننده طبیعی,دارو های گیاهی ضدعفونی کننده

  4- روغن گیاهی درخت چای
روغن گیاهی درخت چای، یک ضدعفونی کننده طبیعی و موثر است. این گیاه
ضدباکتری، ضدویروس، ضدعفونی کننده و افزایش دهنده قدرت سیستم ایمنی بدن
است.

 به چه کار می آید؟
این گیاه برای درمان آفت، گلودرد، جوش های کوچک و ورم لثه موثر است.

برای درمان آفت
یک قطره روغن گیاهی درخت چای را روی یک گلوله پنبه آغشته کرده و روزانه دو تا سه بار (به مدت یک هفته) به آفت ها بزنید.

 برای رفع ورم لثه و دیگر مشکلات دهان
یک تا دو قطره روغن گیاهی درخت چای را با سه تا پنج قطره روغن زیتون مخلوط کنید و روزانه دو مرتبه به آرامی روی لثه ها بزنید.

 برای جوش
یک تا دو قطره از این روغن را با یک گلوله پنبه روی جوش ها بزنید.

 برای رفع گلودرد
دو قطره روغن درخت چای را روی یک قاشق چایخوری عسل چکانده و در دهان
بگذارید تا عسل آب شود. این کار را روزانه سه مرتبه انجام دهید تا علائم
گلودرد از بین برود.

ماده ضدعفونی کننده طبیعی,دارو های گیاهی ضدعفونی کننده

   5- عسل
استفاده موضعی از عسل برای ترمیم زخم ها و خراش های پوستی فوق العاده است،
به خاطر اینکه به بازسازی و احیای سلول ها کمک می کند. عسل باعث ضدعفونی
شدن زخم ها نیز می شود.

 به چه کار می آید؟
برای جای سوختگی های جزیی و التیام جای خراش و زخم های جزیی مفید است.

 روش استفاده
یک لایه نازک از عسل را روی زخم خشک بمالید و با گاز استریل نازک ببندید، به طوری که زخم هوا بخورد.

برای جوش خوردن جای زخم های ناشی از بریدگی می توانید عسل را با کمی زردچوبه مخلوط کرده و روی زخم بگذارید.

این کار علاوه بر ضدعفونی کردن زخم باعث جوش خوردن سریع و درمان آن می شود.

ماده ضدعفونی کننده طبیعی,دارو های گیاهی ضدعفونی کننده

6- روغن گیاهی اوکالیپتوس
اکالیپتوس برای ضدعفونی کردن مجاری تنفسی و همچنین مجاری ادراری موثر است.
ترکیب اصلی اسانس آن به طور مستقیم روی مجاری هوایی فوقانی، گلو و برونشیت
ها تاثیر می گذارد.

 به چه کار می آید؟
اوکالیپتوس برای درمان برونشیت، زکام، سرفه، سرماخوردگی و سینوزیت موثر است.

 برای برونشیت، سرفه و زکام
3 تا 4 قطره روغن گیاهی اوکالیپتوس را با کمی روغن زیتون یا بادام شیرین
مخلوط کرده و روی قفسه سینه یا پشت بمالید. این کار را به مدت 4 تا 6 روز و
هر روز سه مرتبه انجام دهید.

 برای سرماخوردگی و سینوزیت
دو قطره روغن گیاهی اکالیپتوس را با کمی روغن زیتون یا بادام شیرین مخلوط
کرده و به گردن و پشت گردنتان بمالید. این کار را روزانه سه مرتبه تکرار
کنید.

هشدار
مصرف روغن های گیاهی برای خانم های باردار، شیرده و همچنین کودکان زیر سه سال ممنوع است.



طب سنتی برای هر فصلی توصیه ای دارد

در متن زیر به برخی از آثار آب و هواهای مختلف بر سلامتی افراد از نظر طب سنتی اشاره می کنیم.

