۵ راه برای تشکیل یک تیم کاری موفق
مدیرعامل یک شرکت موفق بودن کار آسانی نیست مخصوصاً اگر بیشتر اوقات برای
صحبت کردن با سرمایه‌گذاران بیرون از شرکت باشید و زمانی که می‌توانید با
تیم کاری تان بگذرانید محدود باشد. اگر مسئول مدیریت تیم‌های مختلفی در
شهرهای مختلف باشید که کارتان پیچیده‌تر هم خواهد شد.
آیا همکاری
کردن بدون اینکه کنار هم باشید واقعاً ممکن است؟ چطور می‌توانید بدون اینکه
از نزدیک کنار تیمتان باشید، آنها را رهبری کنید؟
رمز کار این است
که تیمی قوی تشکیل دهید که حتی وقتی رئیس حاضر نیست بتوانند عملکرد موثری
داشته باشند. کارمندان یک شرکت مثل یک تیم بسکتبال هستند، اگر با هم کار
نکنند برنده نمی‌شوند.
شما بعنوان مدیرعامل باید بدانید که هر عضو
تیم نقشی در شرکت بر عهده دارد و هر نفر جزئی از کل است. اگر بخواهید
عملکرد شرکت موفق باشد، تیم باید هماهنگ کار کند. در زیر به پنج راه برای
تشکیل یک تیم موفق کاری اشاره می‌کنیم:
۱. اعتماد و احترام ایجاد کنید.
محیط کار باید برمبنای اعتماد و احترام شکل گیرد. بدون این دو موفقیت
امکانپذیر نخواهد بود. یک شرکت مثل کشتی‌ای می‌ماند که رو به مقصدی نامعلوم
در حرکت است. کاپیتان به اعتماد تیمش نیاز دارد چون آدم‌ها دنباله‌رو
اعتماد و یکپارچگی می‌شوند نه یک انسان. تردیدها را می‌توان با اعتماد
متعادل کرد و این توانایی با هم کار کردن را به آنها می‌دهد. همچنین اگر در
شرکت حضور ندارید باید مطمئن شوید که اعضای تیم در محیطی که بر پایه
ارتباط باز و آزاد است کار می‌کنند. هرچه این اعتماد قوی‌تر شود، تیم
راحت‌تر می‌تواند بدون حضور کاپیتان در مسیر خود حرکت کند.
۲. روی حرفتان بمانید.
اگر بازده و کیفیت بالای کار می‌خواهید، باید به اندازه حرف‌هایتان خوب
باشید. شما همان چیزی را به دست می‌آورید که ارائه کرده‌اید. اگر قول
می‌دهید که کاری را انجام دهید، حتماً آن را انجام دهید. وقتی اعضای تیم
متوجه شوند که آدم خوش‌قول و قابل اعتمادی هستید، رفتار شما را تقلید
خواهند کرد.
۳. با همه کارمندان جلسه تشکیل دهید.
اگر می‌خواهید کار تیمی را گسترش دهید، باید به همه کمک کنید همدیگر را
بشناسند. حداقل یکبار در سال یا حتی بیشتر جلساتی با اعضا برگزار کنید.
گفتگوهای غیررسمی افراد را به هم نزدیک کرده و روابط انسانی را گرم‌تر
می‌کند. مثلاً می‌توانید اعضای تیمتان را به یک بازی دعوت کنید، مثلاً
بسکتبال یا فوتبال. اگر بازیکن‌ها بخواهند برنده شوند باید با هم همکاری
کنند. همین اصل در محیط‌کار هم صادق است. و از طریق همین کارهای گروهی و
ورزشی، شخصیت‌ها و استعدادهای هر فرد مشخص می‌شود. آنها در آن شرایط مجبور
خواهند بود سریع تصمیم بگیرند به همین دلیل وقت برای آماده کردن
واکنش‌هایشان نخواهند داشت. اینها موقعیت‌هایی است که شخصیت واقعی همه نشان
داده می‌شود و روابط واقعی شکل می‌گیرد.
