مضرات فرزندآوری زیر 20 سال

مضرات فرزندآوری زیر 20 سال

آیا می دانستید مادرانی که در سنین نوجوانی و
زیر بیست سال صاحب فرزند می شوند، بیشتر از دیگران دارای فرزندانی با
اختلالات اوتیسم و یا بیش فعالی می شوند

 پزشکان فنلاندی تاکید
کردند: افرادی که قبل از 20 سالگی صاحب فرزند می‌شوند، کودکان خود را در
معرض ابتلا به اختلال «کم‌توجهی- بیش‌فعالی» قرار می‌دهند.

معمولا گفته می‌شود زوج‌های کم‌سنی که صاحب
فرزند می‌شوند کودکانشان دچار برخی اختلال‌های خاص شده یا از وضعیت سلامت
خوبی بهره‌مند نیستند. بررسی جدید پزشکان فنلاندی نیز نشان داده زوج‌های
نوجوانی که در سنین کمتر از 20 سالگی صاحب فرزند می‌شوند در مقایسه با
افرادی که در فاصله سنی 25 تا 29 سال صاحب فرزند می‌شوند، بیشتر کودکان خود
را در معرض ابتلا به اختلال کم توجهی- بیش فعالی قرار می‌دهند.

داشتن برنامه منظم و زمان‌بندی شده در زندگی
حائز اهمیت است و این موضوع در مورد زمان فرزندآوری هم صدق می‌کند. از نکات
مهم در این زمینه این است که زنان نه تنها پس از وارد شدن به اواسط دهه 30
سالگی از عمرشان برای بارداری با مشکلات بیشتری روبرو می‌شوند بلکه احتمال
سقط جنین و تولد نوزادانی با ناهنجاری‌های کروموزومی همچون سندرم داون در
این گروه سنی افزایش می‌یابد.

همچنین نوزادانی که از پدرانی با بیش از 40
سال سن متولد می‌شوند نسبت به نوزادانِ دارای پدرانی جوان‌تر بیشتر در معرض
ابتلا به بیماری اوتیسم هستند. علاوه بر این،‌ احتمال بروز بیماری
شیزوفرنی در کودکانی که پدرشان بیش از 50 سال سن دارند، بیشتر است.

پزشکان فنلاندی در بررسی جدید خود قصد داشتند
به این موضوع بپردازند که سن والدین چه ارتباطی با بروز اختلال کم
توجهی-بیش فعالی در کودک دارد. در این مطالعه وضعیت سلامت 10 هزار و 409
کودک مبتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی متولد شده در فاصله سال‌های 1991
تا 2005 مورد بررسی قرار گرفت. سپس وضعیت آنان با 39 هزار و 125 کودک دیگر
که در همین دوره زمانی و با شرایط مشابه به دنیا آمده و در سلامت کامل
بودند، مقایسه شد.

به گزارش مدیکال دیلی، پزشکان فنلاندی مشاهده
کردند پدرانی که در سنین کمتر از 20 سال صاحب فرزند شدند 1.5 برابر بیش از
مردانی که در فاصله زمانی 25 تا 29 سالگی صاحب فرزند شده‌اند، احتمال دارد
کودکشان به اختلال کم توجهی-بیش فعالی مبتلا شود. همچنین مادر شدن در سنین
کمتر از 20 سال نیز 1.4 برابر بیشتر کودک را در معرض ابتلا به این اختلال
قرار می‌دهد.

---

فواید و مضرات شنا در حاملگی

اگر پیش از بارداری شنا می ‌کردید، با احتیاط بیشتری می ‌توانید در دوران بارداری نیز، به آن ادامه دهید. ولی اگر در بارداری برای اولین بار تصمیم به شنا
کردن گرفته‌اید، از سه ماهه دوم و آرام ‌آرام این کار را شروع کنید. ورزش
های دوران حاملگی به سطح آمادگی بدنی قبلی، وضعیت پزشکی، در دسترس بودن
وسایل تمرینی و علاقه شما بستگی دارد.

فواید
شنا در بارداری,مضرات شنا در بارداری,شنا در بارداری,شنا در زمان
بارداری,شنا در اوایل بارداری,ورزش شنا در بارداری,فواید شنا در
بارداری,مضرات شنا در بارداری,آموزش شنا در بارداری,شنا بارداری,شنا در ماه
اول بارداری,فواید شنا در دوران بارداری,بارداری و زایمان علائم بارداری
علائم زایمان

فواید
شنا کردن، جریان خون
را بهبود می ‌بخشد، کشیدگی طبیعی و توان ماهیچه‌ها را افزایش می ‌دهد و
استقامت عضلات را به همراه دارد. اما دلیل اصلی پیشنهاد شنا به عنوان ورزش
برای دوران حاملگی آن است که در حین شنا، علی‌ رغم افزایش وزن دوران
بارداری، احساس بی وزنی می‌ کنید و از طرف دیگر، می ‌توان گفت که تقریبا
احتمال صدمه و جراحت در این ورزش وجود ندارد. وقتی که در حالت شناور در آب
قرار دارید، احساس می ‌کنید که هیچ اضافه وزنی ندارید. به‌ علاوه، شنا موجب می ‌شود که عضلات شما نیز قدرت و وضعیت بهتری پیدا کنند.
انجام ورزش شنا در حاملگی به زایمان آسان تر و کنترل اضافه وزن در حین بارداری کمک کرده و با کاهش وزن خانم حامله در آب، از صدمه به مفاصل زانوی او جلوگیری می ‌کند.

