خستگی هم باعث چاقی می شود
اکثر افراد مبتلا به اضافه وزن و چاقی مبتلا به عدم تحرک هستند و اغلب مواد
غذایی و نوشیدنی های پرکالری دریافت می کنند. اما در این میان مواردی نیز
وجود دارد که افزایش وزن بنا به شرایط پزشکی مختلف ایجاد می شود و ربطی به
پرخوری و عدم تحرک ندارد.
برخی از این شرایط پزشکی شناخته شده
هستند از قبیل کم کاری تیروئید، درمان های دیابت، سالمندی، درمان با
استروئید، سندرم کوشینگ و ….
کم کاری تیروئید:
بدان
معنی است که غده تیروئید شما به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی کند
و متابولیسم بدن دچار اشکال است. اگرچه کم کاری تیروئید در هر سنی می
تواند اتفاق بیفتد و هر دو جنس را گرفتار کند، اما شایع ترین این اتفاق در
زنان مسن است و اضافه وزن را در آنها به دنبال دارد. این وضعیت معمولا با
هورمون جایگزین روزانه به نام لووتیروکسین درمان می شود.
درمان دیابت:
افزایش
وزن یک عارضه جانبی شایع برای افرادی است که جهت کنترل دیابت انسولین
دریافت می کنند. البته بسیار مهم است که بدانید انسولین به خودی خود سبب
افزایش وزن نمی گردد، بلکه به موازات تنظیم قند خون توسط این هورمون، چربی
اضافه در بدن به علت مصرف غذای اضافی و یا دریافت مقادیر ناکافی انسولین
خوراکی یا تزریقی، می تواند منجر به افزایش وزن گردد. خبر خوب آن است که با
یک رژیم غذایی متعادل به همراه فعالیت بدنی منظم، می توان از این عارضه
جانبی یعنی افزایش وزن، جلوگیری نمود.
سالمندی:
مردم
با رسیدن به سنین میانسالی و سالمندی مقدار متوسطی از عضلات خود را از دست
می دهند و عمدتا به این دلیل که در این سنین کمتر فعال هستند. از دست دادن
توده عضلانی به این معنی است که شما کالری کمتری را می سوزانید. اگر میزان
دریافت مواد خوراکی به اندازه قبل باشد و از نظر جسمی کمتر فعال باشید،
این روند منجر به افزایش وزن می شود. برای کاهش از دست رفتن عضلات باید
فعال بمانید و سعی کنید تمرینات تقویت عضلات را به طور مرتب انجام دهید.
درمان با استروئید:
کورتیکواستروئیدها،
برای درمان بسیاری از شرایط پزشکی از جمله آسم، آرتریت و… استفاده می
شوند. استفاده طولانی مدت از این داروها با افزایش اشتها در برخی افراد
همراه است و منجر به اضافه وزن می گردد. البته این اضافه وزن به معنای توقف
درمان با استروئیدها نیست بلکه باید با پزشک خود در مورد راه های کمک به
کنترل وزن مشورت کنید.
سندرم کوشینگ:
این
سندرم بسیار نادر است و یک در هر 50 هزار نفر را درگیر خود می کند. در این
سندرم سطح بسیار بالایی از هورمون کورتیزول تولید می شود و در نتیجه
استفاده بیش از حد از کورتیکواستروئیدها ایجاد شود. افزایش وزن یک علامت
شایع این سندرم است. کورتیزول باعث تجمع چربی در سینه، صورت و اطراف معده
می شود. بسته به علت، درمان این سندرم معمولا شامل کاهش یا قطع استفاده از
داروهایی مانند استروئیدها است.