۴. از تضادها استفاده ببرید.
در همه تیم‌ها سوء‌تفاهم پیش می‌آید. یک روزی یک جا بالاخره تضاد و کشمکش
پیش می‌آید. وقتی مناقشات بین کارمندها از کنترل خارج شود، این مدیرعامل
است که باید با آن روبه‌رو شود. با انتخاب اینکه چه چیز خوب است و چه چیز
بد موضوع را پیچیده‌تر نکنید. به صحبت‌های دو طرف خوب گوش کنید و بعد با
بقیه آنهایی که مناقشه آن دو طرف را دیده‌اند حرف بزنید. راه‌حل‌هایی که در
این مواقع به ذهن همه خطور می‌کند نتیجه‌ای می‌دهد که بدون دعوا و کشمکش
امکان نداشت به ذهن کسی برسد. البته این به آن معنا نیست که دعوا و جدل خوب
است. به این معنی است که این دعواها باعث می‌شود که همه به دو دیدگاه در
آن واحد فکر کنند و دیدگاه‌های بیشتر یعنی فرصت‌های بیشتر.
۵. استخدام‌های جدید را یک کار تیمی بدانید. اگر
می‌خواهید کارمند جدیدی استخدام کنید، این مسئله را با تیمتان مطرح کنید.
اجازه دهید اعضای تیمتان با فرد موردنظر صحبت کنند چون آنها هستند که قرار
است با هم کار کنند و خیلی مهم است که آن فرد با تیم هماهنگی داشته باشد.
البته، تجربه و ویژگی‌ها و کارآمدی آن فرد هم مهم است اما مهمترین ویژگی‌ها
برای استخدام همیشه شخصیت و مهارت‌های اجتماعی فرد هستند که باید با تیم
شما سازگاری داشته باشد. باتوجه به اعتماد و احترامی که در بالا به آن
اشاره شد، شخصیت و مهارت‌های اجتماعی مثل چسب هستند که به ارتباط بین اعضا
کمک می‌کند. این مهارت‌ها می‌تواند اعضای تیم را به هم بچسباند و کیفیات
فردی باعث می‌شود کارها درست انجام شود.
شیوه‌های قطع ارتباطات غیرمفید
گاهی اوقات ممکن است روابط با دیگران از نوع پرخطر باشد در این شرایط بهتر است ارتباط را قطع کرد
رفاقت با بعضی آدم ها درست مثل این می ماند که صدها مورچه روی مغز سرتان
رژه بروند. گاهی اوقات نه راه پس دارید نه راه پیش. نه به دنبال دشمن
تراشی هستید و نه تمایل به ایجاد ارتباط با چنین افرادی دارید. اما اگر
سیاست را چاشنی ویژگی انسان دوستانه تان کنید، تحمل رژه مورچه ها را آسان
تر خواهید کرد.
دلیل قطع رابطه تان را بنویسید
قبل از
هر چیز باید دلیل کافی برای قطع رابطه داشته باشید. نمی شود که صبح ناگهان
از خواب بیدار شوید و دیگر تمایلی برای ارتباط با کسی نداشته باشید. ممکن
است حس و حال شما مربوط به شام سنگین شام گذشته و یا جر و بحث کوتاهی که با
دوستتان کرده اید باشد و یا شاید خودتان دوست دارید مدتی تنها باشید و
حوصله هیچ کسی را ندارید.
ابتدا دلیل قطع رابطه با فردی خاص را فهرست کنید. در ابتدای این یادداشت این سوالات را هم از خودتان بپرسید:
چه مدت است که همدیگر را می شناسید؟
ویژگی که در دوستتان آن را تحسین می کنید چیست؟
چه زمانی متوجه شدید که دوستتان با خصوصیات اخلاقی شما هماهنگ نیست؟
بعد از اینکه به این سوالات جواب دادید و دلایل قانع کننده ای را
یادداشت کردید، بهتر است کاملا سیاستمدارانه قطع رابطه تان را عملی کنید تا
جای هرگونه دلخوری و احیانا انتقام گیری در آینده وجود نداشته باشد.
