نکاتی در رابطه با پستان های زنان و دختران
– رشد پستان: پستان یک زن ۲۰ ساله شامل چربی، غدد شیری و ماده ای به نام کولاژن یا کلاژن است (که باعث پیوند بافتها به هم و سفت نگه داشتن پستان
می شود). اما به تدریج با بالا رفتن سن، غدد شیری و کولاژن تحلیل رفته و
جای خود را به چربی بیشتر می دهد و این چربی اضافی باعث افتادن پستانها می شود. راهی برای جلوگیری از این روند نیست ولی پوشیدن سینه بندی که زیرش سیم دارد روند افت پستانها را کند می کند.
۲- وزن پستانها: اگر وزنتان بالا رفته و پستانهایتان بزرگ شده اند گناه وزن اضافی را به گردن آنها نیندازید. یک جفت پستان سایز یک چهارم A پوند، سایز B نیم پوند، سایز C سه چهارم پوند وD یک پوند وزن دارد.
۳- پوست پستان: پوست ناحیه پستان
به خاطر کشیده شدن آن بسیار نازکتر از پوست بقیه بدن است و به همین خاطر
سریعتر دچار خشکی می شود. حتما با استفاده از یک کرم سفت کننده پستانها
را مرطوب نگهدارید. این کرمها باعث تحریک کولاژن و الاستین شده و حاوی
عنصر ضد اشعه ماوراء بنفش و عنصر رتینول (ضد چروک) هستند. در عین حال از
کرمهای مرطوب کننده معمولی مثل وازلین و آکوافور هم غافل نشوید.
۴- مو روی پستان: تقریبا همه زنها چند تاری مو (بین ۲ تا ۱۵ تار) روی پستان و نوک پستان دارند. قانون کلی این است که هر چه رنگ موی سر و پوست تیره تر باشد، احتمال داشتن مو روی نوک پستان
بیشتر است. اگر این موها آزارتان می دهد، می توانید هر چند وقت یک بار موم
بیندازید. اما اگر چند تار مو بیشتر نیست، استفاده از موچین راحت تر است.
اول با الکل اطراف موها را ضدعفونی کنید. موها را با موچین بردارید و بعد
با یک محلول ضد باکتری ماساژ دهید. با این کار یکی دو هفته ای از شر موها خلاص خواهید بود.
۵- نوک پستان: اندازه و شکل نوک پستان آدمها با هم تفاوت دارد. جهت آنها هم متفاوت است. نوک پستان می تواند سر بالا، سرپایین، به چپ، یا به راست باشد. حتی جهت نوک دو پستان بعضی از زنها با هم متفاوت است. همه این ها بستگی به نوع رشد هاله تیره دور نوک پستان دارد.
۶- سیکل پستانها: تغییر در میزان هورمونهای بدن باعث تغیر حالت مداوم پستانها است. در روزهای اول پس از عادت ماهانه به خاطر توازن هورمونها بافت پستان از همیشه نرم تر است. در میانه دوره به خطر هورمون استروژن پستانها حساستر می شود و بالاخره در هفته قبل از عادت ماهانه به خاطر میزان بالای پروژسترون پستانها متورم و کمی دردناک می شود. در ای حالت اگر خیلی اذیت می شوید می توانید از یک مسکن استفاده کنید و مصرف چای و قهوه را کم کنید.
۷- زمان مراجعه به دکتر: اگر نوبت معاینه پستانهایتان رسیده است، بهترین موقع همان هفته اول پس از عادت ماهانه است چون پوست پستان نرمتر است و اگر غده یا رشد غیر عادی وجود داشته باشد تشخیص راحت تر است.
۸- جراحی پلاستیک پستان: تابحال حدود ۲ میلیون زن در آمریکا پستانهایشان را جراحی پلاستیک کرده اند و هر سال هم ۲۵۰ هزار نفر به این تعداد افزوده می شود. متوسط سن زنانی که جراحی می شوند ۳۴ است. ۹۰ درصد پس از زایمان این کار را می کنند و اکثرا دو سایز پستانهایشان را بزرگ می کنند. حدود ۶ درصد از کسانی که جراحی می شوند ناراضی هستند و برای دستکاری مجدد یا برداشتن ژلاتین دوباره زیر تیغ می روند.
