كلمات ربطي فارسی

thumbnail

دستور زبان فارسی(حرف)

بعضی از کلمه ها معنی مستقلی ندارند و در سخن برای پیوند دادن
کلمه ها یا جمله ها به یکدیگر یا نسبت دادن کلمه ای به کلمه ای یا جمله ای و
یا نشان دادن نقش کلمه ای در جمله به کار می روند. این کلمه ها را حرف می گویند.

حرف

انواع حرف:

1- حرف ربط

2- حرف اضافه

3- حرف نشانه

 

حرف ربط:

حرف های ربط ساده: حرف های ربط ساده از یک واژک ساخته شده اند و عبارتند از:

 اگر، اما، پس، تا، چون، چه، خواه، زیرا، که، لیکن، نه، نیز، و، ولی، هم، یا.

حرف های ربط مرکب: مجموعه ای از دو یا چند کلمه که معمولاً یکی از آن ها حرف ربط یا حرف اضافه ساده است:

  همین که خورشید طلوع کرد حرکت کردیم.

پاره ای از حروف ربط مرکب عبارتند از:

  آنجا که، از این روی، از بس، اکنون که، …

 

حرف اضافه:

حرف های اضافه، کلمه هایی هستند که کلمه یا گروهی را به فعل، صفت یا به اسم و نظایر آن ها نسبت می دند.

حرف های اضافه از جهت ساختمان بر دو قسمند:

  الف) حرف های اضافه ساده: از یک واژک ساخته می شوند مانند:

   از، اِلا، با، بر، برای، بی، حز، در، مگر، مثل، -ِ (کسره    اضافه)

  ب) از یک حرف اضافه ساده با کلمه های دیگر مانند اسم صفت و حرف ساخته می شوند. مانند:

   از برای، به مجرد  

 

حرف نشانه:

حرف های نشانه، حرف هایی هستند که برای تعیین نقش کلمه در جمله می آیند.

حرف های نشانه سه دسته اند:

    نشانه ندا: خدایا، پروردگارا، دلا – ای خدا، ای برادر، ای آقا

   یا رب، یا علی، یا حسین

  نشانه مفعولی: کتاب را برداشتم، قلم شما را آوردم.

  نشانه موصوف و صفت: کسره که در آخر موصوف می آید:

     مدادِ خوب، کارِ بزرگ



بررسی کلمات ربط تقابلی فارسی و چگونگی تکوین آن‌ها

چکیده
در
زبان­ها برای پیوند دادن بندهای هم­پایه از راهکارهای مختلفی استفاده
می­شود. گاهی فقط معنا و کاربرد­شناسی، ناظر بر ارتباط دو بند است، ولی در
بیشتر مواقع کلمات ربط میان­بندی هستند که موجب ارتباط دو بند با یکدیگر و
ساخت جمله می­شوند. با توجه به رابطة معنایی دو بند با یکدیگر، انواع
مختلفی از کلمات ربط مورد استفاده قرار می­گیرند؛ از این جمله می­توان به
کلمات ربط اتصالی، انفصالی، علّی، شرطی و تقابلی اشاره کرد. در این مقاله
ضمن مقایسة انواع کلمات ربط ، به‌تفصیل، به تعریف و معرفی کلمات ربط
تقابلی، ساختار و توزیع آ‌ن‌ها در دو بند خواهیم پرداخت. به‌لحاظ ساختار
درونی، کلمات ربط تقابلی را می­توان به سه گروه «بسیط»، «مرکب پیوسته» و
«مرکب گسسته» تقسیم کرد. نکتۀ درخور توجه در فهرست نسبتاً بلند کلمات ربط
تقابلی، وجود تعداد زیادی کلمۀ ربط مرکب، چه از نوع گسسته، چه پیوسته و حتی
به‌صورت جمله است. دلیل این تنوع به نقش تأکیدی کلمات ربط تقابلی مربوط
می‌شود؛ این اجزای تقابلی، منشأها و منابع گوناگونی دارند که قسمت پایانی
این مقاله را به بررسی همین منابع در زبان‌های جهان و مقایسة آن با منابع
کلمات ربط تقابلی در فارسی اختصاص داده‌ایم. بر­اساس شواهد موجود، در زبان
فارسی مانند بسیاری از زبان­ها، کلماتی با‌معنای اولیة مکانی، زمانی، علّی و
تأکیدی در ساخت این کلمات به‌کار گرفته شده­اند. نکتۀ قابل توجه اینکه در
زبان فارسی- بر‌خلاف بسیاری از زبان­های دیگر- از افعال، کلمات پرسشی و شرط
نیز برای ساخت کلمات ربط تقابلی استفاده شده است. شواهد و توصیفات
ارائه‌شده در این مقاله بیانگر این است که همۀ کلمات ربط تقابلی، صرف‌نظر
از منبع، از رهگذر دستوری­شدگی به‌وجود آمده­اند.


ویدیو : كلمات ربطي فارسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

Back To Top
free html hit counter