هرگز به شخصی که می خواهید با او رابطه نداشته باشید نگویید که از او
خوشتان نمی آید و او را به خاطر داشتن ویژگی که کاملا روی اعصاب شماست
سرزنش نکنید.
قبل از اینکه تصمیم خود را عملی کنید با یک دوست مشترک نیز صحبت کنید تا
از نقطه نظر دیگران نیز به این تصمیم تان نگاه کرده باشید. اگر قرار است
با دلایل کافی یک رابطه را قطع کنید و می خواهید دلایل نداشتن ارتباطتان را
برای فرد خاص توضیح دهید ابتدا با دوست صمیمی تان این نمایش را بازی کنید
تا در هنگام رو به رو شدن با آن فرد خاص آمادگی بیشتری داشته باشید.
یک روز بی مناسبت انتخاب کنید
نکته
خیلی مهم انتخاب مکان و روز مناسب برای اعلام تصمیم تان است. در اوقاتی که
نیاز به ملاقات حضوری و یا توضیح تلفنی برای کنار گذاشتن شخصی هستید هرگز
این کار را به روزهایی که مناسبت های خاصی در آن وجود دارد مانند روز تولد،
سالگرد ازدواج و یا یک روز بسیار شاد آن فرد خاص موکول نکنید چون این کار
آتش خشم و کینه را در آن فرد شعله ور می کند و یک دشمن تمام عیار برای
خودتان درست خواهید کرد. سعی کنید در یک روز خنکی و بدون مناسبت تر رابطه
تان را قطع کنید.
عذاب وجدان ممنوع
اگر فقط به دلیل
دلسوزی، ترحم و یا دلایل انسان دوستانه دیگر در ارتباطی گرفتار شده اید که
جز آسیب، خیری برایتان ندارد بهتر است همین حالا از اینکه نقش قربانی را
بازی کنید، انصراف دهید. یادتان باشد تا زمانی که خودتان در آرامش روحی
نباشید نمی توانید فردی مفید و دوست داشتنی باشید. شما نمی توانید همه آدم
های اطرافتان را از خودتان راضی نگه دارید و در یک شرایط خاص، در نهایت
باید خود و منافع تان را به دیگران ترجیح دهید.
بعضی از روابط را باید یک باره قطع کرد
نیازی به تو ندارم
ممکن است مدت ها به
فکر قطع ارتباط بوده اید اما با اتفاقی خاص از سوی آن فرد مورد نظر از
کوره در رفته اید و می خواهید همین حالا به این رابطه خاتمه دهید. بهتر است
ابتدا براعصابتان مسلط باشد و فکر روزها و ماه های دیگر هم باشید. اگر می
خواهید بدون تنش این کار را انجام دهید بهتر است قطع ارتباط را به تدریج
انجام دهید تا جای هیچ خصومتی نماند. اگر تا به حال دعوت دوستتان را برای
شرکت در میهمانی و یا رفتن به سینما و یا خرید پذیرفته اید می توانید
ملاقات های حضوری تان را به حداقل برسانید.
اگر تا دیروز روزانه یک مکالمه تلفنی با یکدیگر داشته اید به بهانه های
مختلف آن را کمرنگ تر کنید. لازم نیست حتما دروغ بگویید. مشغله کاری می
تواند بهترین دلیل برای کمرنگ کردن مکالمه های تلفنی باشد.
اگر دوستتان اصرار زیادی برای دلیل کمرنگ شدن ارتباطتان داشت جزییات
زیاد در اختیار او قرار ندهید. برای مثال اگر به امید تغییر یک فرد در یک
رابطه مانده اید کار بی نتیجه ای است.