۹- خطر جراحی: تقریبا در ۱۰ درصد از موارد ژلاتین تخت می شود یا نشتی می کند و یا باعث چروک شدن پستان می شود و باید جایگزین یا کلا برداشته شود. مشکل دیگر سفت شدن بافت زخم مانند دور ژلاتین است که مستلزم یک جراحی مجدد است. در ضمن همیشه خطر عفونت و خونریزی پس از جراحی هم هست.
۱۰- آفتاب سوختگی: حتی از زیر سینه بند هم امکان آفتاب سوختگی پستان هست. سینه
بند فقط به اندازه یک کرم ضد آفتاب با SPF پنج تا هفت عمل می کند. حتما
اگر قصد دارید به ساحل دریا بروید یا حمام آفتاب بگیرید از یک کرم ضد آفتاب
با SPF حداقل ۱۵ و محافظ ماوراء بنفش (نوع AوB) استفاده کنید وگرنه دچار چروک زود رس و لکه های قهوه ای خواهید شد.
۱۱- مراقبت از پوست اطراف پستان: منطقه بالا و میان دو پستان پر از غدد چربی است و به همین خاطر راحت لک می شود و خال در می آورد. در ضمن هر چه پستانها بزرگتر باشد، بیشتر عرق می کند و محل تجمع باکتری می شود. با استفاده از پودرهای جذب کننده در منطقه زیر و میان دو پستان
از جمع شدن و مسدود شدن حفره های پوست جلوگیری کنید. در ضمن هر روز خصوصا
پس از ورزش این دو منطقه را با دستمالهای باکتری کش تمیز کنید و اگر
خواستید بعد از تمیز کردن از یک تونر حاوی کمی اسید سالیسیلیک استفاده
کنید.
۱۲- شکاف بین دو سینه: اندازه پستانها ربط زیادی به زیبایی شکاف بین سینه ندارد. بیشتر حالت سینه و موقعیت سینه روی بدن است که مهم است. در ضمن پهنای بدن هم مهم است. اگر بدن از زیر بغل به پایین باریک باشد، شکاف بین سینه ها زیباتر خواهد بود.
چگونگی ترمیم و بازسازی سینه پس از درمان سرطان سینه
چگونگی ترمیم پستان پس از درمان سرطان
یکی
از انواع سرطان در انسان سرطان پستان است. برای درمان و جلوگیری از پیشرفت
این نوع سرطان در بدن، گاهی پزشک مجبور می‌شود که تمام پستان را با عمل
جراحی بردارد. برداشتن پستان در بعضی از بیماران باعث بروز مشکلات روحی در
زمینه نداشتن این عضو می‌شود.
برای جلوگیری از این عوارض، روش‌های
جدید درمانی ابداع شده است، طوری که به جای برداشتن تمام پستان فقط بخشی از
آن که مبتلا به سرطان است برداشته می‌شود بخش باقیمانده پستان تحت
پرتودرمانی قرار می‌گیرد. به این روش جراحی “روش حفظ پستان” گفته می‌شود.
با روش‌های خاص جراحی بخش باقیمانده پستان تا حد امکان شبیه پستان مقابل
شکل داده می‌شود.
در حال حاضر در بسیاری از کشورهای
پیشرفته، جراحی سرطان پستان عمدتا به روش حفظ پستان انجام می شود. البته
موارد زیادی از سرطان سینه هم هستند که نمی‌توان آنها را به روش حفظ پستان
درمان کرد و پزشک مجبور است تمام پستان را بردارد. این حالت در انواع
پیشرفته‌تر سرطان سینه دیده می شود. البته مشاوره با خود بیمار و ترجیح وی
نسبت به انتخاب روش جراحی نیز در تعیین روش جراحی موثر است. در بیمارانی که
تمام پستان آنها برداشته شده است، روش‌هایی وجود دارد که می‌توان پستان
را بازسازی کرد. هدف از ترمیم پستان، ساختن پستانی جدید و تا حد امکان شبیه
به پستان طرف مقابل می‌باشد.