– هوای گرم: هوای گرم باعث لاغر و زرد شدن صورت و سوختن خلط ها در بدن می شود. منافذ بدن را باز می کند، لذا باعث افزایش تعریق
و در نتیجه کاهش ادرار می شود. به سبب این ویژگی ها تمامی قوای فرد را
تضعیف می کند، تشنگی فرد را بیشتر می کند و میل به غذا را کاهش می دهد.
در کل هوای گرم برای هیچ بدن سالمی منفعت ندارد، ولی در افرادی که به بیماری های ناشی از مزاج سرد مثل لقوه، قلنج و تشنج مبتلا هستند، مفید واقع می شود.

– هوای سرد:
در مقایسه با هوای گرم، هوای سرد برای حفظ سلامتی افراد سالم مفیدتر است،
چرا که بدن را استوار می کند و منافذ بدن را می بندد، لذا حرارت را در بدن
حفظ می کند، غذا بهتر هضم می شود و میل فرد به غذا بیشتر شده و بیماری های
گرم بهبود می یابند. در هوای سرد رطوبت ها به عرق تبدیل نمی شوند، پس در
بدن تجمع می یابند. ادرار بیشتر شده و اجابت مزاج کمتر می شود.

– هوای مرطوب: رطوبت را در بدن نگه می دارد و برای افراد لاغر و خشک مزاج مفید است. به علاوه پوست را نرم و روشن می کند.

توصیه های طب سنتی برای فصول مختلف سال

بهار

تعریف
منجمان و طبیبان طب سنتی از فصل بهار متفاوت است. از نظر این طبیبان فصل
بهار نزدیک به 50 روز (کمتر از دو ماه) است و در واقع برهه ای از سال است
که مردم کشورهای معتدل نیازمند پوشیدن لباس گرم به علت سردی هوا و یا خنک
کردن هوا به علت گرمی آن نباشند.

هوای گرم و خشک تابستان باعث از بین رفتن آب بدن و باعث افزایش امراض گرم و خشک مثل تب می شود

این
زمان ابتدای سبزی و خرمی زمین است و گیاهان و گل ها با شروع این فصل رشد
می کنند. حیوانات و انسان ها به علت فرا رسیدن هوای معتدل، به شادی و سرور
می پردازند.

اطبای طب سنتی برای حفظ تندرستی در این فصل چند توصیه دارند:

1- پاکسازی بدن

طبق
نظر حکیمان طب سنتی در فصل زمستان خلط ها در بدن منجمد شده و تجمع می
یابند. با آغاز گرما در فصل بهار، این مواد جریان یافته و به عروق و اعضای
مختلف می ریزند. این حرکت می تواند موجب برخی از بیماری ها شود. به همین
دلیل روش های گوناگونی برای پاک کردن بدن از این مواد توصیه شده است،
مانند:

الف) فصد یا رگ زدن (باز کردن منفذی کوچک در دیواره رگ به وسیله نیشتر که باعث خروج اخلاط فاسد همراه با خون می شود). بهار مناسب ترین فصل جهت فصد است.

ب) قی کردن

ج) ایجاد اسهال

2- تغذیه

الف)
همان طور که ذکر شد در فصل زمستان خلط ها در بدن جمع شده اند، پس در بهار
بدن ما به غذای کمتری نیاز دارد. از سوی دیگر دستگاه گوارش در بهار گرم می
شود و قوه هاضمه قوی می گردد. پس نباید خالی بماند. بنابراین توصیه می شود
در این فصل بیشتر از غذاهای «مُزَوره» استفاده کنیم که ارزش غذایی کمی
دارند.

ب) در بهار باید از خوردنی ها و آشامیدنی های گرم و تر،
فعالیت بدنی و استحمام بیش از حد اجتناب کنیم، چون مزاج بهار «گرم و تر»
است و این اقدامات نیز بدن را گرم و تر می کنند و می توانند باعث بیماری
های گرم و تر شوند.

ج) باید از خوردن غذاهای شور، تلخ، تند و یا
حاوی گوشت زیاد پرهیز کرد و از شربت های خنک مثل شربت غوره، انار و سکنجبین
بیشتر استفاده کرد.

3- فعالیت بدنی

فعالیت
بدنی باید در حد متوسط باشد. اگر ورزش و فعالیت سنگین انجام دهیم، گرمای
زیادی در بدن تولید می شود که موجب حرکت خلط های فوق الذکر در بدن می گردد.
به علاوه فعالیت بدنی کم نیز فایده ای برای بدن ندارد.