سه ماهه اول:
در صورتی که توان بدنی شما اجازه می ‌دهد، یک روز در میان به مدت 20 دقیقه شنا کنید تا بهترین بهره را از این ورزش ببرید.
در
صورتی که شنا، اولین فعالیت صبحگاهی شما باشد، می ‌تواند حالت تهوع
صبحگاهی یا ویار را از بین ببرد و به شما در طول روز انرژی کافی بدهد.

سه ماهه دوم:
با پیشرفت دوران
حاملگی، نیازی به متوقف کردن شنا نیست، زیرا این فعالیت ورزشی برای شما
آسان است. آب در حین تمرین از مفاصل و رباط‌ های شما محافظت می‌ کند و از بروز آسیب ‌دیدگی یا گرم شدن بیش از حد بدن شما جلوگیری خواهد کرد.

سه ماهه سوم:
احتمالا شما
نیازی به تغییر برنامه ورزشی خود نخواهید داشت، اما استفاده از مایوی مخصوص
یا لباس شنای دوران حاملگی می ‌تواند وضعیت بهتری را برای شما ایجاد کند.
در
کلاس های ورزش سبک آبی که در اطراف محل سکونت شما برگزار می شوند و مربی
لایقی دارند، شرکت کنید. از دستورالعمل‌های کلی برای جلوگیری از گرم شدن
بیش از حد بدن، استفاده کنید.

موانع
در مواردی خاص باید از انجام ورزش اجتناب کرد و یا حتما با نظر پزشک اقدام به این کار کرد. این موارد عبارت‌اند از: احتمال سقط جنین که همراه با خون ‌ریزی در سه ماهه ی اول باشد، حاملگی ‌های چند قلویی، بیماری قلبی و ریوی شدید و احتمال زایمان زودرس که با کوتاه شدن طول دهانه رحم همراه است. زنان غیرفعال می ‌توانند با اطمینان و به تدریج ورزش ایروبیک
مانند پیاده‌ روی ، دوچرخه‌ سواری و شنا را در طول بارداری آغاز کنند، اما
از فعالیت‌هایی که در آن خم شدن، پریدن، دویدن و پیچیدن واحتمال آسیب وجود
دارد، باید پرهیز شود.
منع مطلق انجام ورزش در حین حاملگی شامل موارد زیر است: خون ‌ریزی ‌های رحمی، مشکلات جنینی، بیماری های قلبی، سابقه سقط یا زایمان زودرس بیش از یک ‌بار، فشار خون حاملگی ، دیابت، بیماری کلیوی کنترل نشده و پارگی اخیر پرده‌ها.

احتیاط
ورزش را به آرامی‌ آغاز
کنید، گرم کردن پیش از ورزش و خنک کردن پس از آن را فراموش نکنید، و بیش
از حد به خود فشار نیاورید. فقط به یاد داشته باشید شما می ‌خواهید سالم و
سرحال بمانید، پس فعالیت ‌های شدید ورزشی را کنار بگذارید و چند دور شنا در
طول یا عرض استخر را برای پس از زایمان بگذارید، زیرا شما را بیش از حد خسته خواهد کرد.
نوعی
از شنا را انتخاب کنید که برا‌یتان راحت ‌تر باشد. ترکیب متناوبی از شنای
پروانه با شناور شدن بر سطح آب به پشت، در حالی که با پا ضربات آرامی‌  به
آب می ‌زنید، می ‌تواند تمرین مناسبی باشد. دقت کنید که اگر در ناحیه مفصل
شرمگاهی خود(در جلوی لگن) احساس درد می ‌کنید، از شنای پروانه خودداری
کنید.
از شیرجه زدن در آب، رفتن به مکان‌های با ارتفاع زیاد و اکسیژن
کم، شنا در آب بسیار گرم یا بسیار سرد و اسکی روی آب نیز خودداری کنید.

خطر
در صورت وجود هر یک از علایم زیر، ورزش را قطع کنید و با پزشک خود تماس بگیرید: تنگی نفس، سردرد، ضعف عضلانی، تهوع، خستگی، درد قفسه سینه، درد پشت، درد لگن، اشکال در راه رفتن، کاهش فعالیت جنین، انقباضات متوالی رحم، خون ریزی از واژن و ترشح مایع آمنیوتیک

---