استرس و خلق و خوی کم:
افراد
به گونه ای متفاوت به استرس، اضطراب و افسردگی پاسخ می دهند. برخی از
افراد ممکن است وزن زیادی از دست بدهند در حالی که دیگران شاهد افزایش وزن
باشند. در برخی افراد خوردن بیش از حد مواد غذایی یک مکانیسم مقابله با
استرس است که می تواند منجر به یک سیکل معیوب و ابتلا به چاقی شود. اگر
استرس دارید یا افسرده هستید، با پزشک خود در مورد درمان های دارویی و یا
روان درمانی مشورت کنید. انتخاب ورزش یا سرگرمی، در طول روز می تواند کمک
کننده باشد.
خستگی:
برخی
مطالعات نشان داده اند افرادی که روزانه کمتر از هفت ساعت می خوابند، ممکن
است بیشتر به اضافه وزن مبتلا شوند. علت این اتفاق مشخص نیست اما مشخص شده
کسانی که احساس خستگی می کنند بیشتر به سمت تنقلات پرکالری می روند و آنهم
برای نگه داشتن سطح انرژی در طول روز.
سندرم تخمدان پلی کیستیک:
این
سندرم بسیار شایع است و علائم آن می تواند شامل دوره های نامنظم قاعدگی،
مشکل در باردار شدن، موی اضافه در بدن و افزایش وزن باشد. زنان مبتلا به
سندرم تخمدان پلی کیستیک اغلب دارای سایز اضافه دور کمر هستند. کاهش وزن از
طریق رژیم غذایی و ورزش، در برخی موارد دریافت داروهایی مانند اورلیستات
می تواند برای مبتلایان کمک کننده باشد.
برای داشتن قلب سالم روزانه یک فنجان چای بنوشید
طبق
مطالعه محققان بیمارستان جانز هاپکینز مریلند، افرادی که هر روز یک فنجان
چای می نوشند در مقایسه با کسانی که چای نمی نوشند، ۳۵ درصد کمتر در معرض
خطر حمله قلبی یا سایر مشکلات قلبی-عروقی قرار دارند.
همچنین در این مطالعه مشخص شد افرادی که عادت به نوشیدن چای دارند کمتر در
معرض تشکیل کلسیم در عروق اکلیلی قلب شان هستند. رسوبات کلسیم با بروز
مشکلات جدی نظیر بیماری قلبی و سکته مرتبط است.
دکتر الیوت میلر، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «ما در این مطالعه
دریافتیم روند ایجاد کلسیم در عروق کرونر و بروز بیماری های قلبی-عروقی در
افراد چایخور بسیار پایین است.»
در این مطالعه، میلر و تیم تحقیقش داده های بیش از ۶۰۰۰ مرد و زن ثبت نام
کرده در مطالعه را که از سال ۲۰۰۰ آغاز شده بود مورد بررسی قرار دادند. در
ابتدای مطالعه همه افراد فاقد هر گونه بیماری قلبی بودند.
محققان گزارش پزشکی این افراد را در مورد حمله قلبی، سکته، درد سینه یا مرگ
ناشی از انواع بیماری های قلبی در طول ۱۱ سال پیگیری کردند. پژوهشگران
همچنین رسوبات کلسیمی عروق خونی این افراد را در طول ۵ سال بررسی کرده و
اولین سی تی اسکن را با آخرین سی تی اسکن گرفته شده مقایسه کردند.
محققان
این مطالعه دریافتند افرادی که روزی یک فنجان چای می نوشیدند یک سوم کمتر
در معرض ریسک بیماری قلبی در طول این مطالعه قرار داشتند. همچنین در افراد
چایخور، یعنی افرادی که روزی یک تا سه فنجان چای در روز می نوشیدند، روند
تشکیل کلسیم در عروق بسیار آهسته بود.
در این تحقیق، محققان تفکیکی بین چای سیاه یا سبز قائل نشدند و نتیجه مربوط به هر نوع چای است.
محققان علت این خاصیت چای را ناشی از وجود مواد شیمیایی گیاهی موسوم به
فلاوونوئیدها می دانند که در چای یافت می شود و تاثیر حفاظتی بر قلب دارد.