4- لباس

در
کشورهایی که بهار در آن کمی سرد است، لباس پنبه ای مناسب است. اما در
کشورهایی مثل هند که بهار کمی گرم است، بهترین لباس پوست سنجاب است. کرباس
نرم نیز توصیه شده است.

تابستان

هرچند منجمین تابستان را
از شروع تیر تا پایان شهریور می دانند، اما از نظر طب سنتی ایران، تابستان
مدتی از سال است که در آن هوا گرم است و مردم محتاج به خنک کردن خود هستند.

تابستان مزاجی گرم و خشک دارد، البته این توصیف تنها در کشورهایی
مثل ایران و عربستان صحت دارد که در تابستان باران نمی بارد، ولی در
هندوستان و نواحی ساحلی تابستان گرم و تر است.

هوای گرم و خشک
تابستان باعث از بین رفتن آب بدن و باعث افزایش امراض گرم و خشک مثل تب می
شود، به ویژه اگر فرد جوان باشد. مزاج جوانان گرم و خشک است و اگر فعالیت
بیش از حد داشته باشند، آب بدنشان از بین می رود. همچنین منطقه گرم و خشک
احتمال ابتلا به این دسته از بیماری ها را افزایش می دهد.

در
پاییز باید از استحمام با آب سرد خودداری شود، چرا که آب سرد مسدودکننده
منافذ بدن است و در نتیجه مواد زاید تبخیر نمی شوند و در بدن تجمع یافته،
باعث بیماری های مثل سرماخوردگی می شود

البته گرم و خشک بودن هوا
در افراد مسن که مزاجی سردتر دارند، باعث کاهش مشکلات می شود. به خصوص
امراض سردتر مثل بیماری های روماتیسمی و انواع ورم ها در تابستان کمتر رخ
می دهند.

اطبای طب سنتی برای حفظ تندرستی در این فصل چند توصیه دارند:

1- پاکسازی بدن

الف)
اگر فرد می تواند به راحتی قی کند، مکرر قی کند، چون در تابستان حرارت
غالب است و حرارت تمایل به سطح دارد، حرارت در عمق بدن کم می شود، پس قوه
هاضمه تضعیف می شود. در نتیجه خارج کردن خلط های باقیمانده ضروری است.

ب) اگر قی میسر نباشد، می توان از ملین هایی مثل آب میوه ها استفاده کرد.

ج) حتی المقدور فصد صورت نگیرد و اگر لازم شد، در حد اعتدال باشد.

2- تغذیه

در
تابستان کمتر بخورید و بیاشامید. غذاها و آشامیدنی ها در تابستان باید خنک
باشند و همان طور که ذکر شد، قوه هاضمه در این فصل تضعیف می شود، پس باید
از غذاهایی استفاده کرد که راحت هضم می شوند.

مصرف این میوه ها و
شربت ها در تابستان توصیه شده است: میوه هایی مثل گیلاس، آلو و آلوچه،
خیار، خربزه، هندوانه، شیرخشت، هلیله زرد، شربت ریواس، آب عشقه، آب میوه
ها، سکنجبین و شربت لیمو.

3- فعالیت بدنی

الف) وزش باعث افزایش گرما و کاهش آب بدن می شود، پس باید کمتر ورزش کرد و وقت بیشتری را به استراحت در هوای خنک و کنار آب روان اختصاص داد.

ب)
در فصل تابستان رفتن به مناطقی که هوای خنک و مرطوب دارند، به ویژه در
افرادی که مزاج گرم و خشک دارند بسیار مفید است. البته سفر در هوای گرم می
تواند بسیار مضر باشد. لذا بهتر است در چنین مواردی فرد خود را تا حد امکان
از گرما و آفتاب دور نگه دارد.

ج) در تابستان از حمام گرم بپرهیزید.

4- لباس

بهترین لباس در این فصل، لباس نخی است. چرا که نخ از خنک ترین پارچه ها است و به بدن نمی چسبد. به ویژه اگر نخ کهنه باشد، نرم تر و مناسب تر است.