برای ترمیم سینه سه روش وجود دارد:
1- استفاده از پستان مصنوعی
2- استفاده از پستان مصنوعی همراه با بافت‌هایی از بدن خود فرد
3- استفاده از بافت‌های بدن فرد به تنهایی
ترمیم سینه با استفاده از پستان مصنوعی
انواع
پستان مصنوعی در بیمارانی کاربرد دارد که نمی‌توانند از بافت‌های طبیعی
بدن خود استفاده نمایند یا کسانی که نمی‌خواهند اثر بخیه در جای دیگری از
بدن آنها یعنی در محلی که قرار است از آنجا بافت برداری صورت گیرد، به
وجود آید. این روش در بیمارانی که پرتودرمانی روی قفسه سینه داشته‌اند روش
مناسبی نمی‌باشد، زیرا پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده است. ترمیم
پستان با استفاده از کاشت پستان مصنوعی در خانم‌هایی که پستان‌های کوچک‌تری
دارند، مناسب‌تر است، زیرا در پستان‌های بزرگ به سختی می‌توان فضای درون
پستان را پس از عمل جراحی، فقط با پستان مصنوعی پر کرد.
استفاده از کاشت پستان مصنوعی در زنانی که پستان‌های کوچک‌تری دارند، مناسب‌تر است
ترمیم پستان به روش استفاده از پستان مصنوعی همراه با بافت‌هایی از بدن
پستان
مصنوعی همیشه به تنهایی برای ایجاد برآمدگی پستان کفایت نمی‌کند، به ویژه
اگر روی قفسه سینه به اندازه کافی پوست وجود نداشته باشد. در این حالت بافت
سالمی از محل دیگری در بدن می‌تواند برای پوشش این قسمت استفاده شود. بافت
استفاده شده معمولا لایه‌ای از پوست و عضله قسمت خلفی قفسه سینه می‌باشد.
این عضله در حالی که عروق به آن متصل هستند از عقب به جلو آورده می‌شود تا
فضای خالی حاصل از برداشت پستان پر شود. پستان مصنوعی در زیر این عضله قرار
می‌گیرد.
ترمیم سینه فقط با استفاده از بافت‌های بدن
یکی
از فواید این روش، این است که پستان ترمیم‌یافته، طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
دو نوع از بافت‌های بدن شامل عضله صاف شکم و عضله پشت قفسه سینه برای این
ترمیم استفاده می‌شوند. در روش استفاده از عضله صاف شکمی، پوست، عضله و
بافت چربی از قسمت پایینی شکم به سینه منتقل می‌شوند تا پستانی جدید ایجاد
شود. در خانم‌های دارای پستان کوچک، روش استفاده از عضله پشت قفسه سینه به
عنوان یک جایگزین مطرح می‌باشد. تکه بزرگی از پوست، عضله و بافت چربی جهت
بازسازی و ترمیم پستان جدید مورد نیاز است.
مراحل جراحی بازساری سینه
گام اول : داروهای بیهوشی برای راحتی بیمار حین عمل جراحی تجویز می‌شود.
گام دوم : تکنیک فلپ برای تغییر محل عضله و چربی و پوست برای ایجاد برجستگی پستان
گام سوم: Tissue Expantion منجر به کشیده شدن پوست سالم می‌گردد تا پوشش برای ایمپلنت ایجاد شود.
گام چهارم : قراردادن ایمپلنت از طریق جراحی برای ایجاد برجستگی پستان
گام پنجم : پیوند پوستی یا سایر روش‌های مخصوص برای ایجاد پوست رنگی نوک سینه