سعی کنید به فرد مورد نظر نشان دهید که با دوست دیگری در ارتباط هستید و
نیاز به همراهی او ندارید. نقش افراد ساکت و بی دفاعی که قادر به گفتن
«نه» نیستند را بازی نکنید. کمی جسارت و صراحت در بیان می تواند شما را از
شر افراد مزاحم و کسانی که مخل اعصابتان هستند نجات دهد.
قطع ناگهانی ارتباط و دشمن تراشی
دکتر
قهاری، دکترای روان شناسی بالینی: گاهی اوقات ممکن است روابطی که با
دیگران داریم از نوع پرخطر باشد برای مثال اگر دوستان ما از دسته افرا
پرخاشگران، بدبین، بداخلاق، معتاد، بدنام و یا فرصت طلب باشند جز آسیب چیزی
نصیبمان نمی شود. در این شرایط بهتر است ارتباط را قطع کرد. این نوع دوستی
ها ممکن است بین یک زن و مرد هم اتفاق بیفتد. برای مثال ارتباط دوستی که
هدفمند نیست و یکی از طرفین تنها به دنبال منافع خود و یا حتی کسب لذت جنسی
باشد و یا ارتباطی برمنبای تحقیر و بی توجهی بنا شده، رابطه درستی نیست.
در ارتباطی که تنها براساس وعده و وعیدها و یا سوءاستفاده های مادی شکل
گرفته باشد، ارتباط با اشخاص به هیچ وجه توصیه نمی شود و باید دل از رابطه
کند.
اما نکته اینجاست که بعضی از روابط را باید یک باره قطع کرد مانند
مواقعی که با یک فرد قاچاقچی، معتاد و یا پرخاشگر و بدنام رو به رو هستیم.
اما در بعضی روابط باید به تدریج این کار را انجام داد. برای مثال ممکن است
فردی مبتلا به یک نوع بیماری روانپزشکی باشد و نسبت به طرد کردن دیگران
حساس باشد. در این شرایط قطع ناگهانی رابطه ما ممکن است باعث آسیب جدی به
آن فرد شود. و یا ممکن است دوست شما یک فرد افسرده باشد که در این شرایط هم
قطع ناگهانی رابطه می تواند باعث آزار این فرد شود. در این شرایط باید به
صورت تدریجی رابطه را قطع کرد.
گاهی اوقات لازم است که در مورد قطع ارتباط توضیحاتی را به فرد مقابل
داد اما گاهی اوقات هیچ نیازی به توضیح نیست و می توان بدون دلیل رابطه را
قطع کرد. کارهایی مثل خاموش کردن گوشی و جواب ندادن به تلفن می تواند یکی
از راه های قطع ارتباط با افراد پرخطر برای مثال یک فرد معتاد باشد. اما
قطع ناگهانی رابطه خصوصا با کسی که با او مدتی را دوست بوده اید می تواند
منجر به دشمن تراشی شود. به همین دلیل باید این کار را به تدریج انجام داد.
حضرت علی (ع) می فرمایند اگر می خواهید ارتباط خود را با کسی قطع کنید این
کار را تدریجی انجام دهید.
• تا زمانی که خودتان در آرامش روحی
نباشید نمی توانید فردی مفید و دوست داشتنی باشید. شما نمی توانید همه آدم
های اطرافتان را از خودتان راضی نگه دارید.
• هرگز به شخصی که می خواهید با او رابطه
نداشته باشید نگویید که از او خوشتان نمی آید و او به خاطر داشتن ویژگی که
کاملا روی اعصاب شماست سرزنش نکنید.
• نکته خیلی مهم انتخاب مکان و روز مناسب
برای اعلام تصمیم تان است. هرگز این کار را به روزهایی که مناسبت های خاصی
در آن وجود دارد موکول نکنید.