پاییز

در
پاییز مزاج سرد و خشک غالب است و این مزاج ضد مزاج خون که گرم و تر است می
باشد؛ لذا در این فصل خون کمتر ساخته می شود. در این فصل به علت تفاوت
شدید و ناگهانی بین هوای گرم نیمروز و هوای سرد بامداد و شب بیماری های
زیادی بروز می کنند.

اطبای طب سنتی برای حفظ تندرستی در این فصل چند توصیه دارند:

1- پاکسازی بدن

برای
دفع خلط های تجمع یافته ای که در اثر حرارت تابستان تغلیظ شده اند، توصیه
به انجام استفراغ شده است، چرا که اگر این خلط های غلیظ شده، از بدن خارج
نشوند، در زمستان فاسد خواهند شد.

الف) قی کردن در پاییز منع شده
است، چون بدون آنکه توان دفع اخلاط فوق الذکر را داشته باشد، باعث حرکت و
جریان یافتن این اخلاط می شود.

ب) بهترین راه حل، فصد یا اسهال با مواد مسهل ضعیف است.

2- تغذیه

الف)
همان طور که ذکر شد، در این فصل اخلاط غلیظ در تابستان باقی مانده اند و
از طرفی قوای بدن به علت گرمای شدید تابستان تحلیل رفته است. بنابراین در
پاییز باید از مصرف غذاهای شکم پرکن خودداری کرد.

ب) مصرف مواد غذایی گرم و تر به علت خشکی مزاج پاییز توصیه می شود، چرا که بدن را با توجه به مزاج سرد و خشک فصل به تعادل می رساند.

ج) همچنین غذاهای شور و نمک سود و گوشت صید، به علت خشکی زیاد نباید مصرف شوند.

د) استفاده از نوشیدنی هایی مانند گل شکر، آب انار و آشامیدنی های مفرح (خوش بو) توصیه شده اند.

3- فعالیت بدنی

الف)
در این فصل خوابیدن در مکان سرد و برهنه نمودن سر و کم پوشیدن لباس توصیه
نمی شود، زیرا همان طور که گفتیم تغییرات دما دراین فصل زیاد است و در کل
باید از گرمای نیمروزی دوری کرد.

ب) در پاییز باید از استحمام با آب
سرد خودداری شود، چرا که آب سرد مسدودکننده منافذ بدن است و در نتیجه مواد
زاید تبخیر نمی شوند و در بدن تجمع یافته، باعث بیماری های مثل سرماخوردگی
می شود.

ج) دراین فصل از خوابیدن با شکم پر بپرهیزید، چرا که غذاها به علت قوت و حرارت پایین بدن دیر هضم می شوند.

زمستان

مزاج
زمستان سرد و مرطوب است. سرما به دلیل فاصله زیاد زمین از خورشید است و
رطوبت و نمناکی هوا به دلیل بارش برف و باران به وجود می آید. البته در
سرزمین هایی مثل هند و بنگلادش که در زمستان بارندگی ندارند، شرایط متفاوت
است.

زمستان باعث زکام، آبریزش بینی، سرفه و به طور کلی بنا به
اصطلاح حکمای طب سنتی باعث افزایش امراض بلغمی می شود. در حقیقت در صورت
سالم بودن اعضای قفسه سینه نظیر ریه، رطوبت از مجاری بینی و دهان خارج می
شود و در غیر این صورت درگیری ریوی، دندان، گوش و سایر اعضا رخ می دهد.

اطبای طب سنتی برای حفظ تندرستی در این فصل چند توصیه دارند:

1- پاکسازی بدن

هر
فردی در این فصل بیمار شود، باید بلافاصله مواد زاید را از بدن دفع کند،
چرا که به علت سرما منافذ بسته هستند و مواد خود به خود دفع نمی شوند. به
ویژه استفاده از مسهل ها در این فصل توصیه شده است.

2- تغذیه

در
این فصل توصیه به مراقبت بیشتر و تناول غذا به طور کامل شده است. مصرف
آبگوشت، گوشت سرخ کرده، کباب و امثال آن همراه با دارچین توصیه می شود.



ویدیو : 6 ماده ضدعفونی کننده طبیعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Back To Top
free html hit counter